31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: The aim of this study is to determine the effect of Ozone therapy (OT) on intestinal anastomosis in the presence of peritonitis. Ozone has been proposed as an antioxidant enzyme activator, immunomodulator, and cellular metabolic activator which is shown to reduce inflammation and necrosis in several entities. Therefore, we have designed this study to evaluate the efficacy of OT on wound healing of colonic anastomosis in a rat peritonitis

Materials and method: 40 Wistar albino rats were randomized into 4 groups (n = 10). S(sham), P(peritonitis), O1(ozone 0), O2(ozone 24). In group S, only cecal dissection was carried out. In the all other groups, cecal ligation and puncture (CLP) followed cecal dissection in order to induce bacterial peritonitis and 24 h after CLP , cecal resection and ileocolic anastomosis is performed. In group P, 24 h after CLP, cecal resection and ileocolic anastomosis were performed but no ozone is given. In group O1 starting immediately after anastomosis 1 mg/kg/day ozone, in group O2, starting 24  hours after the anastomosis has been performed with the same method intraperitoneal 1 mg/kg/day ozone  is applied for 7 days.

Results: The anastomosis bursting pressure in group P was significantly lower than group O1 and O2.  Histopathologic analyses of the anastomotic segments determined significantly more severe edema and necrosis in control group rats (P < 0.05). Collagen deposition in the anastomotic tissue was significantly higher in the ozone group rats on postoperative d 7 .

model.

Conclusion: Ozone has a preventive effect in intraperitoneal sepsis-induced impaired anastomotic healing of colon.

Amaç: Çalışmamızın amacı ozon tedavisinin peritonit varlığında barsak anastomozunun iyileşmesi üzerine etkisini değerlendirmektir. Ozon tedavisi antioksidan , immunmodulatör ve hücresel metabolik aktivatör olarak enflamasyonu ve nekrozu azaltmaktadır. Çalışmamızda ozon tedavisinin deneysel peritonit modelinde kolonik anastomoz üzerine iyileştirici etkisi araştırılmıştır.

Materiyal ve Metod: 40 adet Wistar albino sıçan 4 eşit gruba ayrıldı (n=10). S(Sham), P(Peritonitis), O1(ozone 0), O2(ozone 24). S gruba sadece çekal diseksiyon yapıldı. Diğer tüm gruplara peritonit oluşturmak amacıyla çekal diseksiyondan sonra çekal bağlama ve delme yöntemi, ondan da 24 saat sonra rezeksiyon çekal rezeksiyon ve ileokolik anastomoz uygulandı. Peritonit grubuna ileri tedavi uygulanmaz iken O1 grubuna hemen, O2 grubuna 1 mg/kg/günde intraperitoneal ozone tedevisi başlandı, 7 gün boyunca verildi.

Bulgular: Grup P’nin anastomoz patlama basıncı grup O1  ve grup O2’ den  belirgin olarak daha düşüktü. Histopatolojik inclelemede kontrol gruplarında ödem ve nekroz miktarı anlamlı olarak fazlaydı. 7.günde anasomoz dokusundaki kollajen miktarına bakıldığında, ozone verilen gruplarda anlamlı olarak yüksek bulundu (P < 0.05).

Sonuç: Ozone tedavisinin  deneysel peritonit modelinde kolonik anastomoz iyileşmesi üzerine olumlu etkileri vardır.