31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: Esophageal replacement using digestive organs such as the colon, stomach, or jejunum has been used to treat long-gap esophageal atresia and caustic esophageal strictures. Nevertheless, it presents a major challenge. Here, we report a preliminary experimental study that examined the use of a free dilated ureter as an option for esophageal substitution in a transplantation rat model.

Methods: Ten 28-week-old male donor rats underwent distal ureteral ligation for 4 weeks, and the total dilated ureters were recovered. In each of the ten recipient 20-week-old male rats, a ureter was transplanted through the mediastinum into the esophageal bed by using transhiatal pull-up technique, without vascular anastomosis. All rats received cyclosporine and cotrimoxazole for 10 days. On postoperative day 10, the rats were sacrificed, and the transplanted ureters were evaluated macroscopically and histopathologically.

Results: All procedures were achieved. In the early postoperative period, three transplanted rats died. Upon macroscopic evaluation, no evidence of complications was observed, and all transplanted ureters exhibited apparently good firm tissue. Histopathological examination showed a viable ureteral structure with good vascularity, low inflammation, and regenerated epithelium in all rats.

Conclusions: As an option for esophageal substitution, heterotopic ureteral transplantation can be performed directly into the mediastinal location of the esophagus, without vascular anastomosis, in a rat model. In the future, free dilated ureters might be useful for esophageal grafting or patching in humans; however, this procedure must be validated in additional large animal models before being attempted in humans.

Amaç: Özefagus replasmanı long-gap özefagus atrezisi ve kostik özefagus striktürü tedavisi için kolon, mide veya jejunum gibi sindirim organları kullanılarak yapılmaktadır. Ancak, bu önemli bir sorun teşkil etmektedir. Burada, bir sıçan transplantasyon modelinde özefagus replasmanı için bir seçenek olarak, dilate serbest üreter kullanımını inceleyen deneysel bir ön çalışmayı sunuyoruz.

Gereç ve Yöntem: 28 haftalık on adet erkek sıçan verici olarak kullanıldı. Tek taraflı distal ureter bağlama işleminden dört hafta sonra, tamamen dilate olmuş üreter organ hasadı ile alındı ve her biri, on adet alıcı 20 haftalık erkek sıçana, vasküler anastomoz yapılmaksızın özefagusun mediastinal yatağı içine transhiatal pull-up tekniği ile nakledildi. Tüm sıçanlara 10 gün süre ile siklosporin ve kotrimoksazol verildi. Onuncu günde sıçanlar sakrifiye edilip, nakledilen üreterler makroskopik ve histopatolojik olarak değerlendirildi.

Bulgular: Bütün işlemler gerçekleştirilebildi, ancak erken postoperatif dönemde üç alıcı sıçan öldü. Geri kalan yedi sıçanın makroskopik incelemesinde, komplikasyon izine rastlanmadı ve tüm nakledilen üreterler oldukça sağlam bir yapıda görüldü. Histopatolojik incelemede tüm sıçanlarda, damarlanması iyi, inflamasyonu düşük ve yeniden epitelize olmuş canlı bir ureter dokusu izlendi.

Sonuç: Özefagus replasmanı için bir alternatif olarak, heterotopik üreter nakli, sıçan modelinde, vasküler anastomoz yapılmaksızın özefagusun mediastinal yatağına, doğrudan yapılabilir. Gelecekte, serbest dilate üreter özefagus greftleme veya yamaması için insanlarda yararlı olabilir, ancak bu işlemin insanlarda denenmeden önce büyük hayvan modellerinde de doğrulanması gereklidir.