31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

technique used for long-gap OA repair are controversial. There are few data comparing the outcomes of the different approaches and techniques. We report one case with isolated esophageal atresia (long gape) who underwent thoracoscopic repair

Case: Three –months-old infant, when she was one-day-old was admitted to the Neonatal Surgical Unit with isolated esophageal atresia. Her gestational age was 37 weeks and birth weight 2200 g. Associated anomalies were patent ductus arteriosus (PDA), foot and hand fingers deformities. The patient was put on gastrostomy in second day of life and upper esophageal pouch aspirated continuously. The patient had suffered from severe aspiration pneumonia two times in the following 3 months period and she did not gain weight.

Technique: After the endotracheal tube is secure the patient is placed in a modified prone position with the right side elevated approximately 30-45°.  A 4-mm camera and two 3-mm working ports were used and during the procedure right lung was collapsed by CO2 insufflations at a pressure level of 3-4 mmHg. First lower esophageal segment is identified and mobilized. Anesthesiologist places pressure on NG tube to help identify the upper pouch. The pleura overlying is incised sharply and pouch mobilized with blunt and sharp dissection. One stay suture was put on in the tip of the pouch to aid in applying traction. Following the adequate mobilization of upper pouch partial myotomy was performed.  Then tips of upper and distal pouches were resected.  The anastomosis was performed using 5-0 mono-filament (PDS) suture. The back wall was placed first (4 sutures) with knots intraluminal. The NG tube was then passed under direct vision into the lower pouch and into the stomach. The anterior wall was completed with the NG tube acting as a guide. After the  anastomosis was completed a chest tube is then placed through lower trocar site. The other ports were removed and the sites were closed.

Results:  In the postoperative periods, the patient was supported with ventilator for 4 days. The postoperative   period was uneventful, feeding from NG tube was started 3rd postoperative day and the patient was discharged form hospital 10th postoperative day.  Gastronomy tube was pull-up 20th days. Now, the patient is feeding orally and doing well. The radiologic study showed that there was normal esophageal passage with gastro-esophageal reflux.

Conclusions: In this technique, pain is easier to manage and the thoracic muscle is not sectioned which prevents long-term sequel like scoliosis. Finally cosmetic results are superior.

Giriş ve Amaç: İki ucu arasında uzun mesafe olan özofagus atrezilerinin tedavilerinde uygulanacak yöntemler konusunda hala fikir birliği yoktur. Farklı yöntemlerin sonuçlarının karşılaştırıldığı az sayıda çalışma mevcuttur. Bu çalışmada izole özofagus atrezisi olan ve torakoskopik olarak primer onarım yapılan bir hastayı sunduk

Olgu: Üç aylık kız hasta, bir günlük iken izole özofagus atrezisi nedeni ile Yenidoğan  Cerrahisi Servisine yatırıldı. Gebelik süresi 37 hafta ve doğum ağırlığı 2200 g idi. Ek anomali olarak duktus arteriozuz ve el ayak parmaklarında deformiteler mevcuttu. İkinci günü hastaya laparoskopik gastrostomi yapıldı ve proksimal poş sürekli aspirasyona alındı. Üç aylık takip süresinde hasta 3 kez ciddi pnömoni atağı geçirdi ve yeterli kilo artışı olmadı.

Yöntem: Hasta entübe edildikten sonra sağ tarafı 30–45° yükseltilerek modifiye pron pozisyonunda yatırıldı.  Cerrahi işlem için, bir adet 4 mm kamera portu ve iki adet 3 mm çalışma portu kullanıldı. Sağ akciğer 3-4 mmHg basınç olacak şekilde CO2 insuflasyonu ile  kollabe edildi. İlk olarak distal özofagus mobilize edildi. Daha sonra anestezistin oral yolla ittiği tüp yardımı ile üst poş bulunda keskin ve künt diseksiyonla mobilize edildi. Mobilizasyona yardım için bir adet traksiyon sütürü konuldu. Daha sonra proksimal özofagusa parsiyel myotomi yapıldı. Distal ve proksimal özofagus uçları kesilerek ilk önce 4 adet 5-0 monofilament emilebilir  sütür (PDS) ile arka duvar anotomozu yapıldı. NG tüp, görülerek, mideye geçirildi ve daha sonra ön duvar anostomozu tamamlandı. Alt port yerinden göğüs dreni yerleştirildi ve diğer portlar çekilerek yerleri kapatıldı.

Bulgular: Postoperatif, hasta 4 gün ventilatör desteğinde kaldı. Üçüncü gün NG tüpten beslenmeye başlandı. Herhangi bir sorunu olmayan hasta,  10. taburcu edildi. Kapalı tutulan gastrostomi tüpü 20. Günü çekildi. Şu anda beslenme sorunu olmayan hastanın yapılan radyolojik çalışmasında;  özofagus pasajı normal, fakat gastro-özofageal reflüsü mevcuttur.

Sonuç: Bu yöntemde ameliyat sonrası ağrı yönetimi daha kolaydır. Adale kesilmediği için skolioz gibi geç dönem sekeller daha az görülür. Son olarak da kozmetik sonuç mükemmel olmaktadır.