32nd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: The aim of this study is to betray the approach to children with urolithiasis.

Material and methods: The hospital records of children who were referred to our clinic because of urolithiasis between November 2012 to March 2014, were investigated.

Findings: 35 patients were added to the study. The median age was 5.5 (2 months-16 years) years, female/male ratio was 11/24. The urinary stones were determined with ultrasonography. Open nephrolithotomy was performed to three patients, nephrectomy was applied to one patient because of nonfunction. Ureterorenoscopy was applied to 8 patients, also percutaneous nephrolithotomy was performed to one patient. There is only one residue stone at these patients who were operated. Any attempt wasn’t done to 22 remaining patients because of the their stones were small and there wasn’t obstruction.

Conclusion: Endourological procedures must be preferred firstly for treatment of urolithiasis because of high success rate. Open technics mustn’t be applied firstly, endoscopic procedures must be chanced.

Amaç: Bu çalışmada ürolitiazis nedeniyle takip edilen çocuklara yaklaşımın ortaya konması amaçlanmıştır.

Materyal ve Metod: Kasım 2012-Mart 2014 tarihleri arasında kliniğimizde ürolitiazis tanısı konulan çocukların dosyaları retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Çalışmaya toplam 35 hasta alındı. Hastaların yaş ortalaması 5,5(2 ay-16 yaş) yıldı. Kız/erkek oranı 11/24 idi. Hastaların tanıları ultrasonografi ile konuldu. Üç hastaya açık nefrolitotomi, bir hastayada atrofi nedeniyle nefrektomi uygulandı. Sekiz hastaya üreterorenoskopi, bir hastaya da perkutan nefrolitotomi uygulandı. Girişim yapılan hastaların sadece birinde rezidü taş izlendi. Geri kalan 22 olguya ise taşlarının boyutları kçük olduğu ve obstrüksiyona yol açmadıkları için herhangi bir girişim yapılmadan takiplerine devam edilmektedir. 

Sonuç: Ürolitiazisin tedavisinde, endoürolojik girişimler öncelikle tercih edilmesi gereken, başarısı şansı yüksek girişimlerdir. Zorda kalınmadıkta açık cerrahi yöntemler uygulanmamalı, öncelikle endoskopik girişimler denenmelidir.