31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Introduction

Cyanoacrylate (CA) based tissue adhesives are synthetic glues synthesized by the condensation of formaldehyde and alkyl cyanoacetate. In this research, the purpose was to test the possible application of Glubran 2 and Liquiband CA adhesives in the ureter anastomosis and comparing the effects of Glubran 2 and Liquiband in order to state a better option. For that reason, human dermal fibroblast (HDF) and human ureteral smooth muscle cell (HUSMC) types were isolated and used in the experiments.

Methods

The 72 hour extraction of Glubran 2 and Liquiband in cell culture media induces HDFs to proliferate up to 46% more than the non-treated cells and cause a decrease in the cell viability of HUSMC with the highest value of 48% reduction. It has been found that Glubran 2 has more inducible and cytotoxic effect on HDF and HUSMCs, respectively. The analyses about cell death mechanism induced by the treatment of Glubran 2 and Liquiband extractions revealed that both adhesives led cells to initiate apoptosis. Lastly, effects of the tissue adhesives on cell migration capabilities were tested on HUSMC and HDF by wound scratch assay. Glubran 2 treatment on HDF cells did not change the wound closure time (48 hours) while10.6% decrease was observed in cell migration with respect to the control group after 24 hour incubation. Wound scratch analayses on HUSMCs revealed that while Liquiband treatment slowed up to 11.6% in cell migration, total wound bed closure was obtained at the end of 120 hour incubation. In the case of Glubran 2 treatment, deceleration ratio was reached to 30.7% and in spite of the satisfactory closure was obtained after 96 hour, the final closure rate was around 82.5%.

Conclusion

It has been concluded that, only Glubran 2 can be employed as an anastomosis method in the ureter surgeries despite its higher toxicity because of its capabilities to be used in wounds with high tensile-strength.

Giriş

Siyanoakrilat bazlı doku yapıştırıcıları, formaldehid ve alkil siyanoasetat’ın yoğunlaştırılması ile üretilen sentetik yapışkanlardır. Bu araştırmada, üreter anastomozlarda Glubran 2 ve Liquiband yapıştırıcılarının olası uygulamalarında daha iyi seçeneğin saptanması için etkilerinin karşılaştırılması planlandı. Bunun amaçla, insan dermal fibroblast (HDF) ve insan üreteral düz kas (HUSMC) hücre tipleri izole edilerek kullanıldı.

Metodlar

Glubran 2 ve Liquiband’ın 72 saatlik hücre kültür medyasındaki ekstraksiyonu, HDF’lerin %46 ya kadar (kendi haline bırakılan hücrelerden daha fazla) çoğalmasına ve HUSMC’lerin hücre canlılığında en yüksek değer %48’e kadar azalmasına yol açmıştır. Glubran 2’nin, HDF ve HUSMCs üzerinde sırasıyla daha fazla uyarıcı ve sitotoksik etkiye sahip olduğu bulunmuştur. Glubran 2 ve Liquiband ile yapılan uygulamanın oluşturduğu hücre ölüm mekanizması incelendiğinde, her iki yapıştırıcının apoptosisi tetiklediği görülmüştür. Doku yapıştırıcılarının hücre göçü üzerindeki etkileri üreter düz kas hücreleri ve fibroblast hücreleri ile yara yatağı testi uygulanarak test edilmiştir. Fibroblast hücreleri ile yapılan deneyler, Glubran 2 nin totalde yara yatağı kapanma zamanını (48 saat) değiştirmez iken, 24 saatin sonunda %10.6 lık bir gecikmeye sebep olmuştur. Liquiband ise düz kas hücrelerinde total yara kapanma zamanını %11.6 oranında yavaşlatırken, Glubran 2 total yara kapanma oranında bir değişikliğe sebep olmamıştır.  Fibroblast hücrelerinde olduğu gibi, glubran 2 uygulaması, düz kas hücrelerinde de ilk zaman noktalarında hücre göçünü yavaşlatıcı etki göstermiştir (%30.7, 24 saat)    

Sonuç

Sadece Glubran 2, yüksek toksisite rağmen üreter anastomozlarında, gerilim kuvveti yüksek olan yaralarda kullanım kabiliyetinin olması nedeni ile tercih edilebilir.