34th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract
  1. Home
  2. Congresses
  3. Congress Home
  4. Abstract

Poster - 44

Factors leading to increased mortality in pediatric burn cases

İ Taşdelen*, M Abeş**, S Yakupoğlu*, AN Boztepe*, K Gideroğlu*, F Üçkardeş***, Z Dereli*
*Kartal Dr. Lütfi Kırdar Education and Research Hospital, Wound and Burn Treatment Center, İstanbul, Turkey
**Adıyaman University Faculty of Medicine, Departments of Pediatric Surgery, Adıyaman
***Adıyaman University Faculty of Medicine, Department of Biyostatistic and Medical Informics, Adıyaman, Turkey

Aim:  An increase in the number of specialized burn centers and  experienced  multidisciplinary teams caring for burn patients have lead to a significant decrease in the morbidity and mortality resulting from burns. However, burns continue to be an important reason for mortality  worldwide. In this study we have aimed to determine the incidence and risk factors contributing to mortality in the pediatric patients treated in our burn center  

Material and Method: Between the years 2008-2015,  1373 pediatric patients have been treated as inpatients in our burn center. Among these cases, 167 ( 12.16%) were treated in the intensive care unit.  32 (2,33%) cases resulted in death. We retrospectively compared the demographic, clinical features and laboratory values of those who survived with those who were deceased.

Results:  Comparing those who were deceased to those who survived;   age (months): mean 81,40+69,77 ; 60,70+59,16   p 0,082, gender male/female: 23/9 (71,9%-28,1%); 89/46 (65,9%-34,1%)  p 0,520,  cause of burn (n): scalding: 13 (40,6%), fire: 14 (43,8%), electricity 3(%9,4), chemical 2(6,3%); scalding:81 (61,2%), fire: 34(25,4%), electricity 16(11,9%), chemical 2(1,5%) p 0,058, burn percentage (%):51,84+25,22; 25,97+13,49 p 0,000, sepsis (not present/present): 22/10 (68,8%- 31,3%); 105/30 (77,8-22,2%)p 0,282, convulsion (not present/present):28/4 (87,5%-12,5%); 126/9 (93,3-6,7%) p 0,268, ventilatory support (not present/present): 0/32 (0,0-100%); 94/41 (69,6-30,4%) p 0,000,  pH: 7,31+0,18; 7,33+0,12 p 0,274, PCO2: 39,53+12,83; 40,84+12,52 p 0,525, HCO3: 19,35+6,41; 21,34+4,45 p 0,044, BE: -6,18+7,57; -3,99+5,33 P 0,063,  blood glucose (mg/dl): 282,50+186,31; 181,49+98,88 p 0,000, Na (mEq/L): 135,22+8,91; 134,81+4,98 p 0,732, WBC 103 uL: 23,58+11,89; 18,76+9,41 p 0,016, urea: 39,73+27,32; 26,18+10,18 p 0,000, creatinine: 0,66+0,46; 0,42+0,31 p 0,001, albumin (gr/dl): 2,46+0,99; 3,38+0,83 p 0,000,  lenth of stay in intensive care unit (days): 4(1-62); 4(1-51) p 0,383, length of stay in hospital (days) 7(1-62); 20(2-72) p 0,000.

Conclusion: Percentage of burn and ventilatory support, increased WBC, blood glucose, urea and creatinine levels, decreased HCO3 and albumin levels are indicative of increased mortality risk. 

Keywords:

Çocuk yanık olgularında mortaliteyi artıran faktörler

İ Taşdelen*, M Abeş**, S Yakupoğlu*, AN Boztepe*, K Gideroğlu*, F Üçkardeş***, Z Dereli*
*Kartal Dr. Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yara ve Yanık Tedavi Merkezi, İstanbul
**Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Adıyaman
***Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyoistatistik ve Tıp Bilişimi Anabilim Dalı, Adıyaman

Amaç: Yanık merkezlerinin yaygınlaşması ve yanık tedavisinin deneyimli multidispliner ekipler tarafında yapılmasıyla yanığa bağlı mortalite ve morbidite önemli ölçüde azalmıştır. Bununla birlikte  yanık hala tüm dünyada önemli bir mortalite nedeni olmaya devam etmektedir. Bu çalışmada yanık merkezinde tedavi ettiğimiz çocuk yanık olgularında mortalite insidansını ve mortalite açısında risk oluşturan faktörleri tanımlamayı amaçladık.

 Gereç ve Yöntem: 2008-2015 yılları arasında  yanık merkezimizde 1373 çocuk yanık olgusu yatarak tedavi gördü.   Bu olguların 167 (% 12.16) ’si yoğun bakımda takip edildi.  32 (%2,33) olgu kaybedildi. Yanık merkezi yoğun bakım ünitesinde takip ettiğimiz  vefat eden olgularla, şifa ile taburcu ettiğimiz olguların dosyalarını demografik, klinik ve laboratuvar özellikleri açısında  geriye dönük değerlendirdik.

Bulgular: Vefat eden olgularla, şifayla taburcu olan olguları karşılaştırdığımızda sırasıyla;   yaş (ay): ortalama  81,40+69,77 ; 60,70+59,16   p 0,082, cinsiyet E/K: 23/9 (%71,9-%28,1) ; 89/46 (%65,9-%34,1)  p 0,520,  yanığın nedeni (n): haşlanma 13 (%40,6), alev 14(%43,8), elektrik 3(%9,4), kimyasal 2(%6,3); haşlanma 81 (%61,2), alev 34(%25,4), elektrik 16(%11,9), kimyasal 2(%1,5)  p 0,058, yanığın yüzdesi(%):51,84+25,22; 25,97+13,49  p 0,000, sepsis (yok/var): 22/10 (%68,8-% 31,3); 105/30 (%77,8-%22,2) p 0,282, konvulzyon (yok/var): 28/4 (%87,5-%12,5);  126/9 (%93,3-%6,7) p 0,268, ventilatör tedavisi (yok/var): 0/32 (%0,0-%100); 94/41 (%69,6-%30,4) p 0,000,   pH: 7,31+0,18; 7,33+0,12 p 0,274, PCO2: 39,53+12,83; 40,84+12,52 p 0,525, HCO3: 19,35+6,41; 21,34+4,45 p 0,044, BE: -6,18+7,57; -3,99+5,33 p 0,063,  şeker mg/dl: 282,50+186,31; 181,49+98,88 p 0,000, Na: 135,22+8,91; 134,81+4,98 p 0,732, WBC 103uL: 23,58+11,89; 18,76+9,41 p 0,016, Üre: 39,73+27,32; 26,18+10,18 p 0,000, kreatinin: 0,66+0,46; 0,42+0,31 p 0,001, albümin (gr/dl): 2,46+0,99; 3,38+0,83 p 0,000,  yoğun bakımda yatış süresi (gün): 4(1-62); 4(1-51) p 0,383, hastanede yatış süresi (gün) 7(1-62); 20(2-72) p 0,000.

Sonuç:  Yanığın yüzdesi ve  ventilatör tedavisi ihtiyacı, artmış WBC, şeker, üre ve kreatinin düzeyi, azalmış HCO3 ve albümin düzeyi mortalite açısında risk oluşturmaktadır. 

Keywords:

Close