31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Introduction: We evaluated the results of children who underwent ESWL for urinary stone treatment. 

Patients and methods: A total of 112 children who underwent ESWL for urinary stone between 2008 and 2012 were reviewed.

Results: Sixty were boy and 52 were girl. Mean age was 6.8 years; 20 were younger than 2 years of age, 29 were between 2 and 5, 33 were between 5 and 10, while 30 were older than 10 years of age. The location of urinary stone was renal pelvis in 66 patients, renal pelvis and calyx in 23, calyx alone in 10, and proximal ureter in 13 patients. Mean stone diameter was 12.3 (7-19) mm. Overall, JJ-stent was placed in 56 patients, nephrostomy in 6, while the remaining 50 patients underwent ESWL without any drainage system. Whereas 85 patients underwent ESWL ones, 27 underwent ESWL two times. Overall, complete fragmentation of stone was observed in 85 (75.9%) children, partial fragmentation in 5, and no fragmentation in the remaining 22 children. Postoperative complications were mild hematuria in 60 patients and UTI with obstruction in three.

Conclusions: ESWL can be safely and successfully performed in children with urinary stone located in uncomplicated renal pelvis, upper or mid calices and proximal ureter. However, residual stone (>3mm) rate is considerably high, and complete stone clearance (free) rate is significantly lower in children comparing to adults. In addition, due to difficulty in targeting the urinary calculi by C-arm because of intensive abdominal gas, ESWL success rate is relatively lower than expected in children. Targeting and close follow-up of urinary calculi by ultrasound during ESWL significantly increase the success rate in pediatric population.

Amaç: Üriner taş nedeniyle ESWL uygulanan çocukların sonuçlarını değerlendirmek.  

Gereç ve yöntem: 2008-2012 yılları arasında üriner taş tanısıyla ESWL uygulanan 112 çocuk değerlendirildi. 

Bulgular: Olguların 60’i erkek ve 52’sı kız çocuğu idi. Ortalama yaş 6.8 yıl iken, bunların 20’si 2 yaşından küçük, 29’u 2-5 yaş arasında, 33’u 5-10 yaş arasında ve 30’ü 10 yaşından büyüktü. Üriner taşın yerleşimi, olguların 66’sında renal pelvis, 23’sinde pelvis+kaliks, 10’inde sadece kaliks ve 13’ünde proksimal üreter idi. Ortalama taş boyutu 12.3 (7-19) mm idi. Toplam 56 olguya JJ-stent ve 6 olguya nefrostomi kateteri yerleştirilirken 50 olguya hiçbir kateter takılmadı. Olguların 85’ine tek seans ESWL uygulanırken, 27 olguya iki seans ESWL uygulandı. İki seans sonunda, çocukların 85’inde (%75.9) taşta tam kırılma, 5’inde kısmi kırılma saptanırken, 22 çocukta taş kırılmadı. Postoperatif komplikasyon olarak olguların 60’ında hafif hematüri, 3’ünde ise İYE ve obstrüksiyon gelişti. 

Yorumlar: Komplike olmayan (anomalisiz ve ekstrarenal pelvisli) renal pelvis, üst/orta kaliks ve proksimal üreter taşlı çocuklarda ESWL güvenle ve başarı ile uygulanabilir. Ancak, erişkinlerle kıyaaslandığında, dar üriner boşluklar nedeni ile çocuklarda rezidü (>3mm) taş oranı yüksek ve özellikle uygun seçilmeyen olgularda tam taşsızlık oranı belirgin düşüktür. Çocuk yaş grubunda yoğun gaz nedeniyle C-kolu ile taşı tam odaklamak çoğunlukla zor olduğundan başarı oranı nispeten düşmektedir. ESWL işlemi boyunca USG yardımıyla taşın pozisyonunu ve kırılma durumunu periyodik olarak izlemek ve taş odaklamasını idealize etmek ESWL başarısını belirgin arttırmaktadır.