32nd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim:

Evaluation of the use of computerized tomography (CT) in thoracic and abdominal traumas in child patients and its role in determining the type of treatment.

Patients and Method:

Child trauma admissions to the emergency unit between May 2013 and May 2014 were evaluated by age, gender, trauma type, transfer type, Glasgow Coma Scale (GCS), physical examination findings, blood parameters, CT scan order, organ damage revealed by CT and treatment method. Statistical analysis was performed.

Results:

One hundred and four children were admitted (60 boys, 44 girls). Trauma causes were traffic accidents (49), falls (43), a blow (4), hit by an object (3), penetrative injury (2), crushed by agricultural machinery (2), electric shock (1). Physical examination was positive in 44.4% of patients. On admission to the emergency unit, 8 patients were in poor condition and intubated (GCS 3-10), 10 were semiconscious. Abdominal and thoracic CT were taken in 72 patients (69%), injuries were detected in 41 (liver laceration (n=14), spleen laceration (n=13), free fluid (n=2), kidney injury (n=2), pseudo-aneurysm of the gastro-duodenal artery (n=1), lung contusion (n=17), pneumothorax (n=9), rib fracture (n=3), hemothorax (n=1)). Six patients required surgical intervention (cecum and jejunum perforations (n=2), pseudo-aneurysm in the kidney (n=1), pseudo-aneurysm in the gastro-duodenal artery (n=1), pneumothorax (n=2)). CT assisted the surgical decision in 2 patients. Others had surgery depending on their physical examination, ultrasonography findings and direct radiographies.

Hospitalization periods were 1-52 days. Four multi-trauma patients died.

Conclusion: CT rate is high in our series and positive findings in CTs were also high. CT is important especially in unconscious children and gives the surgeon confidence for follow-up. However, CT was useful in making the surgical decision in only a few patients. When considering CT, the risks of radiation should be considered together with the general condition of the child. 

Amaç: Bir yıllık süre içinde acil servise başvuran ve çocuk cerrahisi konsültasyonu istenen çocuk travma hastalarının retrospektif değerlendirmesi yapılarak karın ve toraks travmalarında tanıda bilgisayarlı tomografinin (BT) kullanımı ve tedavi seçimine etkisi değerlendirildi.

Hastalar ve yöntem: Mayıs 2013-Mayıs 2014 tarihleri arasında acil servise başvuran ve çocuk cerrahisine danışılan çocuk travma hastaları yaş, cinsiyet, travma oluş şekli, hastaneye nasıl getirildiği, Glaskow Koma Skalası, fizik muayene pozitifliği, kan parametrelerinde bozukluk, BT çekilip çekilmediği, BT de hasar varlığı ve uygulanan tedaviler açısından incelendi, istatistiksel değerlendirme yapıldı.

Bulgular: Toplam 104 hastadan çocuk cerrahisi konsültasyonu istendi (60 erkek, 44 kız). Travmalar nedenleri trafikle kazaları (49), düşme(43), darbe (4), cisim çarpması (3), delici kesici alet yaralanması (2), tarım makinesine sıkışma (2), elektrik çarpması (1) olarak sıralandı. Hastaların %44,4'ünde toraks ve karın muayenesinde bulgu saptandı. Hastaların 8’i acile başvurduğunda genel durumu kötü ve entübe (GKS 3-10), 10 hasta uykuya meyilliydi. Karın ve toraks BT 72 hastaya çekildi (%69), 41 tanesinde patoloji saptandı (karaciğer yaralanması (n=14), dalak yaralanması (n=13), serbest sıvı (n=2), böbrek yaralanması (n=2), gastroduodenal arter pseudoanevrizması (n=1), akciğer kontüzyonu (n=17), pnömotoraks (n=9), kosta fraktürü (n=3), hemotoraks (n=1). Altı hastaya cerrahi işlem gerekti (çekum ve jejunum perforasyonu (n=2), böbrekte pseudoanevrizma, gastroduodenal arterde pseudoanevrizma, pnömotoraks (n=2)). Sadece iki pseudoanevrizmalı hastada BT cerrahi karara yarar sağladı. Diğerleri fizik muayene bulguları, direkt grafiler ve ultrasonografi ile izlenip ameliyat edildiler.

Hastaların yatış süreleri 1-52 gündü. Dört multi-travmalı hasta kaybedildi.

Sonuç: Serimizdeki çocukluk çağı travmalarında BT çekilme oranları yüksek ve BT ile patoloji saptama oranları da yüksek bulunmuştur. Özellikle bilinç kapalılığı olan hastalarda BT önem kazanmakta, cerraha izlemde güven sağlamaktadır. Ancak BT, serimizde az sayıda hastada cerrahiye karar vermede etkili olmuştur. Bu nedenle, çocuğun aldığı radyasyon ve genel durumu birlikte değerlendirilerek BT istemi yapılmalıdır.