30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Minimally Invasive Repair of Congenital Diaphragmatic Pathologies

Aim:

İn this study, we reported our experience in children who was performed  minimally invasive surgery (MIS) in congenital diaphragmatic hernia (CDH) and diaphragmatic eventration(DE).

Methods:

Between  2007 and 2012, eleven children underwent  a  MİS approach for diaphragmatic pathologies in our clinic .Operative approaches included   laparoscopic and   thoracoscopic  techniques. İn the patients with CDH , after hernial sac was removed , we repaired the defect with interrupted nonabsorbable sutures . We performed two prosedure in DE; one of it was a new prosedure consisting of two layer of purse string sutures ,the other one was a plication prosedure.

Results:

There were two patients with diaphragmatic eventration, three patients with  Bochdalec  CDH and  six patient with  Morgagni hernia .The mean age of the patients was 4.6 years.All Morgagni defects were treated successfully using laparoscopy .Four patients with Morgagni hernias  were repaired with ‘ Laparoscopic full-thickness abdominal wall fixation method without skin crease’ .Two children with Bochdalek CDH were repaired with laparoscopic approach , one child was repaired with thoracoscopic technique.One of the patients with DE was repaired with laparoscopic and was performed pilication prosedure and the other one was repaired with toracoscopic approach. There was no recurrence.The mean days  of hospitalization   was  5.6 .The mean of following up was 2.5  years.

Conclusion:

MİS is a safe and effective treatment for diaphragmatic pathologies in children.

Konjenital Diafragma  Hastalıklarında Minimal İnvaziv Cerrahi

Amaç:

Bu çalışmada konjenital diafragma hernisi ve diafragma  evantrasyonu nedeniyle endoskopik cerrahi uygulanan olgulardaki deneyimlerimizi aktardık

Metod:

Kliniğimizde 2007-2012  yılları arasında diafragma patalojilerinde minimal invaziv cerrahi 11 olguya uygulandı. Olgulara laparoskopik yada torakoskopik cerrahi uygulanmıştır. Herni kesesi tüm vakalarda eksize edilip non absorbabl suturler ile tek tek defekt onarılmıştır. Diafragma evantrasyonunda ise  bir olguda laparoskopik olarak plikasyon uygulandı ve bir olguda  da iç içe geçmiş iki adet purse string suturdan oluşan yeni bir prosedur uygulandı

Bulgular:

Olguların ikisi diafragma evantrasyonu, altısı  Morgagni hernisi, üçü ise Bochdalec hernisi şeklindeydi. Yaş ortalaması 4.6 yıl idi. Olgular karın ağrısı veya öksürük şikayeti nedeniyle tetkik edilirken çekilen  akciğer grafisinde diafragma patolojisi tespit edilmiştir. Morgagni hernisi tespit edilen tüm olgulara laparoskopik teknik ile onarım yapılmıştır. Morgagni hernili 4 hastada  ’Laparoskopik yaklaşımla İnsizyonsuz Tam Kat Abdominal Duvar Fiksayonu ‘’ tekniği uygulanmıştır. Bochdalek hernisi tespit edilen bir hastaya  torakoskopik onarım, 2 hastaya da laparoskopik onarım yapılmıştır. Diafragma evantrasyonu saptanan 2 olgudan birine torakoskopik, diğerine laparoskopik girişim yapılmıştır. Hastalarda takip süresi içerisinde rekürrens görülmedi. Hastanede kalış süresi ortalama 5.6 gün ve ortalama takip süresi 2.5 yıldır.

Sonuç:

 Çocuklarda endoskopik girişimler günümüzde giderek artmaktadır. Birçok hastalıkta olduğu gibi diafragma patolojilerinde de endoskopik cerrahi güvenilir bir seçenektir.