EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 4
12 YEARS OF EXPERIENCE IN INTRAUTERINE TESTICULAR TORSİON MANAGEMENT
Olga Devrim Ayvaz 1, Sabri Cansaran 1, Ayşenur Celayir 1, Zeynep Eylül Erol 2
1 University of Health Sciences, Istanbul Zeynep Kamil Maternity and Children Diseases Health Training and Research Center, Department of Pediatric Surgery, Istanbul
2 Yeditepe University Faculty of Medicine
Introduction/Aim: Prenatal testicular torsion can be diagnosed incidentally during routine intrauterine ultrasonography or present with non-tender scrotal swelling, mass formation, and color changes postnatally. The salvage rate of torsioned testes postoperatively is 0-5%. This study aims to evaluate cases that were operated for intrauterine testicular torsion.
Materials/Methods: Intrauterine testicular torsion cases operated between January 2010-2023 were evaluated retrospectively. The cases diagnosed by prenatal ultrasound/during the first scrotal examination were included in the study. The cases with normal first scrotal examinations were excluded.
Results: 17 intrauterine torsion cases were operated in 12years. The median age of the cases was 1day[2±2.2days(min:1,max:9)]. The mean maternal age was 27.56±6.9years(min:20,max:41). 7(41.2%) were born by Caesarean section,7(41.2%) by normal spontaneous delivery. The mean birth-weight was 3386±870grams(min: 1270,max:4300). The torsion was on the left in 10(58.8%), on the right in 7(41.2%).
9(52.9%) had scrotal swelling, 4(23.5%) testicular stiffness, 3(17.6%) ecchymosis, 2(11.8%) scrotal redness, 1(5.9%) testicular-mass, 1(5.9%) testicular enlargement. 3(17.6%) were referred with suspicion of prenatal testicular torsion.
Physical examination findings revealed testicular stiffness in 9(52.9%), redness in 6(35.3%), scrotal swelling in 4(23.5%), testicular enlargement in 4(23.5%), edema in 4(23.5%), ecchymosis in 4(23.5%), fixation of testes in 3(17.6%), position changes in 3(17.6%), testicular mass in 2(11.8%). The preoperative Doppler ultrasound results of 10(58.8%) supported testicular torsion. All cases were operated urgently.
Orchiectomy was performed in 14(82.4%), detorsion+fixation in 3(17.6%). Contralateral fixation was performed in 4(23.5%). Inguinal incision was performed in 13(76.5%). Of the 9(52.9%) cases whose torsion degrees were recorded, 3(360°), 1(540°), 3(720°), 1(810°), 1(1080°). Extravaginal torsion was observed in 9(52.9%), intravaginal in 3(17.6%).
The mean hospital-stay was 2.71±1.21days(min:1,max:6). The follow-up ultrasounds of the 3cases that underwent testicular fixation revealed testicular atrophy.
Conclusion: In intrauterine testicular torsion cases, the testes were observed to be nonviable following postnatal surgeries.
12 YILLIK SÜREÇTE İNTRAUTERİN TESTİS TORSİYONU TECRÜBELERİMİZ
Olga Devrim Ayvaz 1, Sabri Cansaran 1, Ayşenur Celayir 1, Zeynep Eylül Erol 2
1 Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İstanbul Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, İstanbul
2 Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi
Giriş/Amaç: Prenatal testis torsiyonu, intrauterin rutin ultrason muayenesiyle tesadüfen tanı konulabildiği gibi, postnatal hassasiyet olmaksızın skrotumda şişlik, kitle oluşumu ve renk değişikliği ile prezente olabilir. Cerrahi sonrası torsiyone testis % 0-5 testis kurtarılabilmektedir. Çalışmamızda, intrauterin testis torsiyonu nedeniyle opere edilmiş hastaların sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı.
Materyal/Metod: Ocak 2010-2023 tarihlerinde opere edilmiş intrauterin testis torsiyonu olgularında retrospektif olarak yapıldı. Prenatal US veya postnatal ilk skrotal muayene ile testis torsiyonu tanısı alan olgular çalışmaya dahil edildi; ilk strotal muayenesi normal olan neonatal testis torsiyonlu olgular çalışmaya dahil edilmedi.
Bulgular: 12 yılda, intrauterin torsiyonlu 17 yenidoğan mevcuttu; 12’si (%70,6) bir günlük olup yaş ortancası bir gündü [2±2,2gün (min:1gün, max:9gün)]. Ortalama anne yaşı 27,56±6,9yıl (min:20yıl, max:41yıl) olup yedisi(%41,2) sezaryen, yedisi(%41,2) normal spontane vajinal yolla doğmuştu. Ortalama doğum kilosu 3386±870 (min:1270, max:4300) gramdı. Torsiyon 10’unda(%58,8) solda, yedisinde(%41,2) sağdaydı.
Olguların dokuzu(%52,9) skrotumda şişlik, dördü(%23,5) testiste sertlik, üçü(%17,6) ekimoz, ikisi(%11,8) skrotumda kızarıklık, biri (%5,9) testiste kitle, biri (%5,9) testiste büyüme şikayetiyle başvurdu. Üçü(%17,6) prenatal testis torsiyonu şüphesiyle perinatolojiden tarafımıza yönlendirildi.
Fizik muayenede dokuzunda (%52,9) testiste sertlik, altısında (%35,3) kızarıklık, dördünde (%23,5) skrotal şişlik, dördünde(%23,5) testiste büyüme, dördünde(%23,5) ödem, dördünde(%23,5) ekimoz, üçünde(%17,6) testisin skrotuma fiksasyonu, ikisinde(%11,8) testiste kitle, üçünde( %17,6) testisin duruş pozisyonunda farklılık saptandı. Dördünde(%23,5) karşı testiste hidrosel mevcuttu. Preoperatif Doppler ultrason yapılmış onunda(%58,8) bulgular testis torsiyonunu desteklemekteydi. Hastalar acil operasyona alındı.
14’ünde(%82,4)orşiektomi, üçünde (%17,6) testis detorsiyonu ve fiksasyonu yapıldı. Dört (%23,5) olguda karşı taraf testise fiksasyon, birinde(%5,9) ise inmemiş testis cerrahisi yapıldı. 13’ünde(%76,5) inguinal kesi, dördünde (%23,5) yüksek skrotal kesi uygulandı. Torsiyon dereceleri kayıt edilen dokuz(%52,9) olgudan üçünde 360°, birinde 540°, üçünde 720°, birinde 810°, birinde ise 1080° torsiyon vardı. Ameliyat notlarından dokuzunda(%52,9) ekstravajinal, üçünde(%17,6) intravajinal torsiyon gözlendi.
Ortalama postoperatif yatış süresi 2,71±1,21 (min:1, max:6) gündü. Testis filksasyonu yapılan üç olgunun takip ultrasonlarında testis atrofisi gelişti.
Sonuç: Intrauterin testis torsiyonlu olgularda postnatal ameliyatlarında testisin viyabil olmadığı görülmektedir.