31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Introduction/Aim: Congenital Morgagni hernia is a rare entity accounting %6 of all diaphragma hernias. Most of the patients are asymptomatic and discovered incidentally. In this study, we report our experience with laparoscopic repair of Morgagni hernia performed in our clinic.

Material and Method: We analysed the data of ten patients that had laparoscopic repair of Morgagni hernia at our centre during 01.01.2010-15.07.2013.

Results: Laparoscopic repair of Morgagni hernia was performed in ten patients. Patient ages ranged from six months to 13 years (mean, 3,7 years). four patients were female and six patients were male. Diagnosis was made by barium enema (1), computed tomographic scan (4), chest X-ray and computed tomographic scan (5). The presentation of the disease were recurrent chest infection (3), cough (2), abdominal pain (1), failure of thrive (1), fever (1), upper airway tract infection (2). None of these presentations are evaluated secondary to Morgagni hernia. Associated anomalies were Down’s Syndrome (2), cardiac pathology (3), hypotirodism (1). Contents of the hernia sac were colon (8) and omentum (2). Defect was closed with a suture starting from skin through posterior rim of the defect and turning to subcutaneous knots via laparoscopy. Hernia sac was removed in the first two patients. Polyester polyflament nonabsorbable sutures were used in all of the operations. Teflon pledgets were used to prevent diaphragmatic tear. Feeding was started from one days to three days (mean, 2,1 days). Granulation tissue formation secondary to suture material was seen in one patient. Follow up period changed from two months to two and half years.

Conclusion: Laparoscopic repair of Morgagni hernia is a safe and effective method with less complications and easy to perform.

Giriş/Amaç: Kongenital Morgagni hernisi, diafragma hernilerinin yaklaşık %6’sını oluşturan ve nadir görülen bir hastalıktır. Çoğu hasta semptomsuz olarak seyretmekte ve tanısı genellikle rastlantısal olarak konmaktadır. Bu çalışmada kliniğimizin laparoskopik olarak Morgagni herni onarımıyla ile ilgili deneyimleri irdelenmiştir.

Gereç ve Yöntem: 01.01.2010 ile 15.07.2013 tarihleri arasında kliniğimizde laparoskopik olarak Morgagni herni onarımı uygulanan 10 hastanın verileri irdelenmiştir.

Bulgular: Hastaların yaşları 6 ay ve 13 yaş arasında değişmektedir (ortalama, 3,7 yaş). Hastaların 4 kız ve 6 erkektir. Hastaların tanısı baryumlu kolon grafisi (1), bilgisayarlı tomografi (4), PA akciğer grafisi ve bilgisayarlı tomografi (5) ile konmuştur. Başvuru şikayetleri tekrarlayan akciğer enfeksiyonları (3), öksürük (2), karın ağrısı (1), büyüme gelişme geriliği (1), ateş (1), üst solunum yolu enfeksiyonu (2) olarak izlenmiştir. Şikayetlerin hiçbiri Morgagni hernisine ikincil olarak değerlendirilmemiştir. Down sendromu (2), kardiak patoloji (3), hipotirodi (1) hastalarda eşlik eden ek hastalıklardır. Herni kesesisinin içeriği sekiz hastada kolon, iki hastada ise omentum olarak izlenmiştir. Hastalarda defekt, posterior kenarı ciltten giren, diyafragmadan geçerek ciltten çıkan ve cilt altında düğümlenen dikişlerle laparoskopik olarak kapatılmıştır. İlk iki hastada herni kesesi çıkarılmıştır, sonraki hastalarda kese çıkarılmamıştır. Dikiş olarak tüm hastalarda poliflaman polyester emilmeyen sütür kullanılmıştır. Dikişlerin diyafragmayı kesmemesi için teflon pulcuklar kullanılmıştır. Beslenme 1-3 günleri arasında başlanmıştır (ortalama, 2,1 gün). Bir hastada sütüre karşı ciltte granulasyon dokusu komplikasyon olarak izlenmiştir. Hastalarımızın takip süreleri 2 ay- 2,5 yıl arasında değişmektedir.

Sonuç: Kongenital Morgagni hernisinin laparoskopik onarım kolay uygulanabilir, komplikasyon oranı az olan, güvenilir ve etkin bir yöntemdir.