30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Purpose:Necrotizing enterocolitis (NEC) is an inflammatory disease of the gastrointestinal system within the newborns. This study aimed to determine the factors that may affect mortality development of the patients with Stage 3 NEC, according to modified Bell classification.

Materials and Methods: Between January 2005 and December 2012, patients who were surgically treated with the diagnosis of Stage 3 NEC were enrolled to the study. The gestational age, birth weight, presence of hypoxemia history, major cardiac anomalies, enteral feeding, age at perforation, drainage type and laboratory signs were considered whether they had relationship with mortality. ROC curve was drawn to identify the cut-point of the continuous variables that were found to be statistically effective on mortality.

Results:Peritoneal drainage was performed on 31 patients with Stage 3 NEC, whose gestational ages ranged 24 to 40 weeks (median 32 weeks), because of intestinal perforation. Of the patients, 17 (55%) were male, 14 (45%) were female, 32% (n=10) were younger than 28^thgestational week, and birth weight was less than 1500 grams in 52% (n=16). Major cardiac anomaly was encountered in 10 (32%) patients and 25 (81%) patients had hypoxemia history. Seven patients (23%) had concomitant positive blood culture growth. Though 23 (74%) of the patients did not need any additional procedure following peritoneal drainage, 8 (26%) patients needed laparotomy in 1 to 10 days (median 3.4 days) after peritoneal drainage. The follow-up of the patients with drain ranged 1 to 27 days (median 3 days). Following treatment, 15 (48%) patients died, and 16 (52%) patients healed and discharged. Survival rate was 79% within the patients that had breast feeding, 39% within the patients having not fed yet, and none of the patients survived that having fed with formulas (p=0.01). Two (13%) of the patients that died had major cardiac anomaly, but having major cardiac anomaly did not affect mortality significantly (p=0.054). Although we did not encounter any mortality in whom only gas drainage occurred (n=4) during peritoneal drainage, there was no statistically significant difference when considered with the ones that had serofibrinous (n=8) and stool (n=19) drainage (p=0.108). In terms of mortality, there was no significant difference between the laparotomy performed patients and the ones that laparotomy have not been performed (p=0.167). There was no statistically significant difference between gestational week, birth weight, age, hemoglobin, hematocrit, white blood cell, neutrophil count, lymphocyte count, C-reactive protein level, blood urea nitrogen and electrolyte levels of the patients with mortality. High levels of PT, aPTT, creatinine and low platelet count, as well, need of positive inotropic support were associated with mortality. When the cut-point of platelet level for mortality development in stage 3 NEC was calculated by ROC curve, the thrombocytopenia level was found to be 110000/µLwith 93.3% sensitivity and 87.5% specificity (AUC=0.838, 95% Cl=0.667-1.008; p=0.001).

Conclusions:Despite the innovations in newborn intensive care, mortality rate of stage 3 NEC is still very high. Breast feeding has significantly positive impact on the survey of patients with NEC. Thrombocytopenia is the most important risk factor of mortality in stage 3 NEC.   

Amaç:Nekrotizan enterekolit (NEK) yenidoğanda gastrointestinal sistemin ciddi inflamatuar bozukluğudur. Bu çalışmada modifiye Bell sınıflamasına göre Evre 3 NEK’te, mortalite gelişimi üzerine etki eden faktörleri saptamak amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Ocak 2005-Aralık 2012 tarihleri arasında, Evre 3 NEK tanısı ile tedavi uygulanan hastalar çalışmaya alındı. Hastalarının doğum haftası,  doğum ağırlığı,  öyküde hipoksinin varlığı, major kardiyak anomaliler, oral alımı, perforasyon yaşı,  drenaj tipi ve laboratuar bulguları ile mortalite arasında ilişki olup olmadığı araştırıldı. İstatistiksel olarak mortalite üzerinde etkili olduğu saptanan sürekli değişkenlerde kesim noktasını belirlemek için ROC eğrisi çizildi.

Bulgular: Gestasyonel yaşları 24-40 hafta arasında değişen (ortanca 32 hafta ),  Evre 3 NEK’li 31 hastaya intestinal perforasyon nedeniyle peritoneal drenaj uygulandı. Hastaların 17’si (%55) erkek, 14’ü (%45) kızdı, %32’si (n=10) 28 haftalıktan küçük, %52’sinin (n=16) doğum ağırlığı 1500 gramın altındaydı. Hastaların 10’unda (%32) major kardiyak anomali, 25’inde (%81) hipoksi öyküsü vardı. Hastaların 7’sinde (%23) eş zamanlı kan kültüründe üreme vardı. Hastaların 23’üne (%74) peritoneal drenaj sonrasında başka bir işlem uygulanmazken, 8 (%26) hastada 1-10 gün sonra (ortanca 3,4 gün) laparatomi gerekti. Hastalar 1-27 gün (ortanca 3 gün) dren ile takip edildi. Tedavi sonrası hastaların 15’i (%48) ex oldu, 16’ sı (%52) şifa ile taburcu edildi. Yaşam oranı anne sütü alanlarda %79, oral beslenmemiş olanlarda %39 olarak bulundu, mama alanlarda yaşayan yoktu (p=0.01). Ex olan hastaların ikisinde (%13) major kardiyak anomali mevcuttu, major kardiyak anomali varlığı mortalite üzerinde etkili değildi (p=0,054). Peritoneal drenaj sırasında sadece gaz drenajı olan hastalarda (n=4) mortalite gelişimine rastlanmamakla birlikte, seröfibrinöz (n=8) ve gaita drenajı (n=19) olanlarla aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p=0.108). Laparotomi yapılan ve yapılmayanlar arasında mortalite açısından anlamlı fark bulunmadı (p=0.167). Hastaların doğum haftası, doğum ağırlığı, yaşı, hemoglobin, hematokrit, beyaz küre, nötrofil, lenfosit sayısı, C-reaktif protein düzeyi, kan üre nitrojen ve elektrolit düzeyleri ile mortalite arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. PT, aPTT ve kreatinin düzeylerinin yüksek ve trombosit sayısının düşük olması, ayrıca pozitif inotrop desteğe ihtiyaç olması mortaliteyle ilişkili bulundu. Evre 3 NEK’te mortalite gelişimi açısından trombosit düzeyi için ROC eğrisi yapılarak bir kesim noktası hesaplandığında, mortalite gelişimi açısından trombositopeni için sınır, %93,3 duyarlılık ve %87,5 özgülükle, 110000/µL olarak bulundu (AUC=0.838, %95 CI=0.667-1,008; p=0.001).

Çıkarımlar:Yeni doğan yoğun bakımındaki gelişmelere rağmen, günümüzde evre 3 NEK’in mortalitesi hala çok yüksektir. Anne sütü ile beslenme, NEK’li hastalarda yaşam oranında belirgin etkilidir. Evre 3 NEC’te mortalite gelişimi üzerinde en etkili faktör trombositopenidir.