EN
TÜRKÇE
Video Presentation - 5
Congenital hiatal hernia or something more? robotic diagnosis and repair of a congenital short esophagus in a pediatric patient
Esma Sehoviç Keçik 1, Samir Hasan 2, Zafer Dökümcü 2
1 Istinye University Hospital Medical Park Gaziosmanpasa, Department of Pediatric Surgery, Istanbul, Turkey
2 Ege University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, İzmir, Turkey
Background:
Congenital hiatal hernia (CHH) is a rare but recognized condition in infants. However, not all CHHs are simply “hernias.” In rare cases, they may conceal a congenital short esophagus (CSE), where the gastroesophageal junction (GEJ) remains intrathoracic despite full mobilization — requiring a different surgical strategy.
Case Presentation:
A 4-month-old male infant (approx. 7 kg) was referred for surgical evaluation after a routine echocardiogram incidentally revealed a mass adjacent to the heart. The only clinical symptom was feeding fatigue—short breastfeeding sessions with frequent pauses, without vomiting or weight loss. Imaging suggested CHH.
Robotic exploration revealed a fixed intrathoracic GEJ, no hernia sac, and a severely foreshortened, thin-walled esophagus. These findings confirmed the diagnosis of true CSE — a condition sometimes debated, but clearly evident here. Anatomical markers included the absence of a hernia sac, failure to reduce the GEJ despite full mediastinal mobilization, and a high phrenoesophageal ligament insertion site.
A Collis gastroplasty was performed to achieve esophageal length, followed by a Nissen fundoplication and hiatal closure—entirely robotically. All trocars were placed through a low Pfannenstiel incision, under the diaper line, for a scar-free outcome. Due to the small working space, ports were placed before robotic docking.
The postoperative course was uneventful. The patient was discharged on full oral feeds without vomiting, retching, or other complaints.
Conclusion:
To our knowledge, this is the youngest reported case of robotic Collis-Nissen repair for CSE. At 4 months of age and ~7 kg, this case approaches the lower practical limits for robotic surgery, highlighting its feasibility in complex foregut pathology. CSE is not a myth, but a rare anatomical reality requiring surgical precision and individualized planning.
Konjenital hiatal herni mi, yoksa daha fazlası mı? Bir pediatrik hastada konjenital kısa özofagusun robotik tanısı ve onarımı
Esma Sehoviç Keçik 1, Samir Hasan 2, Zafer Dökümcü 2
1 İstinye Üniversite Hastanesi Medical Park Gaziosmanpaşa Çocuk Cerrahisi AD, İstanbul, Türkiye
2 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye
Giriş:
Konjenital hiatal herni (KHH), bebeklerde nadir tanımlanmış bir durumdur. Ancak her KHH basit bir “herni” değildir. Nadir durumlarda, bu tablonun altında konjenital kısa özofagus (KKÖ) bulunabilmektedir. Bu durumda gastroözofageal bileşke (GÖB), tam mediastinal mobilizasyona rağmen toraks içinde kalır ve farklı bir cerrahi yaklaşım gerektirebilmektedir.
Olgu Sunumu:
Yaklaşık 7 kg ağırlığında, 4 aylık erkek bebek, rutin bir ekokardiyografi sırasında kalp komşuluğunda bir kitle saptanması üzerine cerrahi değerlendirmeye yönlendirildi. Klinik olarak yalnızca beslenme zorluğu mevcuttu (kısa emme süresi, sık duraklamalar), kusma ya da kilo kaybı yoktu. Görüntülemeler KHH şüphesi oluşturdu.
Robotik eksplorasyonda, sabit torasik yerleşimli GÖB, herni kesesi yokluğu ve ciddi şekilde kısalmış, ince duvarlı özofagus izlendi. Bu bulgular, nadir görülen ve zaman zaman tartışmalı olan konjenital kısa özofagus (KKÖ) tanısını doğruladı. Tanıyı destekleyen anatomik işaretler; herni kesesinin yokluğu, tam mobilizasyona rağmen GÖB’nin indirilememesi ve yüksek yerleşimli ferenoözofageal ligamentti.
Cerrahi olarak özofagus uzunluğunu sağlamak amacıyla Collis gastroplasti uygulandı. Ardından Nissen fundoplikasyonu ve hiatal onarım gerçekleştirildi—tüm prosedür robot yardımlı olarak tamamlandı. Tüm portlar, bebek bezi hattının altında kalan düşük bir Pfannenstiel insizyonu yoluyla yerleştirildi ve izsiz bir sonuç elde edildi. Çalışma alanının küçük olması nedeniyle portlar robotik kollar bağlanmadan önce yerleştirildi.
Postoperatif süreç sorunsuz seyretti. Hasta, kusma, öğürme ya da başka bir şikayet olmaksızın tam oral beslenme ile taburcu edildi.
Sonuç:
Bildiğimiz kadarıyla bu olgu, robot yardımlı Collis-Nissen onarımı uygulanan en küçük yaştaki konjenital kısa özofagus (KKÖ) vakasıdır. 4 aylık ve yaklaşık 7 kg ağırlığında olan bu hasta, robotik cerrahi için pratik alt sınırları temsil etmekte olup, kompleks üst gastrointestinal patolojilerde bu yaklaşımın uygulanabilirliğini ortaya koymaktadır. Konjenital kısa özofagus (KKÖ) bir mit değil, cerrahi beceri, hassasiyet ve bireyselleştirilmiş çözüm gerektiren gerçek bir anatomik durumdur.