31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

PURPOSE: The aim of the study is to investigate the clinical problems in follow-up of the cases operated for esophageal atresia and tracheoesophageal fistula, and to evaluate the videofluoroscopic findings of deglutition. 

PATIENTS AND METHODS: The cases with the repair of esophageal atresia and tracheoesophageal fistula from July 2003 to March 2013 have been investigated in respect to the type of anomaly, the operative procedure, postoperative complication, deglutitive and respiratory symptoms, and gastroesophageal reflux disease. The analysis of videofluroscopy for deglutition included the parameters of oral, pharengeal and esophageal phases.

RESULTS: Of the twenty cases with a median age of 48 months (4-120), twelve were girls and eight were boys. The most common type of anomaly was the Gross type C (n=17), and the others were A, D and E with one case for each.  The cases consisting of the ones operated in our center (n=12) and followed-up after operated in another one (n=8), had primary (n=17) and delayed primary (n=3) anastomosis. The postoperative complications including anastomosis stricture (n=7), leak (n=1) and recurrent fistula (n=1) were managed by dilatation, conservative approach and repair of the fistula, respectively. Twelve cases were put the diagnosis of gastroesophageal reflux disease by contrast graphy (n=10) and pH monitorization (n=9). The therapeutic approach for them included medical treatment (n=12), anti-reflux surgery (n=3) and dilatation for distal esophageal stricture (n=2). Dysphagia for liquids was absent (n=15), improved (n=3) or going on (n=2) among the cases. Dysphagia for solid substances was absent (n=14), improved (n=3) and going on (n=2), and not evaluated in the absence of solids in dietary (n=1). Recurrent pneumonia (n=8), cough with liquid intake (n=7) and food impaction (n=3) were also recorded in the history. The deglutition was evaluated with videofluoroscopic study, and disorders of the oral phase were minimal (n=1), moderate (n=1) in lip closure, minimal (n=1), moderate (n=2) in tongue elevation, minimal (n=2), moderate (n=1) in tongue retraction. Intraoral remnant was minimal (n=2) and moderate (n=1). Disorders of pharyngeal phase were minimal (n=2), moderate (n=2) in reflex of swallowing, moderate (n=3) in touch of root of tongue to pharynx, moderate (n=1) in velopharyngeal closure, minimal (n=1), moderate (n=1), severe (n=2) in hyolaryngeal elevation. Vallecular remnant was minimal (n=2), moderate (n=1), pharyngeal remnant was minimal (n=1). Closure of airway revealed moderate (n=1), severe (n=2) disorder. Pyriform sinus remnant was minimal (n=3), moderate (n=1). Aspiration and silent aspiration on coughing were minimal (n=2). The disorders of esophageal phase were minimal (n=5), moderate (n=1) in opening of upper esophageal sphincter. Upper esophageal sphincter remnant was minimal (n=1), moderate (n=5), severe (n=3), esophageal reflux was minimal (n=2), moderate (n=6), severe (n=10). Motility disorder was minimal (n=1), moderate (n=7), severe (n=10). Esophageal remnant was minimal (n=1), moderate (n=8), severe (n=9). The disorder of lower esophageal sphincter was minimal (n=10), moderate (n=7). The scale of penetration-aspiration revealed penetration in 1, aspiration in 2 of the cases.

CONCLUSIONS: The cases with the repair of esophageal atresia and tracheoesophageal fistula could reveal deglutitive and respiratory symptoms in follow-up, necessitating certain investigations. The deglutition is functionally evaluated with videofluoroscopic study, and while the disorders of oral and pharyngeal phases are less frequent and prominent, the esophageal phase reveals disorders with higher incidence and severity.

AMAÇ: Özofagus atrezisi ve trakeoözofageal fistül onarımı geçiren olguların izlemlerinde saptanan sorunları incelemek ve videofloroskopik çalışma ile yutma fonksiyonlarını değerlendirmek amaçlanmıştır. 

HASTA/YÖNTEM: Temmuz 2003-Mart 2013 arasında özofagus atrezisi ve trakeoözofageal fistül onarımı geçiren olgular anomali tipi, onarım süreci, postoperatif komplikasyon, yutma ve solunum sorunları, gastroözofageal reflü hastalığı açısından değerlendirilmiştir.  Olguların yutma fonksiyonları videofloroskopik çalışma ile incelenmiş, oral, faringeal ve özofageal fazlara ait veriler elde edilmiştir.

BULGULAR: Ortanca yaş değeri 48 ay (4-120) olan, 12 kız, 8 erkekten oluşan 20 olguda en sık izlenen anomali Gross tip C (n=17) olmuş, birer olguda ise A, D ve E tipleri görülmüştür. Bölümümüzde onarım geçiren (n=12) ve dış merkezdeki onarımından sonra izlemimize giren (n=8) olgularda birincil (n=17) ve geciktirilmiş birincil (n=3) onarım uygulanmıştır. Postoperatif izlenen komplikasyonlar anastomoz darlığı (n=7), kaçağı (n=1) ve tekrarlayan fistül (n=1) olmuş, sırasıyla dilatasyon, konzervatif izlem ve fistül onarımı ile düzelmiştir. Kontrastlı grafi (n=10) ve pH monitorizasyonu (n=9) ile gastroözofageal reflü hastalığı saptanan 12 olgunun tedavisi  medikal yaklaşım (n=12), anti-reflü cerrahisi (n=3) ve distal özofagus darlığına yönelik dilatasyonu (n=2) içermiştir. Sıvıları yutmayla ilgili sorgulamada olguların hiç sorun yaşamadığı (n=15), sorunun düzeldiği (n=3) veya devam ettiği (n=2) öğrenilmiş,  katılarla ilgili sorgulamada ise sorun olmadığı (n=14), düzeldiği (n=3), devam ettiği (n=2), henüz katı alınmadığı (n=1) saptanmıştır. Olgulardan ayrıca sık akciğer enfeksiyonu (n=8), sıvı alımında öksürük (n=7) ve besin takılması (n=3) öyküleri de edinilmiştir. Yutma fonksiyonlarının değerlendirilmesinde videofloroskopik çalışma uygulanmış; oral fazda dudak kapama hafif (n=1), orta (n=1), dil elevasyonu hafif (n=1), orta (n=2), dil retraksiyonu hafif (n=2), orta (n=1) derecede bozuk saptanmış, ağız içi kalıntı hafif (n=2), orta (n=1) şiddette izlenmiştir. Faringeal fazda yutma refleksi hafif (n=2), orta (n=2), dil kökü-farinks teması orta (n=3), velofaringeal kapanış orta (n=1), hyolarengeal elevasyon hafif (n=1), orta (n=1), ağır (n=2) derecede bozuk saptanmış, vallekular kalıntı hafif (n=2), orta (n=1), faringeal kalıntı hafif (n=1) şiddette görülmüş, havayolu kapanışı orta (n=1), ağır (n=2) derecede bozuk izlenmiş, piriform sinüs kalıntısı hafif (n=3), orta (1) şiddette saptanmış, aspirasyon ve öksürürken sessiz aspirasyon hafif (n=2) derecede olmuştur. Özofageal fazda ise üst özofagus sfinkterinin açılışı hafif (n=5), orta (n=1) derecede bozuk izlenmiş, üst özofagus sfinkterinde kalıntı hafif (n=1), orta (n=5), ağır (n=3) şiddette görülmüş, özofageal geri kaçış hafif (n=2), orta (n=6), ağır (n=10), motilite hafif (n=1), orta (n=7), ağır (n=10) derecede bozuk saptanmış , özofageal kalıntı hafif (n=1), orta (n=8), ağır (n=9) şiddette izlenmiş, alt özofagus sfinkter fonksiyonu hafif (n=10), orta (n=7) derecede bozuk gözlenmiştir. Penetrasyon-aspirasyon skalası incelendiğinde 1 olguda penetrasyon, 2 olguda aspirasyon bulunmuştur.  

SONUÇ: Özofagus atrezisi ve trakeoözofageal fistül onarımı uygulanan olguların izlemlerinde yutma ve solunuma ait sorunlar görülebilmekte ve belirli incelemelerin yürütülmesini gerektirmektedir. Yutma fonksiyonunun değerlendirilmesinde videofloroskopik çalışma uygulanmakta, oral ve faringeal fazlarda görülen sorunlar daha ender ve düşük derecede izlenmekte, özofageal fazdaki fonksiyon bozuklukları daha sık ve ağır derecede gözlenmektedir.