30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Hair growing in the urethra leading to hair-ball and stone formation is a late and rare complication of proximal hypospadias repairs utilizing hair-bearing skin as the neourethra. . We reviewed our experience in patients presented with complications related to this rare problem. Their management and the results are presented.

We operated five patients with complications due to urethral hair in the last decade. All were in the postpubertal ages (15 to 25 years). They had undergone multiple hypospadias and urethral fistula repairs. We tried endoscopic epilation in all patients, and thioglycolic acid instillation in one case, all of which have failed. Final treatment was achieved by total excision of hair-bearing urethra and performing a two stage Bracka repair with buccal mucosa in for patients. . Excision of the hairy part of the neouretha with primary repair was possible in one patient. Postoperative course was uneventful in all patients.

Hair-bearing skin must be discarded from hypospadias armamentarium. It causes long-term complications which can be severe and require major revision of whole earlier repair. Postpubertal patients who had old-fashioned scrotal flap repairs in the past need follow-up visits, questioning for symptoms, and cystoscopic examinations if necessary. Epilation is not a permanent solution; total removal of the hairy skin and redo hypospadias repair is the only option. 

Üretrada kıl büyümesinin neden olduğu kıl yumağı ve taş oluşumu, kılkökü içeren derinin neoüretra olarak kullanıldığı proksimal hipospadias onarımının nadir ve geç bir komplikasyonudur. Bu problemle ilişkili komplikasyonlarla başvuran  hastalardaki deneyimlerimiz gözden geçirilerek, uygulanan tedavi yöntemleri ile sonuçlar sunulmuştur.

Son on yılda üretrada kıl büyümesine bağlı komplikasyonlarla başvuran  beş hasta ameliyat edildi. Hastaların hepsi pospubertal dönemdeydi ( 15 ile 25 yaş arası). Hastalar  hipospadias ve üretral fistül onarımı için çok sayıda operasyon  geçirmişlerdi. Tümünde endoskopik epilasyon ve bir hastaya tiyoglikolik asit uygulaması denendi, ancak hepsinde başarısız olundu. Dört hastada kıl içeren üretranın total eksizyonu ve bukkal mukoza kullanılarak iki evreli Bracka onarımı ile tedavi sağlandı. Bir hastada neoüretranın kıl içeren  bölümünün eksizyonu  ile tedavi mümkün oldu. Tüm hastaların operasyon sonrası seyri sorunsuzdu. 

Kıllı derinin  hipospadias  onarımında kullanılmasından  kesinlikle vazgeçilmelidir.  Bu uygulama  erken yaşta yapılan onarımların önemli ve ciddi anlamda revizyonu hatta yeniden yapılmasını gerektirebilen uzun dönem komplikasyonlara neden olur. Geçmişte skrotal deri fleplerinin kullanıldığı hastaların  puberte sonrası düzenli takip edilmesi, semptomların sorgulanması ve şüphe varsa sistoskopik inceleme yapılması gereklidir. Epilasyon kalıcı bir çözüm değildir; redo hipospadias onarımı ve kıllı derinin tamamen çıkartılması tek tedavi seçeneğidir.