30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

PURPOSE:The purpose of this study is assessment of results of patients with proximal esophageal atresia-distal tracheoesofageal fistula.

PATIENTS AND METHODS:Patients operated because of proximal esophageal atresia-distal tracheoesofageal fistula between January 2006-December 2011 was included into this study. The total number of patients was 48, whereas 30 of these patiens were boys and 18 were girls. 16 patients were operated with toracoscopic procedure and the others with open procedure. Groups were compared for age of patients at admission, birth weight, additional anomalies, symptoms of respiratory system, age at operation time, tracheomalacia, duration of mechanic ventilation, anastomosis leakage and stenosis, time of oral alimentation and discharge, gastroesophageal reflux, number of esophageal dilatation and mortalities.

RESULTS:Patients’ mean age at admission was 26,8 h (1-120 h) and mean birth weight was 2615 g (1030-3800 g). Mean age at operation time was 52,6 h (12-140 h). Only 15 patients had not respiratory system symptoms. 15 patients had cardiac, seven had gastrointestinal and five had urinary anomalies. Primary anastmomosis could be done in all patients. According to Spitz classification 33 patients (69%) were in group 1, 14 patients (29%) were in group 2 and one patient  (2%) in group 3. Survival rate was 72% (27 patients) in group 1 and 50% (7 patients) in group 2 whereas one patient in group 3 was died. According to Waterston classification, 25 patients (52%) were in group A, 12 patients (25%) were group B and 11 patients (23%) were in group C.  Number of mortalities was five  in group C (45%), eight in group B (75%) and one in group A (4%). The overall rate of mortality was 29% (14 patients). Two patients had tracheomalacia. There was anastomotic leakage in two patients, one of them was died. Tracheoesophageal fistula was occured in one patient and repaired in another operation. All of patients were supported with mechanic ventilation during 8 days as mean number (3-20 days). Patients were fed on 12th postoperative day and discharged on 21st postoperative day. There was esophageal stenosis in 12 patient and those patients needed dilatation for 4 times per patient. Four patients had gastroesophageal reflux symptoms. One of them was operated due to reflux and the others recovered with medical therapy.

CONCLUSION: Morbidity and mortality rates for patients with esophageal atresia is still high despite developments in factors that can contribute to lower these rates.

AMAÇ:Bu çalışmanın amacı kliniğimizde ameliyat edilen proksimal özofagus atrezisi-distal trakeoözofageal fistül vakalarının sonuçlarını incelemektir.

HASTALAR VE YÖNTEM:Ocak 2006-Aralık 2011 tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen 34 ÖA-TÖF vaka sayısı 48 olup bunların 30’ i erkek, 18’ ü kız çocuk idi.  Hastalardan 16’ u torakoskopik, 32’ i açık yöntemle ameliyat edildi. Hastaların başvuru anındaki yaşı, doğum ağırlığı, ek anomalisi, solunum sistemi belirtileri, ameliyat anındaki yaşı, mekanik ventilasyon süresi, trakeomalazi, anastomoz kaçağı, anastomoz darlığı, oral beslenmeye başlama zamanları, taburcu edilme zamanları, gastroözofageal reflü oluşumu, gerekti ise özofagus dilatasyon sayısı ve mortalite sayısı incelendi.

BULGULAR:Bu hastalar başvuru anında ortalama 26.8 saatlik (1-120 saat) olup doğum ağırlıkları ortalama 2615 g (1030-3800 g) idi. Ameliyat esnasındaki yaşları ise 52.6 saat (12-140 saat) olup sadece 15’ sinde patolojik solunum sistemi bulguları yoktu. 15 hastada kardiyak, yedi hastada sindirim sistemi anomalileri, beş hastada üriner sistem anomalileri vardı. Primer anastomoz hastaların hepsinde yapılabildi. Spitz risk gruplamasına göre 33 hasta (%69) grup 1’ de, 14 hasta (%29) grup 2’ de ve bir hasta (%2) ise grup 3’ te yer almaktaydı.  Sağ kalım oranı grup 1’ de %72 (27 hasta), grup 2’ de %50 (7 hasta) olurken grup 3’ teki bir hasta yaşamını yitirdi. Waterston risk gruplarına göre 25 hasta A grubunda (%52), 12 hasta B grubunda (%25) ve 11 hasta da C grubunda (%23) idi.  C grubundakilerden beş (%45), B grubundakilerden sekiz (%75) ve A grubundakilerden bir (%4) hasta hayatını kaybetti. Genel mortalite oranı %29’ du (14 hasta). Trakeomalazi iki hastada mevcuttu. Anastomoz kaçağı iki hastada oluştu, bunlardan biri öldü. Trakeoözofageal fistülü nüks eden bir hasta tekrar ameliyata alındı. Hastaların hepsi ameliyat sonrasında mekanik ventilasyon ile desteklenirken ortalama süre 8 gün idi. Oral beslenmeye başlama zamanı ameliyat sonrası 12 gün olarak gerçekleşti. Hastaların taburcu edilme zamanları ise ortalama olarak 21 gün idi. Özofagus darlığı 12 hastada olurken bu hastalara ortalama 4 kez özofagus dilatasyonu gereksinimi doğdu. Dört hastada gastroözofageal reflü semptomları oluştu. Bunlardan biri ameliyat edilirken diğerleri medikal tedaviye cevap verdi.

SONUÇ:Mortalite oranının azaltılmasına katkıda bulunabilecek faktörler gelişmelere rağmen özofagus atrezisinin mortalite ve morbidite oranları halen yüksektir.