33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract

Oral Presentation - 57

Thoracoscopic Cystostomy of Pulmonary Hydatid Cyst in Children. Is It Reasonable?

E Ergün, G Göllü, M Çakmak, A Yağmurlu, H Dindar, M Bingöl Koloğlu
Ankara University, School of Medicine, Department of Pediatric Surgery

Background: Echinococcosis is still an important health problem throughout the world, particularly in the Mediterranean area. In human, the lungs are the second most commonly affected sites. The disease may affect children and its treatment may be challenging. In children, small hydatid cysts of the lungs respond favorably to the medical treatment. Surgery is the standard option for the treatment of large and complicated cysts. In current practice, thoracotomy and parenchyme-saving procedures such as cystotomy and capitonnage remain the standard surgical approach for pulmonary hydatid cysts in children. However surgical experience with thoracoscopy is limited. The aim is to present the experience in thoracoscopic management of pulmonary hydatid cysts in children.

Patients and Methods: Medical records of children who underwent thoracoscopic cystotomy  of pulmonary hydatid cysts between January 2008 and September 2014 were reviewed. Surgical treatment is recommended for patients who remained symptomatic on medical treatment and when the cyst size is larger than 6 cm in diameter. Parenchyme-saving surgery is preferred which included cystostomy, removal of germinative membrane and control of air leaks. Capitonnage was not preferred because of the risk of deterioration in lung capacity.

Results: Fourteen patients underwent 15 thoracoscopy procedures for pulmonary hydatid cysts. One of the patients had bilateral complicated pulmonary hydatid cysts. There were  conversions to mini-thoracotomy in 3 (20%) procedures because the air leaks could not be controlled safely. The procedure was completed thoracoscopically in 12 patients. Prolonged air leak (over a week) occurred in 3 (25%) patients and one of them underwent thoracotomy to control bronchopulmonary fistula. One of the patients underwent laparoscopic cystotomy and capitonnage for associated liver hydatid cyst. There were no recurrences during 40 months of mean follow-up time and all patients are doing well.

Conclusion: Parenchyme-preserving surgery for pulmonary hydatid cysts has some limitations and even in thoracotomy there are difficulties in controlling bronchial air leaks. Controlling air leaks is even more difficult in thoracoscopy because lung inflation is necessary to locate the bronchial openings. It is technically very challenging to close these openings when the working space is reduced by lung inflation. Although lobectomy or complete excision of the cyst by wedge resections is the safest way to control air leaks, it is not recommended in children because there is a significant risk of deterioration in postoperative functional capacities of the lungs. Thoracoscopic management is recommended according to these experiences in children with uncomplicated hydatid cyst. In complicated hydatid cysts, thoracoscopic wedge resection, if possible and conversion to mini-thoracotomy when there is difficulty in controlling bronchial openings is recommended.

Çocuklarda Akciğer Kist Hidatiğinde Torakoskopik Kistostomi

E Ergün, G Göllü, M Çakmak, A Yağmurlu, H Dindar, M Bingöl Koloğlu
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı

Giriş: İnsanlardaki ekinokok enfeksiyonlarında akciğer, ikinci en sık etkilenen organdır. Çocuklarda küçük akciğer kist hidatikleri medikal tedaviye olumlu cevap verir. Büyük ve komplike kistlerde ise yaklaşım cerrahidir. Çocuklardaki akciğer kist hidatiklerinde günümüzde uygulanan cerrahi tedavi torakotomi ile kistotomi ve kapitonaj gibi parankim koruyucu cerrahi işlemlerdir. Torakoskopik cerrahi deneyimi çocuklarda sınırlıdır. Çocuklarda akciğer kist hidatiklerinde torakoskopik cerrahi deneyiminin sunulması amaçlandı.

 

Hastalar ve yöntem: Ocak 2008 ve Eylül 2014 yılları arasında akciğer kist hidatiği nedeniyle torakoskopik kistotomi  yapılmış olan çocukların tıbbi kayıtları gözden geçirildi. Medikal tedaviye karşın semptomatik olan ve kist çapı 6 cm’nin üzerinde olan hastalara cerrahi tedavi önerildi. Hastalarda  kistostomi, germinatif membranın çıkarılması ve hava kaçağının önlenmesi gibi parankim koruyucu cerrahi uygulandı. Akciğer kapasitesini kötüleştirme riski nedeniyle kapitonaj  tercih edilmedi.

 

Sonuçlar: Çalışmaya alınan, ortanca yaşları 9(3-16) olan 14 çocukta akciğer kist hidatiği nedeniyle 15 torakoskopik işlem gerçekleştirildi. Çocuklardan birinde bilateral komplike akciğer kist hidatiği mevcuttu. Üç hastada (%20) hava kaçağının güvenli bir şekilde kontrol edilememesi nedeniyle mini torakotomiye geçildi. On iki çocukta işlem torakoskopik olarak tamamlandı. Üç olguda (%25) uzamış hava kaçağı (1 haftanın üzerinde) gerçekleşti ve bu hastalardan birinde bronkopulmoner fistülü kontrol altına alabilmek için torakotomi yapıldı. Olgulardan birine karaciğer kist hidatiği nedeniyle laparoskopik kistotomi ve kapitonaj uygulandı. Ortalama 40 aylık takipte rekürrens saptanmadı ve hastaların takiplerinde problem izlenmedi.

 

Tartışma: Akciğer kist hidatiklerinde parankim koruyucu cerrahinin bazı kısıtlılıkları bulunmaktadır. Torakotomide bile  kontrolü zor olan bronşial hava kaçaklarının kontrol edilmesi torakoskopik cerrahide daha güçtür.  Hava kaçaklarının kontrolünde lobektomi ya da kistin wedge rezeksiyon ile eksize edilmesi en güvenli yöntemdir ancak çocuklarda postoperatif akciğer kapasitesinde azalmaya yol açacağından önerilmemektedir. Bu tecrübelere dayanarak çocuklarda görülen komplike olmayan kist hidatik olgularında torakoskopik kistotomi  önerilse de komplike kist hidatiklerde torakoskopik wedge rezeksiyon önerilmektedir. Bronşial hava kaçaklarının  kontrolünde zorlanılırsa mini torakotomiye geçilebilir.

 

Close