32nd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Background: We evaluated whether probiotics perform their protective effects on gut mucosa in cases of peritonitis through antioxidant mechanisms.

Methods: Thirty-two male Wistar albino rats were divided equally into four groups. The rats in Group 1, the Sham group (L), each underwent a laparotomy only. In Group 2, the Peritonitis group (P), peritonitis was induced using the cecal ligation and puncture (CLP) model. The Group 3 rats (P+pro), were treated with probiotics for five days after peritonitis was induced by CLP. The last group of rats, Group 4 (pro+P+pro), were fed probiotics five days before  CLP procedure and continued to be fed probiotics after surgery for five days. On the fifth day after surgery, all of the rats were killed, and tissue samples from the terminal ileum were obtained to evaluate the activity of myeloperoxidase (MPO) and to determine tissue levels of  malondialdehyde (MDA) and glutathione (GSH).

Results: Myeloperoxidase activities and tissue MDA content  was increased in the peritonitis group (P) compared with the laparotomy group (L). MPO activity was minimum in Group 4 (pro+P+pro), the group which had probiotics before and after inducing peritonitis. In Group 3 and 4 probiotic administration decreased MDA levels. The GSH levels were significantly higher in the groups that were treated with probiotics, Groups 3 and 4 compared with the other two groups (p<0.005).

Conclusion: Probiotics may show protective effects on intestinal mucosa via anti-oxidant and anti-inflammatory mechanisms.

Giriş: Çalışmamızın amacı probiyotiklerin intestinal mukoza üzerine koruyucu etkisini antioksidan mekanizmalar üzerinden gösterdiğini değerlendirmektir.

Metod: Otuz iki adet Wistar albino sıçan dört eşit sayıda gruba ayrıldı. Grup 1, Sham grubuna (L) sadece laparotomi yapıldı. Grup 2, peritonit grubunda (P), çekal bağlama ve delme yöntemi ile peritonit oluşturuldu. Üçüncü gruba (P+pro), çekal bağlama ve delme ile peritonit oluşturulmasından sonra beş gün boyunca probiyotik beslenme takviyesi verildi. Dördüncü gruba (pro+P+pro) ise peritonit oluşturulmasından beş gün önce probiyotik başlandı, sonrasında da beş gün bounca probiyotik beslenme takviyesi verildi. Cerrahinin beşinci gününde bütün sıçanlar öldürüldü. Terminal ileumdan alınan doku örneklerinde, myeloperoksidaz (MPO), malondialdehit (MDA) and glutatyon (GSH) seviyeleri çalışıldı.

Sonuçlar: Myeloperoksidaz ve doku MDA miktarı peritonit grubunda (P)  laparotomi grubuna (L) kıyasla artmıştır. Probiyotikleri takviyesini peritonit oluşturulmasından önce ve sonra alan Grup 4’te (pro+P+pro), MPO aktivitesi en düşük seviyededir. Grup 3 ve 4’te, probiyotik beslenme takviyesi, MDA seviyelerini düşürmüştür. Grup 3 ve 4, diğer gruplarla karşılaştırıldığında, probiyotik takviyesi verilen bu grupların GSH seviyeleri anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0.005).

Tartışma: Probiyotikler barsak mukozası üzerine koruyucu etkilerni antioksidan ve antienflamatuar mekanizmalar üzerinden gösterebilir.