32nd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

 

Evaluation of cases with vesicoureteral reflux diagnosed with antenatal hydronephrosis

Purpose: Vesicoureteral reflux (VUR) can be detected in approximately 25% of the cases who observed with antenatal hydronephrosis. The aim of the study is to discuss our results about primary VUR cases diagnosed with AH.

Material and Methods: In our clinic, between May 2006 - June 2013 36 cases with VUR  who diagnosed with AH were evaluated  retrospectively. 15 patients with secondary reflux were excluded from the study. Antibiotics were given to all cases. Subureteral injection was administered one or more times to cases with frequent urinary tract infection and/or moderate renal injuries. Ureteroneocyctostomy (UNC) performed to cases with severe renal injury and frequent urinary tract infection after one year old.

Results: A total of 21 patients, 3 (14,2) were girls and 18 (%85,7) were boys, evaluated. 14 (%66,6) of the cases had bilateral reflux. 6 (%17,1) ureters had grade 3 reflux, 6 (%17,1) ureters had grade 4 reflux and 23 (%65,7) ureters had grade 5 reflux. 12 (%57,1) cases were considered moderately , 9 (%42,8) cases were considered severely renal damaged.

  2 (%9,5) cases first procedure were UNC,  19 (%90,4) of cases were performed STİNG procedure. 10 cases who performed STİNG , underwent UNC after one year old because of frequent urinary tract infection and/or an increased loss of renal function. In 9 cases, the improvement was seen with single or repeated STİNG.

Conclusion: Most of the cases of VUR detected by antenatal hydronephrosis, were male infants with bilateral reflux.

Antenatal hidronefroz bulgusu ile tanı konan vezikoüreteral reflülü olguların

değerlendirilmesi

Amaç: Antenatal hidronefroz (AH) nedeni ile takip edilen olguların yaklaşık %25’inde Vezikoureteral reflü (VUR) saptanabilir. Çalışmadaki amacımız AH bulgusu ile primer VUR tanısı alan olgularda tedavi ve izlem sonuçlarımızı literatür bilgileri ışığında tartışmaktır.

Olgular ve Yöntem: Kliniğimizde Mayıs 2006 - Haziran 2013 tarihleri arasında AH bulgusu sonrası VUR tanısı alan 36 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Primer VUR’ lu 21 olgu çalışmaya dahil edilirken, 15 olgu sekonder VUR nedeni ile çalışmadan çıkarıldı. Olgulara antibiyotik proflaksisi verildi. Sık idrar yolu enfeksiyonu (İYE)  ve/ veya orta düzeyde renal hasarlanması olan olgulara subüreterik enjeksiyon (STİNG) bir veya birden fazla kez uygulandı. Takibinde sık İYE yanında ciddi renal hasarlanması olan olgular bir yaşından sonra açık cerrahi girişim yapılarak takip edildi.

Bulgular: AH tanısı sonrası primer VUR saptanan üçü kız (%14,2),  on sekizi erkek  (%85,7)  toplam 21 olgu değerlendirmeye alındı. VUR nedeni ile girişim yaşı ortalama 13,1 (2 ay -8 yaş)  ay idi. Olguların 14’ünde (%66,6) reflü bilateraldi. Grade 3 reflü altı üreterde (%17,1), grade 4 reflü altı üreterde(%17,1), grade 5 reflü 23 üreterde (%65,7) saptandı. Renal sintigrafik incelemede oniki olgu orta hasarlı iken (%57,1), dokuz olgu ağır hasarlı (%42,8) olarak değerlendirildi.

   21 olgudan iki (%9,5) olguya ilk olarak üreteroneosistostomi (UNC), 19’ una (%90,4) STİNG yapıldı. İlk STİNG uygulanan hastaların 10’ una (%47,6), reflü derecesinde azalma olmaması, sık İYE geçirmesi ve/veya renal fonksiyon kaybı olması nedeni ile bir yaşından sonra UNC uygulandı. Dokuz (%42,8) olguda ise tek veya tekrarlanan STİNG ile iyileşme görüldü.

    Sonuç: Antenatal hidronefroz bulgusu ile saptanan VUR’ lu olguların çoğu erkek ve

bilateral reflüsü olan bebeklerdir. Sıklıkla ek anomalilerin eşlik edebileceği bu grup hastaların

reflüleri yüksek dereceli olduklarından endoskopik uygulamaların başarı şansı düşüktür.