32nd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Background: Infections are proposed to play role in etiology of idiopathic invagination. We aimed to identify potential risk factors and treatment results.
Patients and methods: Hopsital records of cases with invagination through 2012-2014 were reviewed. Demographics, etiological, clinical and radiological characteristics with treatment results are evaluated.
Results: Seventy-two patients (25 girls, 47 boys) with a mean age of 28 months (2-97 mos) were included. Most common complaints were vomiting (56.9%), abdominal pain (55.5%), discomfort (33.3%) and continous crying (11.1%). Rectal bleeding was positive in 29.1% of patients. Mean duration of complaints was 24 hours. Histories of viral infection (respiratory-22, gastroenteritis-11), vaccination (6) and resolved invagination were noted in 59.7% of patients. Masses were palpable in 32 and jelly-like stool in rectal examination was present in 20 cases. Nasal and stool viral cultures were 19% (RSV, Adenovirus, Bocavirus) and 31.8% (Adenovirus, Enterovirus, Rotavirus) positive, respectively. Eleven patients had spontaneous resolution whereas ultrasound revealed ileocolic (n=42), colocolic (n=16) and ileoileal (n=3) invagination (mean segment length:4.5cm). Hydrostatic reduction was successful in 44 cases with 4 early recurrences (1 reducted hydrostatically). Patients with unsuccessful reductions, ileoileal invaginations and recurrence were operated (laparoscopy-5, open-15). In operated cases; mean invaginated segment length was 8.5cm with concomitant mesenteric lymphadenopathy (n=12), appendix (n=3), polip (n=1), Meckel diverticula (n=1) and ectopic pancreas (n=1). Lymp node excision (5), appendectomy (3), resection-anastomosis (1), polip excision (1) and diverticulectomy was also necessary in certain cases.
Conclusion: Majority of patients with invagination have  history of viral infection but viral cultures are positive in only half of these patients. Unsuccessful hydrostatic reduction generally indicates a “leading-point”.
 

Amaç: İnvajinasyon etiyopatogenezi belirsizliğini korumakla beraber idiyopatik invajinasyonlarda enfeksiyöz kökenli nedenler ön planda suçlanmaktadır. Bu çalışmada invajinasyon için potansiyel risk faktörlerinin belirlenmesi ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı.
Hastalar ve yöntem: Kliniğimizde 2012–2014 yılları arasında invajinasyon tanısıyla tedavi edilmiş olguların kayıtları geriye dönük incelendi. Demografik veriler, etiyolojik ve klinik özellikler ile radyolojik görüntüleme ve tedavi sonuçları değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya 72 olgu (25 kız, 47 erkek) dahil edildi. Ortalama yaşı 28 ay (2-97 ay) olan olguların en sık şikayetleri kusma (%56,9), karın ağrısı (%55,5), huzursuzluk (%33,3), bacaklarını karına çekerek ağlama (%11,1) idi. Kanlı dışkılama olguların %29,1’inde gözlendi. Ortalama şikayet süresi 24 saatti. Geçirilmiş viral enfeksiyon (üst solunum yolu-22, gastroenterit-11), son 1 ayda aşılanma (karma aşı-4, rotavirüs-2) ve geçirilmiş invajinasyon öyküleri (4) olguların %59,7’sinde mevcuttu. Batında ele gelen kitle 32, rektal tuşede kanlı gaita 20 hastada saptandı. Nazal viral kültürlerde %19 üreme (RSV, Adenovirüs, Bocavirüs), dışkı viral kültürlerinde %31,8 üreme (Adenovirus, Enterovirus, Rotavirus) saptandı. Kontrol ultrasonda 11 olguda invajinasyon saptanmazken, ileokolik (n=42), kolokolik (n=16), ileoileal (n=3) inavjinasyon saptanan olguların direkt grafide ileus bulgusu oranı %45,9 idi. Ortalama invajine segment uzunluğu 4,5cm, mezenterik LAP oranı %31,9 idi.  saptandı. Ultrason eşliğinde hidrostatik redüksiyon 44 olguda başarılı, 14’ünde başarısız idi. İnvajinasyonu tekrarlayan 4 olgunun 3’ü, ileoileal ve başarısız redüksiyon uygulanan 20 olgu opere (5 laparoskopik, 15 açık) edildi. Eksplore edilen olgularda invajine segment (ortalama uzunluk=8,5cm) içinde mezenter LAP, (n=12), appendiks (n=3), polip (n=1), Meckel divertikülü (n=1) ve ektopik pankreas (n=1) saptandı. Redüksiyon dışında 5 lenf bezi eksizyonu, 3 appendektomi, 1 rezeksiyon anastomoz, 1 polip eksizyonu ve 1 divertikülektomi gerekti.
Sonuç: Geçirilmiş viral enfeksyion öyküsü olguların çoğunda bulunmasına rağmen viral kültürlerde üreme bunların ancak yarısında saptanmaktadır. Başarısız hidrostatik redüksiyon ise “leading-point” habercisi sayılabilir.