9. National Pediatric Urology Congress

U Şenel*, M Korkmaz**, T Abdullayev**

*Özel Körfez Marmara Hospital Department of Pediatric Surgery, Kocaeli, Turkey
**Emsey Hospıtal,İstanbul

Purpose:

Proximal urethral injuries in children are rare and lead to early or late serious complications. Surgical repair is often challenging due to small pelvic cavity and narrow urethral lumen. In this study, patients who underwent proximal urethral repair were retrospectively evaluated, and the treatment method and outcomes were compared.

Patients and Methods:

Medical files of the patients treated and followed up for proximal urethral injury between 2012 and 2017 were reviewed.

Findings:

Ten patients were included in the study. One of the patients was female, and 9 were male, the average age was 8.09 (0-15) years. Causes of posterior urethral injury included a pelvic bone fracture related to road accident in 4 patients, following surgical procedure in 4 cases, urethral traction in one case, and firearm injury in one case. Two of the injuries were found in the bladder neck, 8 in the membranous ureter, and 3 injuries were complete while 7 were incomplete.

Two patients with bladder neck injury underwent primary repair with suprapubic approach in the early period. Intestinal fistula was found in 4 of the 8 patients with membranous urethral injury whereas vaginal fistula was present in 1, and complete urethral obstruction in 3. Surgical repair was performed using perineal approach in 6 patients, suprapubic approach in 2 patients, intrapelvic approach with laparotomy in 1 patient, and transvaginal route in 1 patient.

Results:

The average follow-up period of the patients was 3.6 (2-8) years. Complete recovery was achieved in 6 patients during the early period and in 9 patients during the late period. Three patients were re-operated due to luminal narrowing that did not responding to dilation, one of which was performed in another clinic. During follow-up, bladder stones were found in two patients and removed by cystotomy.

U Şenel*, M Korkmaz**, T Abdullayev**

*Özel Körfez Marmara Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği, Kocaeli
**Özel Emsey Hastanesi,İstanbul

Amaç:

Çocuklarda proksimal üretra yaralanmaları nadir görülür ve erken ya da geç ciddi komplikasyonlara neden olur. Cerrahi onarımda, küçük pelvik kavite ve dar çaplı üretral lümen nedeniyle çoğunlukla zorluk yaşanır. Çalışmamızda proksimal üretra tamiri yapılan hastalar retrospektif olarak değerlendirilmiş, uyguladığımız tedavi yöntemi ve sonuçları karşılaştırılmıştır.

Hastalar ve Yöntemler:

2012- 2017 yılları arasında proksimal üretra yaralanması nedeniyle tedavi edilen ve takibi yapılan hastaların dosyaları incelendi. Hastaların yaralanma şekli ve derecesi, ilave diğer patolojiler, yapılan cerrahi girişim şekli ve onarım tekniği karşılaştırıldı.

Bulgular:

Çalışmaya 10 hasta dahil edildi. Hastaların 1’i kız 9’u erkek, yaş ortalaması 8,09 (0-15) yıldır. Posterior üretra yaralanması, hastaların 4’ünde trafik kazasına bağlı pelvik kemik fraktürü sonucu, 4’ünde başka bir cerrahi girişim sonrası, 1’inde üretral traksiyon, 1’inde ise ateşli silah yaralanması sonucu gelişmiştir. Yaralanmaların 2’si mesane boynunda, 8’u ise membranöz üretrada olup 3’ünün komplet, 7’unun ise incomplet olduğu tespit edildi.

Mesane boynu yaralanması olan 2 hastaya erken dönemde suprapubik yaklaşımla primer onarım yapıldı. Membranöz üretra yaralanması olan 8 hastanın, 4’ünde intestinal fistül, 1’in de vajinal fistül, 3’sinde komplet üretral obstrüksiyon tespit edildi. Cerrahi onarım 6 hastada perineal yaklaşımla, 2 hasta suprapubik yaklaşım ile, 1 hasta laparatomiyle intrapelvik yaklaşımla, 1 hasta ise transvajinal yolla yapıldı.

Sonuçlar:

Hastaların ortalama takip süresi 3,6 yıldır (2-8 yıl). Erken dönemde 6 hastada geç dönemde ise 9 hastada tam iyileşme sağlandı. 3 hasta dilatasyona yanıt vermeyen darlık nedeniyle bir tanesi başka klinikte olmak üzere reopere edildi. Takip sırasında iki hastada mesane taşı oluştu ve sistotomi ile çıkarıldı.

Tartışma:

Çocuklarda, proksimal üretra yaralanmaları, bütün zorluklarına rağmen uygun cerrahi yaklaşımla yapılacak üretroplastinin sonuçları başarılı olmaktadır. Hasar görmüş üretranın primer onarımı ve uzun süre stent ile iyileşmenin sağlanması öncelikli tedavi seçeneği olarak düşünmekteyiz.