33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

M Günaydın*, B Tander*, Ş Paksu**, Ü Bıçakcı*, S Hancıoğlu*, F Bernay*

*Ondokuz Mayıs University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Samsun, Turkey
**Ondokuz Mayıs University, Medical School, Pediatric Intensive Care Unit** Samsun, Türkiye

Background: The success in management of tracheobronchial injury depends on injury site, grade of infury and time out of injury.

Case Presentation: Two year old male patient was referred to our hospital with pneumothorax and gross subcutaneous emphysema caused by vehicle traffic accident. A lesion starting from the carina extending to left bronchi was detected by rigid bronchoscopy  After conservative follow-up of 15 days, the lesion healed spontaneously and patient was discharged. Four weeks after the accident, atelectasis of the left lung was seen on x-ray films at the outpatient clinic.  The left main bronchus was seen to be completely obstructed on bronchoscopy. On thoracotomy we found that the left bronchus was occluded with granulation tissue of 1cm length. Granulation tissue was resected, afterwards primary anastamosis was performed between the left brochus and carina. Full expansion of the left lung was seen intraoperatively. Atelectasis in left lung was seen on post op third day. Post op fifth day rigid broncoscopy was performed. Granulation tissue on anastamosis region was obstructing the left bronchus. Dilatation of the anastamosis region with the help of Fogarty catater was applied. Lung was expanded and the patient was discharged.

Conclusion: The probability of complete occlusion of the bronchi after bronchial injury should be kept in mind. Primary repair should be put in practice regardless of the grade and time out of injury. In the case of stricture development, balloon dilatation with appropriate catheter should be done.

M Günaydın*, B Tander*, Ş Paksu**, Ü Bıçakcı*, S Hancıoğlu*, F Bernay*

*Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD Samsun, Türkiye
**Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Yoğun Bakım B.D, Samsun-Türkiye

Giriş:  Trakeobronşial yaralanmaların onarımında başarı, yaralamanın yerine, yaralanmanın üzerinden geçen zamana ve yaralanmanın derecesine göre değişir.

Olgu: İki yaşında erkek araç dışı trafik kazası nedeniyle  pnömotoraks ve yoğun ciltaltı amfizem gelişen hastanın rijid bronkoskopisinde, karinadan başlayıp sol ana bronşa uzanan defekt görüldü. Konservatif izlem sonunda defektin spontan iyileştiği görülüp  15. günde taburcu edildi. Olaydan dört hafta sonra kontrole gelen hastanın sol akciğerinde tam atelektazi gelişmişti.  Bronkoskopide sol ana bronşun tam oklüze olduğu görüldü. Torakotomide, sol ana bronşun karinaya kadar granülasyon dokusu ile 1 cm. oklüze olduğu saptanarak bu doku eksize edildi ve bronş ile karina arasına primer anastomoz uygulandı. İntraoperatif akciğerin tam ekpanse olduğu görüldü. Postoperatif 3.günde toraks BT’de atelektazi gözlendi. Postoperatif 5.günde tekrar bronkoskopi yapıldı. Granulasyon dokusunun anastomoz hattında darlık oluşturduğu izlenerek Fogarty kateter yardımı ile sol ana bronş ve anastomoz hattı dilate edilerek darlık açıldı. Akciğer ekpanse oldu ve sorunsuz taburcu edildi .

Sonuç: Bronş yaralanmalarının takibinde bronşta tam oklüzyon gelişebileceği akıldan çıkarılmamalı, bu durumda  üzerinden ne kadar zaman geçtiğine ve yaralanmanın düzeyine bakılmaksızın primer onarım uygulanmalıdır. Onarım yerinde darlık oluştuğunda, bronkoskopi yardımıyla uygun bir balon kateter ile dilate edilmelidir.