EN
TÜRKÇE
Poster - 68
Comparison of Growth and Feeding Problems in Children with Esophageal Atresia with Early or Delayed Oral Feeding After Repair of Esophagus
F Ilgaz*, T Soyer**, N Demir**, H Gökmen Özel*
*Hacettepe University Faculty of Health Sciences Department of Nutrition and Dietetics
**Hacettepe University Swallowing Disorders Research and Application Center
Objective: This cross-sectional
study was planned to compare growth and feeding problems in children with EA with
early (< 1 month) or delayed (1 month £) oral feeding after
repair of esophagus.
Methods: Data was obtained from families of patients
operated for EA, by an online survey with a total of 79 questions. From 45
survey responses, only 36 questionnaires which were completely answered were
evaluated. Patients were divided into two groups as early or delayed oral
feeding.
Results: 36 children (44.4% boys) with a median age of 25.5
months (1-130 months) were included. Isolated-atresia was present in 47.2% while 52.8% had
tracheaoesophageal fistula (TEF) with atresia. We found that primary repair was
performed in 2 days (median; range 1-26 days) and oral feeding was started in
20 days (median; range 7-150 days) in 69.4% of patients. Esophageal repair and
oral feeding were found to be delayed in 30.6% of children (median 8 months [range
2.5 – 18] and 11 months [range 3-30], respectively). Mean birth weight,
weight-for-age and height-for-age z-scores were significantly lower in children
whose oral feeding was delayed (n:17; 47.2%). Longer meal times, food-refusal,
choking and vomiting at meals were significantly more common in children with
delayed oral feeding in milk-based feeding period. The age at onset of lumpy
and solid complementary foods as well as the age at which feeding problems were
resolved, meal times, frequency of problems with solid foods,
swallowing-chewing problems and development of strictures and reflux were found
to be higher while total breastfeeding time was lower in delayed oral feeding
group, however the difference was not statistically significant.
Conclusion: The age at primary repair and the age at onset of oral feeding may effect
growth and lead to more frequent feeding problems particularly in infancy and
early childhood in children with EA.
Özofagus Onarımı Sonrası Oral Alıma Erken ve Geç Başlanan Özofagus Atrezili Çocuklarda Büyümenin ve Beslenme Sorunlarının Karşılaştırılması
F Ilgaz*, T Soyer**, N Demir**, H Gökmen Özel*
*Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü
**Hacettepe Üniversitesi Yutma Bozuklukları Araştırma ve Uygulama Merkezi
Amaç: Özofagus
atrezisi (ÖA) onarımı sonrası oral alıma erken başlanan (<1 ay) ve oral
alımı geciken (1 ay £) çocuklarda büyümenin ve beslenme
sorunlarının karşılaştırılması amacıyla kesitsel bir çalışma planlanmıştır.
Yöntem: ÖA nedeniyle opere edilmiş hastaların ailelerine Ağustos
14’-Haziran 15’ arasında beslenme durumları ve sorunlarına yönelik toplam 79
sorudan oluşan on-line anket uygulanmış; yanıtlanan toplam 45 anketten tümüne
yanıt alınan 36 anketin verileri değerlendirilmiştir. Hastalar oral alıma erken
ve geç başlanan olmak üzere iki gruba ayrılarak karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Medyan yaşı 25.5 ay (1-130 ay) olan 36 çocuk (%44.4
erkek) araştırmaya dâhil edilmiştir. Çocukların
%47.2’sinde izole-atrezi, %52.8’inde atrezi ile trakeözofageal fistül (TÖF)
mevcuttur. Hastaların %69.4’üne doğum sonrası medyan 2. günde (1-26 gün) primer
onarım yapıldığı ve medyan 20. günde (7-150 gün) oral alıma başlandığı
saptanmıştır. Çocukların %30.6’sına ise medyan 8. ayda (2.5 – 18 ay) özofagus
onarımı yapıldığı ve oral alıma medyan 11. ayda (3-30 ay) başlandığı tespit
edilmiştir. Oral alıma geç başlanan (n:17; %47.2) çocuklarda doğum
ağırlığı ile yaşa göre ağırlık ve boy z-skorlarının erken başlanan (n:19;
%52.8) ÖA’li çocuklardan anlamlı olarak daha düşük olduğu saptanmıştır
(p<0.05). Süte dayalı beslenme döneminde öğün süresinde uzama, besin reddi,
öksürme ve kusma sıklığının oral alıma geç başlanan çocuklarda, erken başlanan
çocuklara göre anlamlı olarak daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Pütürlü
ve katı ek gıdalara başlama yaşı, beslenme sorunlarının düzelme yaşı, öğün
süresi, katı besinlerde beslenme güçlüğü, yutma ve çiğneme güçlüğü ile darlık
ve reflü gelişimi sıklığı oral alıma geç başlanan çocuklarda erken başlanan
çocuklara göre daha yüksek; toplam emzirme süresi ise daha düşük olmasına
rağmen aradaki farkın anlamlı olmadığı saptanmıştır.
Sonuç: ÖA’li
çocuklarda primer onarım ve oral alıma başlama yaşı büyüme üzerinde etkili
olabilmekte ve özellikle süt çocukluğu ve erken çocukluk döneminde beslenme sorunlarının
daha sık görülmesine yol açabilmektedir.