30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Introduction and Objective:In this study, we aimed to determine the effectiveness of ureterorenoscopy (URS) in children with upper urinary tract stone disease. 

Methods:A total of 169 children who underwent URS stone extraction for upper urinary tract stone between 2007 and 2011 were reviewed.

Results:Ninety-seven were boy and 72 were girl. Mean age was 7.4 years; 25 patients were under 2 years of age, 29 were between 2 and 5 years of age, 75 were between 5 and 10 years of age, 40 were older than 10 years. Mean stone number was 1.6. Renal function was low in 9 patients prior to URS. Stone was located in kidney in 31 patients, proximal ureter in 9, and distal ureter in the remaining 129 patients. URS was performed on right urinary system in 97 patients, left system in 56, and bilaterally in 16 cases. None of the patients required open surgery. JJ-stent was placed in 38 (22.5%) patients. Postoperative complications were residual stone in 16 patients, ureteral damage in 2, stone migration to lower pole calices in one and hypertension in one patient. Re-URS required in 5 patients and ESWL in two patients due to residual stone.

Conclusions:Appropriately selected renal and almost all of the uncomplicated ureteral stone can be safely and successfully removed by rigid URS. Although flexible URS has more limitation in children compared to adults, the usage of it in the treatment of urinary stone is increasing in experienced hands. Due to the fact that ureteral diameter is relatively small in children, non-selectivity of the patients, usage of inappropriate instruments or unsafe interventions may significantly increase the morbidity rate in such patients.

Amaç:Bu çalışmada, üst üriner sistem taşlı çocukların tedavisinde üreterorenoskopi (URS) ve Holmium: YAG lazer litotripsinin etkinliğini araştırdık.

Gereç ve yöntem:2007-2011 yılları arasında üst üriner sistem taşı tanısıyla aynı cerrah tarafından URS uygulanan 169 çocuk değerlendirmeye alındı. 2007-2009 arasında pnömotik, 2010-2011 arasında ise Holmiyum YAG:laser litotripsi uygulandı.

Bulgular: Olguların 97’si erkek ve 72’si kız idi. Ortalama yaşları 7.4 yıl iken, 25’i 2 yaşından küçük, 29’u 2-5 yaş arasında, 75’i 5-10 yaş arasında ve 40’ı 10 yaşından büyüktü. Ortalama taş sayısı 1.6 idi. Üriner taş, olguların 31’inde böbrek, 9’unda proksimal üreter ve 129 olguda ise distal üreter yerleşimli idi. Olguların 97’sinde sağ üriner sisteme, 56’sında sol üriner sisteme ve 16’sında bilateral URS uygulandı. Hiçbir hastaya açık cerrahi uygulanmadı. Toplam 38 (%22.5) olguya JJ-stent yerleştirildi. Olguların 16’sında rezidü taş, 2’sinde hafif üreter ekstravazasyonu, 1 olguda taşın böbrek alt kaliksine migrasyonu ve 1 olguda hipertansiyon gelişti. Rezidü taşların 5’ine tekrar URS ve 2’sine de ESWL uygulandı.

Yorumlar:Pediatrik endoürolojik alet teknolojisindeki yeni ve hızlı gelişmeler çocukların üriner sistem taşlarına yaklaşımı dramatik olarak değiştirmiş ve açık cerrahi tedaviyi belirgin şekilde azaltmıştır. Çocuk üst üriner sistem taşlarının tedavisinde URS ve holmium:YAG laser litotripsi yüksek bir etkinlik ve güvenlikle kullanılabilir. Pnömotil litotriptörler ile karşılaştırıldığında, Holmium:YAG laser kullanımı ile üreter taşlarının kırılma hızı ve kırılma başarısı daha yüksek, taşın migrasyon riski daha az ve operasyon süresi daha kısa olmaktadır. Holmium:YAG laser litotripsi ile taşlar tamamen parçalandığından çocukların büyük çoğunluğunda ek bir anestezik işlem gerektirecek olan JJ-stent kullanım ihtiyacı belirgin şekilde azalmaktadır. Uygun hasta seçimi, cerrahi deneyim ve daha az invazif olan yeni teknolojik enstrumanların kullanımı çocuklarda morbiditeyi belirgin azaltırken başarıyı da artırmaktadır.