30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim:To make an instant decision about the fate of the torsioned testis is a dilemna, based on the macroscopic features. A quantitative method to evaluate the viability is needed. Since ischemia results in acidosis, pH measurement of testis might provide objective information about its viability. We aimed to assess the relationship between tissue pH and histopathologic changes in a rat model of testicular testicular torsion via a quinhidrone-basedpH sensor, which can easily detect pH changes in tissue.

Materials and methods. Forty Wistar albino rats were divided into four equal groups.  Group 1 was the control group. The other groups (group 2, 3, 4) underwent 1, 8, 24 hours of left testicular torsion and detorsion, respectively. During detorsion, the pH of testes was measured. Afterwards, histopathologic analysis (modified Johnsen scoring- MJS and Cosentino’s grading system) was made.

Results. There was significant difference of pH levels between control group and study groups (p= 0,00013). The mean pH values decreased from 7,3 to 7,2 at the first hour of ischemia; surprisingly rised to 7,9 at the eighth hour eventually decreased again down to 6,4 at the twenty-fourth hour of ischemia. According to the Cosentino’s grading system, the highest grade was observed at group-4. As the ischemia time prolonged, the mean testicular injury scores of the groups decreased and the morphological grades worsened. Histopathologic examination showed disordered arrangement, decreased number of spermatogenic cells and necrosis in group-4 where there was statistically positive, and significant correlation between the pH and MJS values.

Conclusion. The pH sensor presented herein, can be used for testicular torsion intraoperatively to predict the viability.  A pH value less then 6,5 appears to be incompatible with viability and may provide decision of orchiectomy.

Amaç: Torsiyone testislerde gonadın durumuna makroskobik özellikleriyle karar vermek her zaman kolay değildir. Viabiliteyi değerlendirebilecek nesnel bir yönteme gereksinim vardır. Doku iskemisi sonucu asidoz oluşacağından, torsiyone olmuş testisin pH ölçümleri viabilite konusunda fikir verebilir. Bu çalışmada,  testis torsiyonlu bir sıçan modelinde kinhidron temelli pH-sensörleri ile ölçülen doku pH değerleri ile histopatolojik değişikliklerin karşılaştırması ve korelasyonu yapıldı.

Gereç ve Yöntem: Kırk Wistar albino sıçan dört eşit gruba bölündü. Grup 1, kontrol grubuydu. Diğer gruplara (Grup 2, 3, 4) sırasıyla 1, 8, 24. saatlerde sol testis torsiyonu ve detorsiyon uygulandı. Detorsiyon sırasında pH ölçümleri de yapıldı. Orşiektomi uygulanıp histopatolojik inceleme yapıldı (Modifiye Johnsen skorlaması MJS ve Cosentino derecelendirme sistemi).

Bulgular: Kontrol grubu ile deney grupları arasında pH düzeylerinde anlamlı fark vardı (p= 0,00013). Ortalama pH düzeyleri iskeminin birinci saatinde 7,3’ten 7,2’e düştü. Sekizinci saatte 7,9’a yükselip, 24. saatte yeniden 6,4 düzeyine indi. Cosentino derecelendirme sistemine göre en yüksek derece Grup 4’te elde edildi. İskemi süresi uzadıkça ortalama testis hasarlanma skoru düştü ve morfolojik parametreler kötüleşti. Grup 4 sıçanların histopatolojik analizinde spermatojenik hücrelerde azalma ve nekroz saptandı. Morfolojik bulgular ile pH düzeyleri arasında, istatistiksel olarak pozitif ve anlamlı bir korelasyon saptandı.

Sonuçlar: Testis torsiyonunda viabilite değerlendirmesi için burada sözü edilen pH sensörleri yararlı olabilir. Ölçülen pH 6,5’in altındaysa gonad viabilitesi yetersiz anlamına gelerek orşiektomi kararı verdirebilir.

Amaç: Torsiyone testislerde gonadın durumuna makroskobik özellikleriyle karar vermek her zaman kolay değildir. Viabiliteyi değerlendirebilecek nesnel bir yönteme gereksinim vardır. Doku iskemisi sonucu asidoz oluşacağından, torsiyone olmuş testisin pH ölçümleri viabilite konusunda fikir verebilir. Bu çalışmada,  testis torsiyonlu bir sıçan modelinde kinhidron temelli pH-sensörleri ile ölçülen doku pH değerleri ile histopatolojik değişikliklerin karşılaştırması ve korelasyonu yapıldı.

Gereç ve Yöntem: Kırk Wistar albino sıçan dört eşit gruba bölündü. Grup 1, kontrol grubuydu. Diğer gruplara (Grup 2, 3, 4) sırasıyla 1, 8, 24. saatlerde sol testis torsiyonu ve detorsiyon uygulandı. Detorsiyon sırasında pH ölçümleri de yapıldı. Orşiektomi uygulanıp histopatolojik inceleme yapıldı (Modifiye Johnsen skorlaması MJS ve Cosentino derecelendirme sistemi).

Bulgular: Kontrol grubu ile deney grupları arasında pH düzeylerinde anlamlı fark vardı (p= 0,00013). Ortalama pH düzeyleri iskeminin birinci saatinde 7,3’ten 7,2’e düştü. Sekizinci saatte 7,9’a yükselip, 24. saatte yeniden 6,4 düzeyine indi. Cosentino derecelendirme sistemine göre en yüksek derece Grup 4’te elde edildi. İskemi süresi uzadıkça ortalama testis hasarlanma skoru düştü ve morfolojik parametreler kötüleşti. Grup 4 sıçanların histopatolojik analizinde spermatojenik hücrelerde azalma ve nekroz saptandı. Morfolojik bulgular ile pH düzeyleri arasında, istatistiksel olarak pozitif ve anlamlı bir korelasyon saptandı.

Sonuçlar: Testis torsiyonunda viabilite değerlendirmesi için burada sözü edilen pH sensörleri yararlı olabilir. Ölçülen pH 6,5’in altındaysa gonad viabilitesi yetersiz anlamına gelerek orşiektomi kararı verdirebilir.