32nd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

~~Aim: In long gap esophageal atresia, anastomosis can be tensioned or several tension methods can be used to perform esophageal anastomosis. It is unclear whether esophageal dysmotility after tension is related with associated esophageal atresia or tensioned esophagus. Therefore, an experimental study was performed to evaluate the effect of in vitro esophageal tension on esophageal smooth muscle contractions.
Materials and methods: Twenty-one Wistar rats weighing 250-300g were included into the study. After ether anesthesia, proximal (PS) and distal esophageal (DS) segments were removed with thoracoabdominal incision and suspended in 370C Krebs-Henseleit solution. Rats were enrolled into three groups including control group (CG, n:14) without tension, 5 g tension group (5G, n:4) and 15 g group (15G, n:3). In all groups, responses to electric field stimulation (EFS), contractile responses to Karbachol and relaxation responses to Seratonin was obtained.
Results: In CG, higher contractile responses were obtained in PS than DS after EFS. There was no difference between CG, 5G and 15G for contraction amplitudes (p >0.05). In CG, carbachol responses were significantly increased in PS when compared to DS. In 5G, contractile responses to carbaochol was significantly increases in both PS and DS with respect to CG (p>0.05). Contractile response to carbachol were decreased in PS when tension increased to 15 g (p>0.05). In DS, contractile responses were lower than 5 g, and higher than 15 g tensions. When relaxation responses to seratonin were evaluated, decreased relaxation responses were dose related and obtained in DS. In PS, relaxation responses were decreased according to CG after 5g and 15g tension (p>0.05).  
Conclusion: After esophageal tension, cholinergic responses of esophageal smooth muscle decreases especially in PS. Decreased esophageal relaxations in DE after esophageal tension suggests that esophageal tension impairs esophageal motility in both segments.  

~~Giriş/Amaç: Uzun aralıklı özofagus atrezisi onarımında özofagus anastomozu gergin olabilir veya özofagusu uzatmak amacıyla çeşitli germe yöntemleri kullanılabilir. Germe yöntemleri sonrası görülen özofagus motilite bozukluklarının eşlik eden özofagus atrezisine mi yoksa özofagus gerimine bağlı olduğu tartışmalıdır. Özofagus geriminin özofagus düz kas kontraksiyon yanıtlarına etkisini araştırmak üzere in vitro bir çalışma yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ağırlıkları 250 - 300 g olan 21 adet erkek Wistar sıçan dahil edilmiştir. Eter anestezisi sonrası tüm sıçanlardan torakoabdominal insizyonla proksimal (PS) ve distal özofagus segmentleri (DS) çıkarılmış, 370C’de Krebs-Henseleit solüsyonu içinde organ banyosuna asılmıştır. Sıçanlar gerim verilmeksizin oluşturulan kontrol grubu (KG, n=14) ile 5 g (5G, n=4) ve 15 g gerim verilen (15G, n=3) deney grupları olmak üzere üçe ayrılmıştır. Her grupta elektriksel alan uyarı (EAU) yanıtları yanı sıra Karbakol ile kontraksiyon ve Seratonin ile gevşeme yanıtları elde edilmiştir.
Bulgular: KG’da EAU sonrası PS’de DS’ye oranla daha yüksek amplitüdlü kontraksiyon yanıtları elde edilmiştir. KG, 5G ve 15G arasında EAU sonrası kontraksiyon amplitüdleri bakımından fark saptanmamıştır (p >0,05). Kontrol grubunda PS’de DS’e oranla Karbakol yanıtları anlamlı olarak artmıştır. 5G gerim sonrası hem PS hemde DS ‘de Karbakol yanıtlarında KG’ye göre artış vardır (p <0,05). Gerimin 15 g’a çıkarıldığı grupta PS’de Karbakole ait kontaksiyon yanıtlarında azalma olmuştur (p <0,05). DS’de 15g gerim sonrası kontrole göre daha fazla ancak 5 g gerime göre daha az kontraksiyon yanıtları elde edilmiştir. Serotonin gevşeme yanıtları incelendiğinde DS’de doz bağımlı olarak gevşeme yanıtlarında azalma saptanmıştır. PS’de 5 g ve 15 g gerim sonrası KG’a oranla gevşeme yanıtlarında azalma vardır (p <0.05).
Sonuç: Özofagus gerimi sonrası PS’de belirgin olmak üzere özofagus düz kas kolinerjik yanıtlarında azalmaktadır. Özofagus gerimine bağlı distal özofagusta gevşeme yanıtlarının bozulması özofagus geriminin her iki segmentte de motilite değişikliklerine neden olabileceğini düşündürmektedir.