31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: The aim of this study is to investigate the treatment results of patients with congenital uterovaginal anomalies.

Materials and Methods: Between August 2004 and July 2013, 9 patients were operated with the diagnosis of congenital uterovaginal anomalies. Patient records were retrospectively investigated on the basis of clinical history, examination results, surgical technique and postoperative follow-up.

Results: The mean age of the patients was 8.1 (0-14 years) years. The presenting symptoms were abdominal pain (n=4), abdominal mass (n=3), and frequent urinary tract infections (n=2). Physical examination findings were palpable mass (n=4), abdominal tenderness (n=4), imperforate hymen (n=3). The type of the anomalies were mucocolposos hematocolpos (n=4), distal vaginal atresia (n=1), transverse vaginal septum (n=1), utero-vaginal atresia (n=1), uterus bicornis bicollis with unilateral cervical atresia (n=1), and unicornuate uterus with non-communicating rudimentary uterine horn (n=1). Right renal agenesis (n=2), left ovarian agenesis (n=1), urethrovaginal fistula (n=1), vaginal stone (n=1), rectovaginal fistula (n=1) were detected as additional anomalies. One of the patients had Rokitansky-Kuster-Hauser-Mayer (RKHM) syndrome. The preferred definitive operations were hymenotomi (n=3), vaginal pull-through (n=2), septum resection and vaginovaginostomy (n=1), and excision of the rudimentary horn (n=1). The mean duration of follow-up was 2 years. Two of the patients required vaginal dilation under general anesthesia.

Conclusion: Patients with congenital uterovaginal anomalies may present different clinical presentations in different ages. Preferred treatment protocol varies depending on the type of the anomalies.

Amaç: Konjenital uterovajinal anomaliler nedeniyle kliniğimizde tanı alan, izlem ve tedavi edilen olguların  sonuçları değerlendirildi.

Gereç ve Yöntem: Ağustos 2004 ile temmuz 2013 arasında konjenital uterovajinal anomali tanılı 9 olgunun hikâyesi, fizik muayene bulguları, yapılan tetkikler, ek anomali, cerrahi yaklaşım ve postoperatif takip açısından geriye dönük olarak değerlendirildi.

Bulgular: Olguların yaş ortalaması 8,1 yaş (0-14 yaş) idi. Başvuru şikâyeti;  karın ağrısı (n=4),  karında kitle (n=3), ve sık idrar yolu enfeksiyonu (n=2) idi. Fizik muayenede batında palpabl kitle (n=4), hassasiyet (n=4), imperfore himen (n=3) tespit edildi. Abdominal ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntülemesi yapılan olgularda mukokolpos ya da hematokolpos (n=4), distal vajinal atrezi (n=1), uterus bicornis, bicollis, unilateral servikal atrezi (n=1), transvers vajinal septum (n=1), utero-vajinal atrezi (n=1) ve non-kominikan rudimente hornla birlikte unicornuat uterus (n=1) vardı. Sağ böbrek agenezisi (n=2), sol over agenezisi (n=1), üretrovajinal fistül (n=1), vajinal taş (n=1), vajinorektal fistül (n=1) ek anomali olarak tespit edildi. Bir olgu Rokitansky-Kuster-Hauser-Mayer (RKHM) sendromu tanısını aldı. Antenatal tanılı bir olgu ile birlikte 3 olguya perkütan drenaj kateteri konuldu. Yapılan definitif operasyonlar; himenotomi (n=3), vajinal pulltruogh (n=2), transvers vajinal  septum eksizyonu (n=1), vajinovajinostomi (n=1) ve rudimenter horn eksizyonu (n=1) idi. RKHM sendromlu 1 olguya kolovajinoplasti planlandı. Tüm olgulara kontrol anestezi altında muyene yapıldı. Takip süresi ortalama 2 yıl olup 2 olguda 1’er kez genel anestezi altında vajinal dilatasyon ihtiyacı oldu.

Sonuç: Konjenital uterovajinal anomaliler farklı yaşlarda değişik klinik bulgular verebilirler. Definitif tedavi anomalinin tipine göre değişmektedir.