EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 87
Exploring the Controversies: A Selective Approach in the Treatment of Abdominal Penetrating-Stabbing Injuries in Children
B Karbuzoğlu, EB Çığşar Kuzu, B Toker Kurtmen
Tepecik Education and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery
Aim: Trauma is a major cause of childhood morbidity and mortality, with penetrating abdominal injuries being rare in pediatric cases. While the traditional approach to treating such injuries involves abdominal exploration, recent years have seen a recommended shift towards conservative management for selected cases. Our study seeks to present outcomes for patients with penetrating-stabbing injuries at our clinic.
Method: Patients presenting with such injuries at our clinic between 2013 and 2023 were studied. Demographics, medical history, physical exams, imaging, and operative data were analyzed.
Results: 46 patients were included (M/F=3/43). Median age was 16 (IQR: 15-17; Range: 3-17), with 60.9% undergoing CT scans. Of 18 patients without CT, 27.8% underwent emergency surgery due to unstable vital signs (n=2) or evisceration (n=3). 34.8% of the cases had penetrating abdominal injuries. 31.3% of these patients were conservatively monitored. The CT scans of all patients under conservative monitoring were normal. Among the 11 patients who underwent laparotomy, only one had no pathology detected during exploration. The preoperative CT scan of this patient was normal. In the remaining 10 patients, there were pathologies corresponding to the location of the injured organ as seen on the preoperative CT scan. Among these cases, 3 had kidney injuries, 2 had omentum injuries, 2 had colon injuries, 2 had stomach injuries, and 1 had duodenal perforation. Cases with penetrating abdominal injuries that were not taken to surgery did not encounter any issues during follow-up.
Conclusion: The need for mandatory abdominal exploration in penetrating-stabbing injuries is diminishing in adult guidelines. Approaching these rare childhood traumas remains uncertain. Conservative management could be favored for selected cases based on overall condition, vital signs, and imaging findings.
Çocuklarda Batına Nafiz Kesici-Delici Yaralanmaların Tedavisinde Selektif Yaklaşım
B Karbuzoğlu, EB Çığşar Kuzu, B Toker Kurtmen
Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği
Amaç: Travma, çocukluk çağında morbidite ve mortalitenin en yaygın nedenidir ancak pediatrik yaş grubunda penetran karın yaralanmaları nadir görülmektedir. Batına nafiz kesici-delici yaralanmaların tedavisinde geleneksel yaklaşım batın eksplorasyonu iken, son yıllara seçilmiş hastalarda konservatif izlem de önerilmektedir. Çalışmamızda kliniğimize başvurmuş kesici delici alet yaralanmalarının sonuçlarını sunmayı amaçladık.
Yöntem: Çalışmaya 2013-2023 tarihleri arasında kliniğimize kesici-delici alet yaralanması ile başvurmuş hastalar dahil edildi. Hastaların demografik bulguları, anamnez, fizik muayene ve görüntüleme sonuçları ile operasyon verileri incelendi.
Bulgular: Çalışmaya 46 hasta dahil edildi (K/E=3/43). Hastaların ortanca yaşı 16 yıl (IQR: 15-17; Minimum-Maksimum: 3-17) olarak saptandı ve %60,9’una bilgisayarlı tomografi (BT) çekildi. BT çekilmeyen 18 hastanın %27,8’i vital bulgularının instabil olması (n=2) veya eviserasyon(n=3) nedeniyle acil operasyona alındı. Olguların %34,8’inin batına nafiz yaralanması mevcuttu. Bu hastaların %31,3’ü konservatif olarak takip edildi. Konservatif takip edilen olguların tümünün çekilen BT’si olağandı. Laparotomi uygulanan 11 olgunun yalnızca birinde eksplorasyonda patoloji saptanmadı. Bu olgunun operasyon öncesi BT’si olağandı. Geri kalan 10 olgunun tamamında ameliyat öncesi BT’de yaralanan organ lokalizasyonuna uygun patolojileri mevcuttu. Bu olguların 3ünde böbrek, 2sinde omentum yaralanması, 2 olguda kolon, 2 olguda mide ve 1 olguda duodenum perforasyonu saptandı. Batına nafiz yaralanması olan ancak ameliyata alınmayan olguların ise izleminde problem olmadı.
Sonuç: Batına nafiz kesici-delici alet yaralanmalarında zorunlu batın ekplorasyonu erişkin kılavuzlarında giderek önemini kaybetmektedir. Çocukluk çağında nadir görülen bu travmalarda yaklaşım netleşmemiştir. Seçilmiş hastalarda, genel durum, vital bulgular ve kesitsel görüntülemeler kullanılarak konservatif yaklaşım tercih edilebilir.