34th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

B Gördü, T Soyer, S Ekinci, İ Karnak, AÖ Çiftçi, FC Tanyel

Hacettepe University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery

Aim: A retrospective study was performed to evaluate the clinical features in children with Morgagni hernia (MH) and results of surgical treatment.  Methods: Children operated for MH were evaluated for age, sex, symptoms at admission, diagnostic methods, treatment alternatives and results retrospectively.Results: Thirty-eight cases with MH repair for the last 16 years were included. The mean age of the patients was 4.2 years (1-11 years). Male female ratio was 24:15. The most common symptoms were recurrent respiratory infections (n=15, 39.4%), respiratory problems (n=7, 18.4%) and nausea and vomiting (n= 7, 18.4%). 15.7% of cases were diagnosed during evaluation of other problems with chest X-ray (n=6) and echocardiography in 7.8% (n=3). Eight cases (20.5%) had associated anomaly and 6 of them (15.3%) have been following with Down syndrome. The most common associated anomalies were seen in cardiac (n=4, 10.5%) and skeleton system (n=3, 7.8%). Diagnosis was obtained by chest X-ray in 27 cases and upper gastrointestinal series in 4 cases. Twelve cases had been referred after evaluation with computed tomography with a presumptive diagnosis of cystic lung disease. Sixteen cases underwent echocardiography but only 4 of them had cardiac anomaly. Hernia repair was performed with midline incision starting form xiphoid to umbilicus. Hernia sac was totally excised in 2 cases whereas the rest of them were imbricated. Mean hospitalization time was 6.79 days (4-22 days) and oral feeding time was postoperative 2.5 day (2-5 days). After a mean 5.7 years (1-16 years) follow-up, 3 of the cases (7.8%) reoperated for recurrence. Two of the recurrent cases had Down syndrome. Conclusion: MH presents with non-specific symptoms and are diagnosed with radiologic investigations during evaluations for other causes in children. One fifth of the cases had associated anomalies and cases with Down syndrome should be closely followed-up because of risk of recurrence.      

B Gördü, T Soyer, S Ekinci, İ Karnak, AÖ Çiftçi, FC Tanyel

Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı

Amaç: Morgagni hernili (MH) olguların klinik özellikleri ve cerrahi tedavi sonuçlarını tartışmak üzere geriye dönük bir çalışma planlanmıştır.Yöntem: MH nedeniyle opere edilen olgular yaş, cinsiyet, başvuru yakınması, tanı yöntemleri, cerrahi tedavi seçenekleri ve sonuçlar bakımından geriye dönük incelenmiştir. Bulgular: Son 16 yıl içinde MH nedeniyle onarım yapılan 38 olgu çalışmaya alınmıştır. Hastaların yaş ortalaması 4,2 yıldır (1-11 yıl). Erkek kız oranı 24:15’dir. Başvuru yakınmaları arasında sık akciğer enfeksiyonu geçirme (n=15, %39,4), solunum sorunları (n=7, %18,4) ve bulantı kusma (n=7, %18,4) yer almaktadır. Olguların %15,7’sinde herni başka nedenlerle istenen akciğer grafisi ile (n=6), %7,8’inde (n=3) kardiyak sorunlar için yapılan ekokardiyografide saptanmıştır. Sekiz olguda (%20,5) eşlik eden anomali bulunurken 6 olgu (%15,3) Down sendromu tanısı ile izlenmektedir. En sık eşlik eden anomali kardiyak anomaliler (n=4, %10,5) ve iskelet sistemi anomalileridir (n=3, %7,8). Olguların 27’sinde iki yönlü akciğer grafisi, 4 olguda kontrastlı GİS grafisi ile tanı koyulmuştur. On iki olgu kistik akciğer hastalığı ön tanısı ile yapılan bilgisayarlı tomografi ile tanı aldıktan sonra yönlendirilmiştir. On altı olguda ekokardiyografi yapılmış bunların yalnız 4’ünde kardiyak anomali tespit edilmiştir. Tüm olgular ksifoid altından göbeğe uzanan orta hat kesi ile onarılmıştır. İki olguda kese tam eksize edilirken diğer olgularda çıkarılmadan onarım yapılmıştır. Ortalama yatış süresi 6,79 gün (4-22 gün), oral başlama süresi 2,5 (2-5) gündür. İzlem süresi ortalama 5,7 yıl (1-16) olup 3 olgu (%7,8) yineleme nedeniyle yeniden opere edilmiştir. Yineleme görülen olguların ikisi Down sendromludur. Sonuçlar: MH çocuklarda özgül olmayan bulgular ve başka nedenlerle yapılan radyolojik incelemeler sırasında tanı almaktadır. Olguların beşte birinde eşlik eden anomaliler olması yanı sıra Down sendromu ile birlikteliği onarım sonrası yineleme riski nedeniyle yakın takip edilmelidir.