32nd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: We aimed to investigate the toilet training, fecal continence status, and constipation in long-term follow-up in patients with ARM who had undergone PSARP.
Material and Method: Between January 2003 and April 2013 58 patients with ARM underwent PSARP.  Patients were evaluated for gender, type of ARM, age on the time of query, fecal continence status and toilet training by using physical examination findings, records and phone query.
Results: There were 28 male, 30 female patients. The age of the patients in the time of the study was 10-168 months (median 54 months). 10 patients’ phone numbers (17.2%) were not available.  Out of 22 patients who had constipation 11 had intractable chronic constipation. 28 patients had regular follow-up and had bowel management program. In this group of patients, 17 were clean without any fecal soiling. Perineal excoriation was observed in 6 patients.  The symptoms in these patients were regressed by using intensive perineal care and intermittent enemas. Constipation was most commonly seen in patients with rectoperineal fistula. The median age of the patients (43 patients) with toilet training was 84 months (range: 36-168 months). In this group 24 patients had voluntary bowel movements. But they also had intermittent constipation. Fecal incontinence was the major complaint in 9 patients out of 43. We could not contact the remaining 10 patients.
Conclusion: Physical examination findings, radiological studies and operative documentations are important in patients with ARM. Patients’ phone records should be kept for further contact in patients who had undergone surgery for ARM.  Postoperative evaluations of these patients include long-term follow up and close observation. Effective bowel management programs support the patients for improving the quality of life.
 

Amaç: Anorektal malformasyon (ARM) tanısı ile primer posterior sagittal anorektoplasti (PSARP) uyguladığımız hastalarda geç dönemde tuvalet eğitimi ve alışkanlıkları, kabızlık, gaita kaçırma durumlarını sorgulamayı amaçladık.
Gereç Yöntem: Ocak 2003- Nisan 2013 tarihleri arasında ARM tanısı ile 58 hastaya PSARP uygulandı. Hastalar cinsiyet, ARM tipi, sorgu anındaki yaşları,  kabızlık, gaita kaçırma ve tuvalet eğitimi açısından fizik muayene, dosya bilgileri ve telefon ile sorgulanarak değerlendirildi.
Bulgular: Toplam 58 hastaya primer PSARP uygulandı.  Hastaların 28’i erkek, 30’u kızdı. Hastaların kayıt anındaki yaşları 10-168 ay (median: 54 ay) idi.  Hastaların %17.2’sine  (n=10) sorgu için ulaşılamadı. 22 hastada kabızlık vardı, ancak 11 hastada tedaviye dirençli idi.  Düzenli olarak kontrole gelen hastalarda (n=28),  bulguların daha hızlı düzeldiği (n=17) gözlendi. 6 hastada erken dönemde perineal dermatit gözlendi. Yoğun alt bakımları ve zaman zaman destekleyici boşaltıcı lavmanlar ile bulgular geriledi. ARM tipine göre kabızlık en fazla ilk tanısı rektoperineal fistül olanlarda görüldü. Tuvalet eğitimi alabilecek dönemdeki, yaşları 36-168 ay  (median: 84 ay) arasında olan 43 hasta sorgulandığında 24 hastada istemli barsak hareketleri mevcut idi. Bunların 19’unda aynı zamanda ara ara kabızlık vardı. 9 hastada ise fekal inkontinans olduğu saptandı. Telefon ile ulaşılamayan 10 hasta büyük yaş grubundaydı.
Sonuç: ARM tanılı hastaların iletişim bilgilerinin alınmasına dikkat edilmelidir. Hastaların fizik muayene, radyolojik inceleme ve ameliyat bilgilerinin gözden geçirilmesi ve uzun dönem tuvalet alışkanlıklarının sorgulanması önemlidir. Hastaların kontrole gelmemeleri sorunları olmadığı şeklinde yorumlanmamalıdır.  Kontrol altındaki hastalarda sosyal hayata uyum sürecinde ısrarlı, sabırlı ve eğitici olunmalıdır. Bu hastalarda uzun dönem yaşam kalitesi etkili barsak eğitim programları ile desteklenerek iyileştirilebilir.