33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract
  1. Home
  2. Congresses
  3. Congress Home
  4. Abstract

Oral Presentation - 5

THE COMPARISON OF GASTRIC TRANSPOSITION AND COLOESOPHAGOPLASTY FOR ESOPHAGEAL REPLACEMENT

E Divarcı, Z Dökümcü, B Toker, C Özcan, A Erdener
Ege University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery

Aim of the study: In this study, we aimed to report the results of gastric transposition and coloesophagoplasty for esophageal replacement.

 

Methods: We retrospectively analysed the medical records of children who underwent esophageal replacement in our clinic between 2005 and 2015.

 

Results: 38 patients underwent gastric transposition (GT) (19 patients) or coloesophagoplasty (CE) (19 patients). The preferred technique was CE before 2012 and GT after 2012. All of the patients had corrosive esophageal stricture in CE group. In GT group, diagnosis was esophageal atresia (14) or corrosive esophageal stricture (5). Mean operation age was 3.2±2.3 years in GT and 7.9±4.1 years in CE group. The treatment period before replacement was 17.4±15.7 months in GT and 29.4±32 months in CE group. The preferred route for graft transport was retrosternal or posterior mediastinal. GT was performed at one- stage. Although in CE group, one- stage (9 patients) or two-stage procedures were required. Coloesophagoplasty was tried in two patients before gastric transposition in GT group. Colonic necrosis was occurred in one of them. The other’s colon was not suitable for transport due to insufficient vascular feeding. Major bleeding was seen in one patient in each group and necessitated sternotomy for hemostasis. The rate of anastomotic stricture was similar in both group (15%). The anastomotic leakage rate was 21% in GT and 16 % in CE group. None of the leaks required surgical revision. No mortality was seen and all of them could feed orally after the procedures.

 

Discussion: The esophageal replacement may be necessary in treatment of corrosive esophageal strictures or long gap esophageal atresia. The transport of the colon can compromise vascular feeding of the graft. Gastric transposition is preferred primarily in our clinic due to the advantages according to coloesophagoplasty with strong vascular feeding as a one- stage procedure.

Keywords:

ÖZOFAGUS REPLASMANINDA GASTRİK TRANSPOZİSYON VE KOLOÖZOFAGOPLASTİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

E Divarcı, Z Dökümcü, B Toker, C Özcan, A Erdener
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı

Amaç: Bu çalışmada özofagus replasmanı amacıyla uygulanan gastrik transpozisyon ve koloözofagoplasti operasyonlarının sonuçlarının karşılaştırılması amaçlandı.

 

Yöntem: Kliniğimizde 2005- 2015 tarihleri arasında özofagus replasmanı uygulanan hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi.

 

Bulgular: Toplam 38 hastaya (24 E, 14 K) özofagus replasmanı uygulandı. Hastalar gastrik transpozisyon (GT) (19 hasta) ve koloözofagoplasti (KÖ) (19 hasta) olarak iki gruba ayrıldı. Özofagus replasmanında 2005- 2012 yılları arasında koloözofagoplasti, 2012’den sonra gastrik transpozisyon tercih edildi. KÖ grubundaki tüm hastaların primer tanısı koroziv özofagus darlığıydı. GT grubundaki hastaların ise 14’ünde özofagus atresizi, beşinde koroziv özofagus darlığı mevcuttu. Ortalama operasyon yaşı GT grubunda 3,2±2,3 yaş, KÖ grubunda 7,9±4,1 yaştı. Replasman öncesi tedavi süresi GT grubunda 17,4±15,7 ay iken, KÖ grubunda 29,4 ±32 aydı. Replasmanda koroziv özofagus darlığında retrosternal yol, özofagus atrezili hastalarda ise öncelikle posterior mediasten tercih edildi. Replasman GT grubundaki hastaların tümünde tek seansta yapıldı. KÖ grubundaki hastalarda ise tek (9 hasta) veya çift seansta (10 hasta) uygulanabildi. GT grubundaki iki hastada öncesinde koloözofagoplasti denenmişti. Bir hastada ilk seans sonrası kolon nekrozu gelişti. Diğer hastada ise operasyon sırasında kolonun damarlarının dolaşıma yetmeyeceği düşünülerek koloözofagoplastiden vazgeçildi. GT grubunda operasyon sırasında üç hastada ek anomali saptanarak tedavi edildi (anüler pankreas, meckel divertikülü, kolelitiazis). İntraoperatif komplikasyon olarak her iki grupta birer hastada ciddi kanama gelişti ve sternotomi yapılarak kanama kontrol altına alındı. Operasyon sonrası izlemde anastomoz darlığı her iki grupta eşit oranda gözlendi (%15). Anastomoz kaçağı GT grubundaki hastaların % 21’inde, KÖ grubundaki hastaların ise %16’sında gelişti. Tüm hastalarda ek girişime gerek kalmadan kaçaklar kapandı. Hiçbir hastada mortalite gelişmedi. İzlemde tüm hastalarda oral alım sağlandı.

 

Sonuç: Koroziv özofagus darlığı veya uzun aralıklı özofagus atrezisi tedavisinde özofagus replasmanı gerekli olabilmektedir. Koloözofagoplastide boyuna taşınan kolonun dolaşımı ile ilgili sorunlarla karşılaşılabilmektedir. Gastrik transpozisyon tek seansta uygulanabilmesi ve replase edilen organın dolaşımının daha iyi olması nedeniyle kliniğimizde son yıllarda öncelikle tercih edilmektedir. 

Keywords:

Close