34th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

C İsbir*, H Taşkınlar*, GB Bahadır*, D Yünlüel*, Y Vayisoğlu**, A Naycı*

*Mersin University School of Medicine, Department of Pediatric Surgery , Mersin, Turkey
**Mersin University School of Medicine, Department of Otorhinolaryngology, Mersin, Turkey

Oropharyngeal lesions in chilhood

Introduction: Oropharyngeal lesions are usually benign mesenchymal  tumours those rarely leads to airway obstruction and respiratory arrest. The operative techniques and outcomes of patietns with oropharengela lesions were reviewed.    

Material and methods: A retrospective analysis of seven patients operated for oropharyngeal lesions between 2013 and 2016 were included in this study.

Results: Among 7 patients 71 % (n:5) were female and 29% (n:2) were male. The mean age was 3.2±2.3 (1-7 years). The location of lesions were sublingual (n:1), the corpus linguale (n:1), the base of lingua (n:2), larynx and subglottic region (n:3). Three patients had respiratory distress, two patients had feeding difficulties and two had both. Five total excision and two cyst aspiration and marsupialization were performed to laryngocele patients. Two recurrences occurred and healed after total excision in patients with laryngocele. Histopathological studies revealed teratoid cyst, atrophic thyroid tissue and lesion with regular acantosis.

Conclusion: Oropharyngeal lesions lead to feeding difficulties and respiratory distress according to their localizations.  Surgical excision is the main treatment and recurrence is rare in totally removed lesions.  

C İsbir*, H Taşkınlar*, GB Bahadır*, D Yünlüel*, Y Vayisoğlu**, A Naycı*

*Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi AD, Mersin, Türkiye
**Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz AD, Mersin, Türkiye

Giriş: Çocuklarda orofaringeal lezyonlar sıklıkla benign mezenkimal tümörler olup  hava yolu tıkanması ve solunumsal arreste yol açabilirler. Bu çalışmada orofaringeal lezyon nedeniyle ameliyat edilen hastalarda ameliyat tekniği ve sonuçları incelendi.

Materyal ve Metod: 2013-2016 yıllarında orofaringeal lezyon nedeni ile ameliyat edilen toplam yedi hasta geriye dönük incelendi.

Bulgular: Hastaların %71’i kız (5 hasta), %29 erkek (2 hasta); yaş ortalaması 3.2±2.3  (1-7 yıl) yıldı. Lezyon yerleşimleri; dil altı ve korpusu birer hasta; dil kökü iki hasta, larinks ve subglotik bölgede üç hasta idi. Üç çocukta solunum sıkıntısı, iki çocukta beslenme güçlüğü ve iki çocukta solunum sıkıntısı ve beslenme güçlüğü mevcuttu. Laringoseli olan iki çocuğa kist aspirasyonu ve marsupializasyon, beş hastada total eksiyon yapıldı. Laringosel nedeni ile ameliyat edilen 2 hastada nüks görüldü ve total eksizyon sonrası kür sağlandı. Olguların histopatolojik incelemelerinde teratoid kist, atrofik tiroid gland, düzenli akantoz olarak değerlendirildi.  

Sonuç: Orofaringeal lezyonular yerleşim yeri ve boyutlarına bağlı olarak beslenme problemleri ve solunum sıkıntısına yol açabilir. Tedavi cerrahi olup total eksizyon yapılanlarda nüks nadirdir.