31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim of the study: To present an alternative algorithm to refine the criteria for optimal treatment guidelines in pediatric urinary calculi.

Patients and methods: A total of 787 children who underwent 1132 surgical intervention for urinary calculi between 2001 and 2012 were reviewed.

Results: Mean age was 7.0 (6 months – 17 years) years. Of the 787 patients, 115 were <2 years of age, 194 were 5 years, 300 were 5-10 years, and 178 were >10 years. Girl/boy ratio was 272/515. Whereas 549 had only one-side kidney stone, 256 had an additional urinary organ stone. Urinary stone was located in kidney in 462 patients, ureter in 201, bladder in 103, and urethra in 21 children. As additional anomaly, 152 had intrarenal pelvis, 21 had UPJ type obstruction, 10 had UVJ type obstruction, 10 had renal rotation anomaly, and 9 had horseshoes kidney. Of the 787 patients, 316 had open surgery while 471 had minimal invasive intervention. As intraoperative catheter, standard nephrostomy tube was used in 133 patients, JJ-stent in 126, and Onen catheter in 17 patients. Residual stone was observed in 40 and stone migration in 6 children. Intra or postoperative complication was observed in 65 patients. The most common stone was whewellite, weddellite, uric aside and cysteine.

Conclusions: The alternative Onen algorithm which refine the criteria for optimal treatment guidelines in pediatric urinary calculi promises to increase therapeutic success and stone free rate, while decrease morbidity and number of surgical intervention. pedPNL, ESWL, RIRS and URS can be safely and successfully performed in any age group of children with appropriately selected urinary stone when using appropriate materials in experienced hands. However, because ureteral diameter is relatively small, proximal ureter is mobile and fragile, and kidney is mobile in children, inappropriately selected cases, usage of inappropriate instruments or aggressive unsafe interventions by an inexperienced hand may significantly increase the morbidity rate in such children. When compared commercially available standard nephrostomy tubes or JJ-stent, Onen’s catheter improve postoperative life quality, while decreases morbidity that associated with postoperative residual stone in children who undergo PNL or open surgery for renal stone.

Amaç: Çocuk üriner taşlarında optimal tedavi kriterlerini belirleyen alternatif bir algoritma oluşturmak.

Hastalar ve Yöntem: 2001-2012 yılları arasında cerrahi olarak tedavi edilen 787 üriner taşlı çocukta uygulanan 1132 cerrahi girişim sonuçları değerlendirildi.

Sonuçlar: Ortalama yaşları 7.0(6ay-17yıl) yıldı. Çocukların 515’i erkek, 272’si kızdı. Olguların 462’sinde taş böbrekte, 201’inde üreterde, 103’ü mesanede ve 21’i üretrada yerleşmişti. Olguların 152’sinde intrarenal pelvis, 21’inde UPD, 10’unda UVD, 10’unda rotasyon anomalisi, 9’unda atnalı böbrek eşlik ediyor. Olguların 88’inde renal fonksiyon düşüktü. Tedavi yaklaşımı olarak olguların 316’sında açık cerrahi uygulanırken, 471 olguda minimal invazif cerrahiyle taşlar çıkarıldı. Minimal invazif yöntem olarak olguların 85’inde PNL, 48’inde RİRC, 165’inde URS, 26’sında PSL, 62’sinde PUSL ve 85’inde ESWL uygulandı. İntraoperatif kateter olarak standart nefrostomi tüpleri, JJ-stent ve Önen kateteri kullanıldı. Olguların 40’ında rezidü taş, 29’unda perirenal sıvı toplanması, 13’ünde İYE, 10’unda ciddi kanama, 6’sında taşın migrasyonu, 4’ünde üreter yaralanması ve 3’ünde üretra yaralanması saptandı. Taş analizinde en sık whewellite(CaO monohidrat), weddellite(CaO dihidrat), ürik asit ve sistin taşı mevcuttu.    

Yorumlar: Pediatrik üriner taşlarda optimal tedavi kriterlerini belirleyen alternatif Önen algoritması ile tedavi başarısı ve taşsızlık oranı belirgin yükselirken; morbidite ve anestezili cerrahi girişim sayısı ciddi düzeyde azalmaktadır. Uygun seçilmiş aletler ve yeterli deneyim ile doğru seçilmiş olgularda pedPNL, RİRC, URS ve ESWL güvenle ve yüksek başarıyla uygulanabilir. Ancak, çocuklarda üreter nispeten dar, proksimal üreter mobil ve zayıf olduğundan ve böbrekler nispeten daha mobil olduğu için; uygun seçilmeyen olgular, uygun olmayan enstrumanların kullanılması veya yetersiz deneyime bağlı agresif yanlış endoskopik girişimler morbiditeyi belirgin arttırır. Açık cerrahi veya PNL uygulanan olgularda mevcut nefrostomi kateterlerine ve JJ-stentlere kıyasla Önen kateteri hastanın postoperative yaşam konforunu belirgin arttırırken rezidü taşların morbidite riskini de belirgin azaltmaktadır.