31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: To evaluate the patients who were undergone colon interpositioning for oesophagus replacement.

Cases and Method: Fifty-eight patients who were operated between 1984-2013 were investigated retrospectively. Cases were examined  for age, sex, primary pathology, colon segment that was used, surgical technique, early and late onset complications.  Fifty five cases whom records were avaliable were included in the study.

Findings: Indications for oesophageal replacement were oesophaegal stricture owing to corrosive ingestion in 38, oesophageal atresia in 19 and oesophageal stricture after fungal oesophagitis in 1 patient. 

Oesophageal atresia types were atresia with a fistula in 11 and isolated atresia in 8 patients. Ten of the cases were male and 9 were female. Mean age was 2 years (7mo-8years).

Among patients who were undergone replacement for corrosive oesophagitis, 25 were male, 13 were female. Mean age was 6.2years (1.5-16years).

Through 55 cases’ medical records, interpositioning was done retrosternally in 52 cases and intrathoracically in the rest. Transvers+left colon were used in 40 patients, while right colon was used in 15. Hunt-Lawrence pouch was added to colon interpositioning in one patient with gastric burn.

The most common complication was cervical anastomosis leakage with the number of  48 patients (87%). One of these patients was operated in the post-operative early period and anastomosis leakage regressed spontaneously in the other 47 patients (97.9%).

Late complications were cervical anastomosis stricture in 13, cologastric anastomosis stricture in 2, redundancy in 6 and brid ileus in 4 patients.

Four cases underwent secondary surgery. Re-colon interpositioning was done to 2 cases due to colonic retraction. One patient was operated on for cervical anastomosis revision and one other for cologastric anastomosis revision.

Seven of the patients passed away during follow-up. Two of these were due to non-surgical reasons in the late period, two were due to sepsis in the early period, two were due to pulmonary complications, and one was lost due to sepsis after sternotomy for redundancy.

Mean follow-up period was 5.2years (1mo-11 years)

Results:  According to our experiences, usage of transvers+left colon segment is the best option in oesophageal replacement surgery. Cervical anastomosis leakage is the most frequent complications and yet it doesn’t require surgery.   

 

 

Amaç: Özofagus replasmanı için kolon segmenti kullanılan olguların incelenmesidir.

Olgular ve Yöntem: 1984-2013 yıllarında kolon interpozisyonu yapılan 58 olgu geriye dönük olarak incelendi. Olgular yaş, cinsiyet, primer patoloji, kullanılan kolon segmenti, uygulanan cerrahi teknik, erken ve geç komplikasyonlarına göre irdelendi. Dosyasına ulaşılabilen 55 olgunun cerrahi verileri değerlendirildi.

Bulgular: Özofagus replasmanı için endikasyonlar; 38’inde koroziv madde içimine bağlı özofagus darlığı, 19’unda özofagus atrezisi ve 1’inde mantar özofagitine bağlı özofagus darlığı idi.

Özofagus atrezili olguların 11’i fistüllü atrezi, 8’i izole atreziydi. Bu olguların 10’u erkek, 9’u kız idi ve yaş ortalaması 2 yaş (7ay-8 yaş) bulundu.

Koroziv özofagite bağlı replasman yapılan olguların 25’i erkek, 13’ü kız idi ve yaş ortalaması 6,2 yaş ( 1,5-16) bulundu.

Cerrahi verilerine ulaşılabilen 55 olgunun, 52’sine retrosternal, 3’üne intratorasik yaklaşımla kolon interpozisyonu uygulandı. Kırk olguda transvers+sol kolon, 15’inde sağ kolon kullanıldı. Mide yanığı da olan 1 olguya kolon interpozisyonu ile eş zamanlı Hunt-Lawrence poşu uygulandı.

En sık görülen erken komplikasyon 48 (%87) olguda servikal anastomoz kaçağı idi ve bunların 1’inde erken dönemde cerrahi onarım yapıldı. Kırkyedisinde(%97,9) anastomoz kaçağı spontan kapandı.

Geç komplikasyonlar; 13 servikal anastomoz darlığı, 2 kologastrik anastomoz darlığı, 6 redundansi, 4 brid ileus idi.

İkincil cerrahi 4 olguya yapıldı. İki olguya kolonun retrakte olması nedeniyle tekrar kolon interpozisyonu, 1’ine servikal, 1’ine kologastrik anastomoz revizyonu uygulandı.

Takipte 7 olgu kaybedildi. İkisi geç dönemde cerrahi dışı nedenlerle, 2’si erken dönemde sepsis nedeniyle, 2’si pulmoner komplikasyonlar, 1’i redundansiye yönelik sternotomi sonrası sepsis nedeniyle kaybedildi.

Ortalama takip süresi 5,2 yaş ( 1 ay- 11 yıl) olarak bulundu.

Sonuç: Klinik deneyimimize göre; özofagus replasmanında transvers+sol kolon segmenti kullanılması en iyi seçenektir. Servikal anastomoz kaçağı halen en sık karşılaşılan komplikasyon olmasına karşın çoğu vakada cerrahi gerektirmez.