19th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Nurses Association

S Uzun, ALF Aydoğdu

Most of the surgical procedure in the neonatal period is to repair congenital anomalies, one of them is esophageal atresia. Esophageal atresia is an incomplete development of the esophagus and it occurs in about one in 3000-4000 live births.

The clinical symptoms start during the prenatal period. After the baby was born, excess of oral secretions and coughing after breast-feeding, cyanosis, asphyxia can be noticed; In a long term, if fluid goes into the lungs ​​chronic refractory pneumonia may occur and growth retardation and tracheomalacia can be seen. When there is the presence of a fistula, abdominal bloating or bulge can be noticed. A radiograph is used for a definitive diagnosis of esophageal atresia. Early surgical intervention is being implemented in the majority of patients.

In babies with esophageal atresia; atelectasis, pneumonia, fistulas, complications such as stenosis in the anastomosis and reflux can be seen. In the period before surgery, aimed to prevent aspiration of airway these patients must stay in a semi-fowler position and the nurses may use suction to keep fluids from going into the lungs. The baby’s electrolyte balance must be controlled, nurse must be careful about the aseptic rules and a multidisciplinary care plan must be performed. Thus, the nursing care is very important to reduce the mortality of esophageal atresia and so reduce the morbidity of surgical technique.

In our case, the purpose is to remind esophageal atresia and to emphasize the importance of nursing care for these patients. Twins babies were delivered after a gestation of 35 weeks and 6 days at Acibadem International Hospital, the first neonate weigthed 1960 grams and she was born with tracheoesophageal fistula-esophageal atresia. We related here the importance of nursing care giving to this baby before and after the surgery to repair esophageal atresia.

S Uzun, ALF Aydoğdu

Acıbadem Sağlık Kurumu

Yenidoğan döneminde uygulanan cerrahi girişimlerin çoğu konjenital anomalilerin onarımıdır, bu konjenital anomalilerden biri de özofagus atrezisidir. Özofagus atrezi, özofagusun gelişimini tam olarak tamamlayamaması durumudur ve 3000-4000 doğumda bir gözlenir.

Klinik belirtileri daha prenatal dönemde başlar. Doğumdan itibaren oral sekresyon fazlalığı ve emzirme sonrası öksürük, siyanoz, asfiksi; uzun dönemde ise kronik apsirasyona bağlı olarak gelişen dirençli pnömoni, büyüme geriliği ve trakeomalazi ortaya çıkabilir. Fistül varlığına bağlı batın distansiyonu da eşlik edebilir. Özofagus atrezide kesin tanı bir poş grafisi ile konulur. Hastaların çoğuna erken dönemde cerrahi girişim uygulanmaktadır.

      Özofagus atrezisi olan bebeklerde, atelektazi, pnömoni, anastamozda kaçak olması, fistül gelişimi, reflü ve anastomoz hattında darlık gibi komplikasyonlar görülebilir. Cerrahi girişim öncesi dönemde bu hastalara; semi- fawler pozisyonu verilerek aspirasyonu önleme, ağız ve burun sekresyonlarının sık sık aspire edilerek hava yolu açıklığının sağlama, sıvı elektrolit dengesini sağlamak amacıyla aldığı çıkardığı takibini yapma, invaziv girişimlerde aseptik kurallara uyma gibi multidisipliner bakım plani doğrultusunda verilen tüm hemşirelik bakım uygulamaları ve gözlemleri bu komplikasyonların bazılarını önlemede kilit noktayı oluşturur. Dolayısıyla özofagus atrezisine bağlı mortalite ve morbilitenin azaltılmasında cerrahi girişim tekniği kadar hemşirelik bakımının da büyük payı vardır.

         Olgu sunumumuzda, konuyu bir kez daha hatırlatmak ve hemşirelik bakımının önemini vurgulamak amacıyla, Acıbadem İnternational Hastanesin'de 35+6. gestasyon haftasında 1960 gram doğan, Trakeoözofajiyal fistül-özofagus atrezisi tanısıyla cerrahi girişim uygulanan ikiz eşi yenidoğana, cerrahi girişim öncesi ve sonrası dönemde verilen hemşirelik bakımı ile elde edilen sonuçlar olgu incelemesi olarak değerlendirildi.