31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Background

Management of vas deferens (vd) injuries in children before the puberty is challenging. The aim of this study is to report the data from an experimental model to achieve a practical and an effective way of vd anastomosis with cyanoacrylates.

Methods

20 male Wistar rats were enrolled into 4 groups: Control (C), Glubran 2 (G), Liquiband (L) and Suture (S). All vd except for the ones in sham group were dissected and reanastomosed with 2 different cyanoacrylates and an absorbable suture. In control group vas harvesting was done without any interruption of the organ. The cyanoacrylate groups were reanastomosed without any holding sutures and around a guide, which helped the surgeon to detect the integrity of the lumen. The macroscopic appearance, contractility function, histopathologic evaluations for inflammation and fibrosis were noted for each group. Statistical analyses were performed using Kruskall Wallis and Mann-Whitney U tests.

Results

There were no difference between C and G in means of the operation times (p=0,095) but the groups L and S were statistically significant (p= 0,009 and p= 0,015 respectively) Adhesions were marked in L while less in S and G. Almost no adhesions were observed in the control. The responses to noradrenaline were not significantly different among the groups except for the 10-5 molarity. In this setting L contractility results were significantly lower when compared with the C (p=0,023). The evaluation of the VD with Masson’s trichrome for fibrosis revealed significant elevation in all groups, while the inflammation was insignificant only in G when compared with the control.

Conclusions

Approximation of the both ends of a severed vas deferens is a challenge in children. Glubran 2 seems to be a promising agent for its superior properties against n-butyl-cyanoacrylates and sutures in regard to safety, contractility function, low operation times and better healing. 

Giriş

Puberte öncesi çocuklarda vas deferens (vd) yaralanmaların tedavisi zordur. Bu çalışmanın amacı, farklı 2 siyanoakrilat ile vas deferens anastomozunu daha pratik ve etkili bir şekilde yapabilmek için oluşturulmuş deneysel model verilerini rapor etmektir.

Materyal Metod

20 erkek Wistar sıçan, uygulanacak ajana göre 4 gruba ayrıldı​​: Kontrol (C), Glubran 2 (n-butyl [2] cyanoacrylate, methacryloxysulfolane) (G), Liquiband (n-butyl cyanoacrylate) (L) ve Sütür (S). Kontrol grubundaki vd’ ler bütünlükleri bozulmadan incelendi. Siyanoakrilat ile anastomoz yapılan gruplar, askı dikişi olmaksızın ve yerleştirilen yardımcı bir stent etrafında reanastomoze edildi. Sıçanlar çalışmadan bir ay sonra sakrifiye edildiler ve her grup için operasyon süreleri, organların makroskopik görünümleri, kasılma fonksiyonu, inflamasyon ve fibrozis için histopatolojik değerlendirmeler kaydedildi. İstatistiksel anlamlılık Kruskall Wallis ve Mann-Whitney U testleri ile araştırıldı.

Sonuçlar

Çalışma süreleri kıyaslandığında, C ve G grupları arasında fark bulunamadı (p = 0,095) ancak grup L ve S (p = 0,009 ve p = 0,015) istatistiksel olarak anlamlı idi. Yapışıklılar L grubunda belirgin iken S ve G’ de daha az yapışıklık gözlendi. C grubunda ise neredeyse hiç yapışıklık gözlenmedi. Noradrenalin’e verilen kasılma cevapları açısından 10-5 molaritesi dışında gruplar arasında anlamlı fark yoktu. Bu konsantrasyonda L’nin kasılma yanıtının kontrole kıyasla anlamlı derecede düşük olduğu gözlendi (p = 0,023). VD lerin Masson trikrom ile fibrozis düzey değerlendirmesinde C grubu hariç tüm gruplarda anlamlı artış saptandı.

 Tartışma

Çocuklarda vas deferens kopmalarında reanastomoz, cerrah için güç bir işlem olabilir. Glubran 2, güvenlik, kasılma fonksiyonu, düşük çalışma süreleri ve daha iyi iyileşme açısından sütür ve n-butil-cyanoakrilatlara  karşı üstün özellikleri ile umut verici bir ajan gibi görünmektedir.