31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Background: Dilatation is needed for strictures especially caused by corrosive burns. Cure is the expected result after a period of dilatation. However information is lacking for stricture repetition. In this study, patients with oesophageal strictures repeated after successful dilatation were evaluated. Clinical features were investigated to understand the possible protocols for dilatation.

Material-Method: Patients dilated between January 2011 and July 2013 were evaluated retrospectively, and their dilatation periods were defined. Patients with routine dilatation programme were excluded. Patients dilated after a pause more than 2 years were evaluated.

Results: 14 patients with corrosive and 5 patient with oesophageal atresia, total 19 patients were dilated in a schedule in this period. 4 of them had been cured before, and protocol had been finished for their clinical and endoscopic well-being. All had stricture in their second dilatation period, and piece of meat was found in stricture area. Median year for pause period for these patients was 4 year. Male/female numbers were 3/1. Corrosive strictures were diagnosed in median 4-year-old. Median age for second dilatation was 8-year-old. None of them were evaluated for radiologic or clinically among the 4 years intermediate period. None of them operated for oesophageal substitution. 2 patients were evaluated with manometry. One of them  did not have peristaltic waves and had reflux. The other patient was normal.

Discussion: Even if dilatation schedules were completed successfully, strictures may repeat in long periods. Patients must be followed-up in reasonable periods after the completed dilatations.

Amaç: Özellikle korozif özefagus yanıkları sonrasında darlık nedeni ile dilatasyon uygulamaları gerekmektedir. Bu dilatasyonlardan bir süre sonra hastanın şikayetlerinin geçmesi beklenir. Ancak şikayetlerinin tekrar edip etmeyeceği konusunda bilgi eksikliği vardır. Bu çalışmamızda dilatasyonlara cevap veren ve sonra özefagus darlığı şikayetleri tekrar eden hastalarımızın klinik süreçleri incelenerek dilatasyon programlarının nasıl planlanabileceği araştırılmıştır.

Materyal Metod: Ocak 2011-Temmuz 2013 arasında takip edilen ve dilate edilen hastaların geçmiş bilgileri incelenerek dilatasyon aralıklarına bakıldı. Hastalardan belirli bir programda takip edilenler incelemeden çıkarıldı. 2 seneden daha uzun süre dilate edilmemiş ve daha sonra tekrar dilatasyona başlanmış hastaların klinik özellikleri değerlendirildi.

Sonuçlar: 14’ü korozif ve 5’i özefagus atrezisi olmak üzere toplam 19 hasta Ocak 2011-Temmuz 2013 tarihleri arasında dilatasyon programındadır. Bu hastalardan 4’ü daha önce belirli dilatasyon programı sonrasında klinik ve endoskopi sonrası sorunsuz olarak tamamlayıp takipten çıkarılmıştı. Bu hastanın dördünde de korozif içimi sonrası darlık vardı ve hepsinde et yedikten sonra oluşan tıkanma ile 2. Dilatasyon programlarına ortalama 4 sene sonra tekrar başlandı.  Erkek/kız sayısı 3/1 idi. Korozif içimi için yaş ortalamaları 4 idi. 2. gelişlerinde yaş ortalamaları 8 idi. Dört hastanın hiçbirinde ara dönemde radyografik veya klinik değerlendirilmesi yoktu. Hastaların hiç birine operasyon gerekmedi. 2 hastaya özefagus manometresi yapıldı. 1 hastada peristaltik kasılma yoktu ve reflü vardı.1 hastada ise normal bulgular tespit edildi.

Tartışma: Özefagus darlıkları belirli dilatasyon programlarını başarı ile tamamlasalar da uzun vadede tekrar darlık gelişme ihtimalleri vardır. Dilatasyon programları bitse de belirli aralıklarla takibini öneriyoruz.