EN
TÜRKÇE
Poster - 83
Spontaneous pneumomediastinum and pneumorrhachis in an adolescent: benign but alarming!
Songül Arabul Aydoğdu, Duygu Gürel, Ecenur Yakut
Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu City Hospital, Department of Pediatric Surgery and Pediatric Urology, İstanbul
Introduction: Spontaneous pneumomediastinum (SPM), or Hamman’s syndrome, is a rare and typically self-limiting condition characterized by the presence of free mediastinal air without any identifiable cause such as trauma, iatrogenic injury, or infection by gas-producing organisms. Pneumorrhachis (PR), the presence of intraspinal air, is an extremely rare and mostly asymptomatic complication of SPM. The coexistence of SPM and PR has been rarely reported in pediatric population.
Case: A 16-year-old male presented to the emergency department with a 2-day history of chest pain, shortness of breath, and cough. Physical examination revealed extensive subcutaneous emphysema involving the neck, chest, and upper abdomen, along with bilateral inspiratory wheezing. Laboratory findings demonstrated leukocytosis (WBC 16,200/mm³), elevated neutrophils (11,000/mm³), and CRP of 25 mg/L. Chest radiograph and non-contrast CT of the neck and thorax confirmed pneumomediastinum and the presence of air in the epidural space, consistent with PR. Infectious disease evaluation, including viral panel, was negative. No acute neurosurgical pathology was identified. The patient was managed conservatively with oxygen therapy, antibiotics, and close observation. An esophagogram on day 2 showed no perforation. He was discharged in on day 8 with complete recovery and remained recurrence-free during a 1.5-year follow-up.
Conclusion:
PR associated with SPM is a rare but benign clinical entity in adolescents. In the absence of neurological symptoms and complications, conservative management is sufficient. This case illustrates that the coexistence of SPM and PR in the pediatric population can be safely managed without invasive intervention and highlights the critical role of imaging in early and accurate diagnosis.
Adölesan bir hastada spontan pnömomediastinum ve pnömoraşi: bening ancak alarm verici!
Songül Arabul Aydoğdu, Duygu Gürel, Ecenur Yakut
Prof. Dr. Cemil Taşcıoğlu Şehir Hastanesi Çocuk Cerrahisi ve Çocuk Ürolojisi Kliniği, İstanbul
Giriş: Spontan pnömomediastinum (SPM), ya da Hamman sendromu, travma, iatrojenik yaralanma veya gaz üreten mikroorganizmaların neden olduğu enfeksiyon gibi belirgin bir etiyoloji olmaksızın mediyastende serbest hava bulunmasıyla karakterize, nadir ve genellikle kendini sınırlayan bir klinik tablodur. İntraspinal hava varlığı olarak tanımlanan pnömoraşi (PR) ise SPM’nin son derece nadir görülen ve çoğunlukla asemptomatik seyreden bir komplikasyonudur. SPM ve PR birlikteliği, pediatrik hasta grubunda oldukça nadiren bildirilmiştir.
Olgu: 16 yaşındaki erkek hasta, acil servise iki gündür devam eden göğüs ağrısı, nefes darlığı ve öksürük yakınmalarıyla başvurdu. Fizik muayenede boyun, göğüs ve üst karın bölgesine yayılan yaygın cilt altı amfizemi ve bilateral inspiratuvar wheezing saptandı. Laboratuvar incelemelerinde lökositoz (16.200/mm³), nötrofili (11.000/mm³) ve C-reaktif protein yüksekliği (25 mg/L) gözlendi. Çekilen akciğer grafisi ve kontrastsız toraks-boyun BT’de pnömomediastinum ve epidural alanda hava varlığı saptanarak pnömoraşi tanısı kondu. Enfeksiyon hastalıkları açısından yapılan değerlendirme (viral panel dahil) negatifti. Nöroşirürjikal akut patoloji saptanmadı. Hasta, oksijen tedavisi, antibiyotik ve yakın gözlem ile konservatif olarak takip edildi. İkinci gün yapılan özofagogramda perforasyon izlenmedi. Sekizinci gün şifa ile taburcu edilen hastada, 1,5 yıllık izlemde nüks saptanmadı.
Sonuç: SPM ile birlikte görülen pnömoraşi, adölesanlarda nadir ancak benign seyirli bir klinik durumdur. Nörolojik semptomlar ve komplikasyonlar bulunmadığında, konservatif tedavi ile tedavi edileblir. Olgumuz, pediatrik yaş grubunda SPM ve PR birlikteliğinin invazif girişim gerektirmeden güvenli bir şekilde yönetilebileceğini göstermekte, erken ve doğru tanıda görüntüleme yöntemlerinin önemini vurgulamaktadır.