EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 92
Surgical Management of Ovarian Tumors in Children: Single Center Study on 87 Cases
Ö Balcı*, İ Karaman*, Ö Bolat*, G Şahin**, A Karaman*
*Dr. Sami Ulus Maternity and Children Training and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery, Ankara
**Dr. Sami Ulus Maternity and Children's Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
Aim: Pediatric ovarian tumors are rare entities accounting for only 1-2% of all childhood tumors. Herein we aimed to present the experiences of a tertiary pediatric hospital on ovarian tumors and to reveal the surgical treatment trends from salpingo-oophorectomy to ovarian-sparing surgery.
Methods: The patients who underwent surgery for ovarian tumors between January 2002 and December 2021 were reviewed retrospectively. The patients' age, presentation, tumor location, tumor markers, USG findings, histopathological types, surgical method, and postoperative follow-up were evaluated. The patients were evaluated in 10-year periods according to the operation time.
Results: 87 girls with 11.9 years median age (1.2-17.7 years) were operated for ovarian tumor. The most common symptom at primary admission was abdominal pain (47.1%) and 18 patients (20.6%) were taken to emergency surgery for ovarian torsion. 46 (52.6%) patients had right, 35 (40.2%) left, 4 (4.6%) synchronous bilateral and 2 (2.2%) metachronous bilateral ovarian tumors. Oophorectomy/salpingo-oophorectomy (O/SO) was performed in 46 cases, (52%) and ovarian-sparing surgery (OSS) was performed in 41 cases (48%). When we evaluate the patients in 10-year periods according to the operation time, in the first 10 years 20% of the patients and in the second 10 years 61.4% of the patients underwent ovarian-sparing surgery (p<0.001). The median tumor size was 10 cm (range: 2-35 cm) and it was significantly larger in the patients who underwent O/SO (median 7cm to 12cm; p<0.001). The histopathological examinations showed mature cystic teratoma in 38 cases, serous/mucinous cystadenomas in 17, dermoid cyst in 9, immature teratomas in 4, sex cord stromal tumors in 4, dysgerminoma/gonadoblastoma in 4, yolk sac tumors in 4, lenfoma in 2 and rhabdomyosarcoma in 1 case. 18 tumors (20%) were malignant and 69 (80%) were benign. Recurrence was detected in 3 cases (2 serous/musinous cystadenoma and 1 yolk sac tumor) with a median follow-up of 4 years (0.5-14 years).
Conclusion: Oophorectomy is the standard surgical treatment for malignant ovarian tumors. With the support of imaging methods, tumor markers, and intraoperative frozen examination, ovarian-sparing surgery should be the goal in the surgical treatment of benign ovarian tumors to preserve fertility and gonadal functions.
Çocukluk Çağı Over Tümörlerinin Cerrahi Yönetimi: 87 Vakalık Tek Merkez Deneyimi
Ö Balcı*, İ Karaman*, Ö Bolat*, G Şahin**, A Karaman*
*Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği, Ankara
**Dr. Sami Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara
Amaç: Çocukluk çağı over tümörleri tüm çocukluk çağı tümörlerinin %1-2’sini oluşturan görece nadir tümörlerdir. Bu çalışmada üçüncü basamak bir çocuk hastanesinin over tümörleri deneyimlerini paylaşmak ve salfingo-ooferektomiden over koruyucu cerrahiye kadar değişen cerrahi tedavi yaklaşımlarını ortaya koymayı amaçladık.
Yöntem: Ocak 2002-Aralık 2021 tarihleri arasında kliniğimizde over tümörü nedeniyle opere edilen hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların yaşı, başvuru şikayetleri, tümör yerleşimi, tümör belirteçleri, USG verileri, patolojik tiplendirmeleri, cerrahi tercihleri ve postoperatif takipleri değerlendirildi. Hastalar ameliyat tarihlerine göre 10’ar yıllık 2 grupta değerlendirildi.
Bulgular: Yaşları ortanca 11,9 yıl (1,2-17,7 yıl) olan 87 kız hasta over tümörü nedeniyle opere edilmişti. Hastaneye en sık ilk başvuru şikayeti karın ağrısıydı (%47,1) ve 18 hasta (%20,6) over torsiyonu tanısı ile acil cerrahiye alınmıştı. Kırk altı hastada (%52,6) sağ, 35 hastada (%40,2) sol, 4 hastada (%4,6) eş zamanlı bilateral ve 2 hastada (%2,2) farklı zamanlarda ortaya çıkan bilateral over tümörü vardı. 46 hastaya (%52) ooferektomi/salfingo-ooferektomi (O/SO), 41 hastaya (%48) over koruyucu cerrahi (OSS) uygulandı. Ameliyat tarihlerine göre hastaları 10’ar yıllık 2 grupta incelediğimizde ilk 10 yılda hastaların %20’sine 2. on yılda ise hastaların % 61,4’üne OSS uygulandığı bulundu (p<0.001). Ameliyattaki median tümör boyutu 10 cm (2-35 cm) idi. O/SO yapılan hastalarda median tümör boyutu, OSS yapılanlara göre anlamlı olarak büyüktü (12 cm ve 7 cm, p<0.001). Histopatolojik inceleme sonuçlarına göre 38 hasta matür kistik teratom, 9 hasta dermoid kist, 4 hasta immatür teratom, 17 hasta seröz-müsinöz kistadenom, 4 hasta sex kord stromal tümör, 4 hasta disgerminom/gonadoblastom, 4 hasta yolk sac tümörü, 2 hasta lenfoma ve 1 hasta rabdomyosarkom tanısı aldı. Vakaların 18’i malign (%20), 69’u benigndi (%80). Median 4 yıllık takipte (6 ay-14 yıl) 3 hastada rekürrens saptandı (2 seröz/müsinöz kistadenom ve 1 yolk sak tümörü).
Sonuç: Ooferektomi malign over tümörlerinde standart cerrahi tedavi seçeneğidir. Özellikle benign over tümörlerinde fertiliteyi ve gonad fonksiyonlarını korumak için görüntüleme yöntemlerinin, tümör belirteçlerinin ve frozen incelemelerinin desteği ile over tümörlerinin cerrahi yönetiminde over koruyucu cerrahi hedeflenmelidir.