17th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Nurses Association

Hospitalization of child changes daily routine, roles and tasks for all family members.. Other than that, they are alien to the hospital environment , parents loss of control of the care of the child  and causes anxiety.

Mothers are often responsible for the maintenance of the child in the family . They want to be informed about their children in the family, especially mothers . Mothers worries them a sense of obscurity. Concerns about the recovery of their children , according to health-care staff feel less of yourself , hear the guilt due to illness , other family members at home to worry about the many topics such as financial worries and anxiety states increases further. In this case, informed by a health professional to ensure you receive and the family's role in caring for the child , they will help in reducing the level of anxiety.

But the disease is a chronic condition that requires long-term care and treatment , may face a situation of families over time, depression and burnout . To meet the needs of the child is unable to allocate some time for themselves over time . Parents to reduce anxiety and distress , illness , clinical and treatment to provide information on their parents , encouraging them to take an active role in care and maintenance , to include the parents' feelings , questions and concerns should be at the forefront of encouragement to express .

With participation of family care , family  and child in the hospital is reduced to negative reactions.  Care of the family at every stage of the process of individual and cultural differences have been accepted , respect , cooperation, support, information sharing, and care is provided to the families to the authority. Children of parents who have committed themselves care experience less anxiety .

Altough the health care staff have sufficient knowledge to contribute to the family in theory, in practice they could not fulfill the principles and personal of values ​​and beliefs influence work with parents. Nurses attitude is very important in this regard . Because of the close relationship with children and families during hospitalization nurses are health care professionals . Therefore, role nurses who add parents to care  in hospitals is an important role to make a difference.

Çocuğun hastaneye yatışı tüm aile üyelerinin günlük rutinlerini, aile içindeki rollerini ve görevlerini değiştirmektedir. Bunun dışında hastane ortamına yabancı olmaları, alışık olmadıkları tıbbi araçlarla karşılaşmaları ve çocuğun bakımında kontrol kaybı yaşamaları, ailelerde anksiyeteye neden olmaktadır.

Aile içinde genellikle çocuğun bakımından anne sorumludur. Aile içinde özellikle anneler çocukları hakkında bilgi sahibi olmak isterler. Annelerdeki bilinmezlik duygusu onları kaygılandırır. Onların çocuklarının iyileşmesine ilişkin endişeleri, sağlık bakım görevlilerine göre kendini daha önemsiz hissetmeleri, hastalık nedeniyle suçluluk duymaları, evdeki diğer aile üyeleri için endişe etmeleri ve mali endişeler gibi pek çok konu kaygı durumlarını daha da arttırmaktadır. Bu durumda bir sağlık profesyoneli tarafından bilgilendirilmek ve ailenin çocuğun bakımında rol almasını sağlamak, onların kaygı düzeyini azaltmada yardımcı olacaktır.

Ancak hastalık, uzun dönem bakım ve tedavi gerektiren kronik bir durum ise, aileler zamanla depresyon ve tükenmişlik durumuyla karşı karşıya kalabilirler. Çocuğun gereksinimlerini karşılama ile geçen zaman içinde kendilerine zaman ayıramayabilirler. Ebeveynlerin kaygı ve sıkıntılarını azaltmak için, hastalık, klinik ve tedavi ile ilgili bilgi vermek, ebeveynleri, bakımda aktif rol almaları konusunda cesaretlendirmek ve bakıma dahil etmek, ebeveynlerin duygularını, sorularını ve ilgilerini ifade etmeye cesaretlendirmek ön planda olmalıdır.

Ailenin bakıma katılmasıyla, aile ve çocuğun hastaneye yatışlarındaki olumsuz tepkileri de indirgenmiş olur. Ailenin bakımda yer alması,  ebeveynlerin belirlenen gereksinimlerini ve beklentilerini en iyi şekilde karşılar. Bakım sürecinin her aşamasında ailenin bireysel ve kültürel farklılığı kabul edilmiş, saygı, işbirliği, destek, bilgi paylaşma ve bakımda ailelere yetki vermeye de olanak sağlanmış olur. Ebeveynlerinin bakımlarını üstlendiklerini gören çocuklar daha az anksiyete yaşarlar. 

Ancak, sağlık personelinin teorik olarak ailenin katkıda bulunduğu bakım hakkında yeterli bilgiye sahip olmasına rağmen, uygulamada bu ilkeleri yerine getiremediği ve sağlık personelinin kişisel değer ve inançlarının ailelerle çalışmayı etkilediği belirtilmektedir. Bu konuda hemşirelerin tutumu çok önemlidir. Çünkü hastanede yatma süresince çocuklar ve ailelerle en yakın ilişkide olan sağlık profesyonelleri hemşirelerdir. Bu nedenle hemşireler hastanelerdeki bakımın ailenin katılımı ile olması yönünde değişim ve farklılık yaratmak için önemli bir role sahiptirler.