31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: To present a patient who developed delayed pulmonary parenchymal fistula after esophageal atresia repair.

Case: Sixteen years old male patient was presented with growth retardation and total atelectasis in the right lung. In his medical history he had thoracotomy , distal fistula ligation and esophageal anastomosis in a different hospital due to esophageal atresia with distal fistula. Threee months later, he presented to our clinic for anastomotic stenosis and a resection +anastomosis was performed. On follow-up, initially  Thall and after that a Nissen fundoplication was performed due to gastroesophageal reflux.  Following a seven year of non-follow up period, the patient’s chest X-ray demostrated total atelectasis in the right lung. On oral contrast study, a esophageal fistula extending into the right lung parenchyma was identified. On endoscopy, the fistula was detected  distal to the anastomotic area and Tissel(fibrin sealant)  injection was performed. Contrast study performed on 15th postoperative day demonstrated, thus an esophageal stent was placed to the fistula area. Due to persistance of fistula, total atelectasis and paranchimal destruction of the right lung on thorax CT a thoracotomy, right pneumonectomy+fistula repair was  performed. The patient is symptomless on 4th postoperative month.

Conclusion: Fistula into the lung parenchyma following esophageal atresia surgery is a rare complication. Surgical treatment is the best therapeutic option. 

Amaç: Özofagus atrezisi nedeni ile opere edilen olguda geç dönemde saptanan akciğer parankim fistülü ve tedavisinin sunulmasıdır.

Olgu: Onaltı yaşında erkek hasta gelişme geriliği ve sağ akciğerde total atelektazi nedeni ile başvurdu. Özgeçmişinde dış merkezde, distal fistüllü özofagus atrezisi nedeni ile torakotomi, fistül ligasyonu ve özofagus anastomozu yapılmıştı. Üç ay sonra anastomoz hattında darlık nedeniyle kliniğimizde özofagusa rezeksiyon-anastomoz yapıldı. Takibinde gastroözofageal reflüsü olması üzerine önce Thall, ardından Nissen fundoplikasyonu uygulandı. Yedi yıldır takipsiz olan hastanın son başvurusunda çekilen akciğer grafisinde sağda total atelektazi saptandı. Çekilen pasaj grafisinde özofagustan sağ akciğer parankimine uzanan fistül görüldü. Endoskopide özofagusta anastomoz hattının distalinde fistül belirlenerek Tisseel(fibrin yapıştırıcı) enjeksiyonu yapıldı. Ancak 15 gün sonra çekilen kontrol pasaj grafisinde fistülün sebat ettiği izlenerek bu kez endoskopi ile özofagusa stent yerleştirildi. Stente rağmen kaçağın devam etmesi, toraks BT’de sağ akciğerde tüm loblarda atelektazi ve parankim harabiyeti olması nedeniyle; torakotomi yapılarak sağ pnömonektomi+özofagus fistül tamiri yapıldı. Hasta 4. ayda sorunsuz olarak takip edilmektedir.

Sonuç: Özofagus atrezisi ameliyatından sonra fistül erken dönemde saptanamayabilir. Geç dönemde akciğer problemleri ile başvuran hastalarda mutlaka fistülden şüphelenilerek araştırma yapılmalıdır. Akciğer parankimine fistül gelişimi nadir bir sorun olup etkin tedavi yöntemi cerrahidir.