EN
TÜRKÇE
Oral Presentation Short - 9
Which Approach Should be Preferred for Urinary Bladder Stone Surgery in Children?
H Zeytun, E Basuguy, İ Uygun, A Önen
Dicle University Medical Faculty Department of Pediatric Surgery Section of Pediatric Urology, Diyarbakır
Objective: Laparotomy is greatly replaced by minimally invasive methods along with developing technology for surgical treatment of the stones. The aim of the present study was to share the outcomes of the patients whom we operated because of urinary bladder stone.
Material and Method: Records of 43 patients who were operated because of urinary bladder stone in Pediatric Surgery and Pediatric Urology Clinic of Dicle University between 2013 and 2018 were reviewed retrospectively. All patients were reviewed in terms of age, gender, stone load, surgery duration, hospitalization period and complications.
Findings: Totally 43 patients with age average of 5.3 (1-16 years) were operated because of urinary bladder stone. Thirty four 79%) patients were male. Eight patients developed multiple stones; stone diameter was between 5 and 40 mm (mean 16.1 ±7). Twelve (28%) patients had concomitant urinary system stone history. Transurethral approach was performed on 22 (51%) patients whereas percutaneous approach was performed on 18 (40%) patients YAG laser was used in transurethral procedure whereas pneumotic lithotriptor was used in percuatenous approach. Stone-free state was achieved on 42 (98%) patients in a single session. One (2%) patient had secondary procedure because of residual stone. Bladder perforation appeared in 1 (2%) patients who had transurethral procedure. Average transurethral surgery duration was 59±12 min; percuatenous procedure duration was 41±4 min (P˂0,05).
Conclusion: Transurethral approach may be preferred for the patients with less stone load (<15 mm). Despite more stone load, achievement rate of percuatenous approach is equal to transurethral procedure; and procedure duration and hospitalization periods are shorter. Therefore, percutenous approach should be considered primarily for the patients with higher stone load (15-30 mm). Laparotomic surgery should be considered for larger stone load (>30 mm) and in case of additional pathology.
Çocuklarda Mesane Taşı Cerrahisinde Hangi Yaklaşım Tercih Edilmeli ?
H Zeytun, E Basuguy, İ Uygun, A Önen
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerahisi AD Çocuk Ürolojisi BD, Diyarbakır
Amaç: Mesane taşlarının tedavisinde gelişen teknolojiyle birlikte açık cerrahi, büyük ölçüde yerini minimal invaziv yöntemlere bırakmaya başlamıştır. Çalışmamızda, mesane taşı nedeniyle ameliyat ettiğimiz hastaların sonuçlarını paylaşmayı amaçladık.
Materyal ve Metod: Dicle Üniversitesi Çocuk Cerrahisi ve Çocuk Ürolojisi Kliniğinde 2013-2018 yılları arasında mesane taşı nedeniyle ameliyat edilen 43 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. Transüretral sistolitotripsi, perkütan sistolitotripsi yapılan hastalarımız karşılaştırıldı. Tüm hastalar yaş, cinsiyet, taş yükü, cerrahi süre, yatış süresi ve komplikasyonlar açısından incelendi.
Bulgular: Ortalama yaşları 5,3 (1-16) yıl arasında toplam 43 hasta mesane taşı nedeni ile opere edildi. Hastaların 34 (%79)’ü erkek idi. Sekiz hastada multipl taş olup, taş boyutu 5-40 mm (ort.16.1 ±7) idi. Oniki (%28) hastada üst üriner sistem taş birlikteliği ve anamnezi mevcut idi. Onbeş mm altında taş olan erkek ve tüm kız hastalar dahil 22(%51) hastaya transüretral, 15 mm ve daha büyük taşı olan 18(%40) hastaya perkütan, ek patoloji nedeniyle 2(%4,7) hastaya açık cerrahi uygulandı. Bir(%2) hastaya ise mevcut mitrofanoff lümeninden işlem yapıldı. Transüretral girişimde çoğunlukla YAG laser, perkütan girişimde pnömotik litotriptör kullanıldı. Kırkiki (%98) hastada tek sensta taşsızlık sağlandı. Bir(%2) hastada rezidü taş nedeniyle ikince kez transüretral işem yapıldı. Transüretral uygulanan 1(%2) hastada mesane perforasyonu gelişti. Ortalama transüretral cerrahi süresi 59±12 dk, perkütan cerrahi süresi 41±4 dk idi (P˂0,05). Ortalama yatış süresi transüretral yapılan grupta 3,4(3-6)gün, perkütan da ise 2,3 (2-4) gün idi(P˂0,05).
Sonuç: Taş yükü az olan (˂15 mm) hastalarda transüretral yaklaşım öncelikle tercih edilebilir. Daha fazla taş yüküne rağmen perkütan yaklaşımın başarısı transüretral yaklaşıma eşit, operasyon ve yatış süreleri daha kısadır. Bu nedenle yüksek taş yükü (15-30 )mm olan hastalarda perkütan girişim ön planda düşünülmelidir. Daha büyük taş yükü (˃30 mm) ve ek patoloji varlığında açık cerrahi de akılda tutulmalıdır.