EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 82
A two-year tale from one city: pancreatic injuries in children
Büşra Arıkan Köse, Fırat Serttürk, Özgür Çağlar, Ahmet Kazez
Ankara Etlik City Hospital, Department of Pediatric Surgery
Aim
Pancreatic injuries are rare among intra-abdominal organ injuries in children. Even in major trauma centers, high-grade injuries are seen infrequently. In this study, we aimed to present our cases of pancreatic lacerations with varying treatment approaches, including conservative follow-up, minimally invasive interventions, and open surgery.
Methods
Between August 2023 and June 2025, six pediatric patients diagnosed with pancreatic laceration following blunt abdominal trauma were retrospectively evaluated. Patients with elevated amylase levels but no radiologically confirmed injury were excluded. The patients were aged between 7 and 13 years; two were female and four were male. Trauma mechanisms included: one patient with a pedestrian motor vehicle accident, one with a bicycle fall, and four with abdominal impact due to same-level falls.
Results
Initial ultrasound examinations showed only free intra-abdominal fluid, while pancreatic lacerations were diagnosed by contrast-enhanced CT scans. The injuries were classified as Grade 2 in two patients (33%), Grade 3 in three patients (50%), and Grade 4 in one patient (17%).
● Three patients were managed conservatively.
● One patient developed a pseudocyst, which was treated with percutaneous drainage.
● One patient underwent robotic cystogastrostomy due to lack of suitable access for drainage.
● In one patient, ERCP failed to cannulate the pancreatic duct, and pseudocyst formation could not be awaited; therefore, partial pancreatectomy was performed, leaving approximately 50% of the pancreatic tissue.
Conclusions
Surgical intervention is rarely required in pediatric pancreatic injuries. However, in high-grade cases, individualized decision-making is essential. Since early post-traumatic imaging may be inconclusive, repeated imaging should not be avoided when clinical suspicion persists.
Bir şehrin iki yıllık hikâyesi: çocuklarda pankreas yaralanmaları
Büşra Arıkan Köse, Fırat Serttürk, Özgür Çağlar, Ahmet Kazez
Ankara Etlik Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği
Amaç
Pankreas yaralanmaları, çocuklarda diğer intraabdominal organ yaralanmalarına kıyasla nadir görülmektedir. Yüksek dereceli hasarlar, büyük travma merkezlerinde bile sınırlı sayıda bildirilmektedir. Bu çalışmada, merkezimize başvuran ve farklı tedavi yaklaşımları uygulanan pankreas laserasyonlu olgularımızın sunulması amaçlanmıştır.
Yöntem
Ağustos 2023–Haziran 2025 tarihleri arasında künt abdominal travma sonrası pankreas laserasyonu tanısı ile izlenen 6 çocuk hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Amilaz yüksekliği olmasına rağmen görüntüleme ile hasar doğrulanamayan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Hastalar 7–13 yaş arasında olup; 2’si kız, 4’ü erkektir. Etken olarak; 1 hasta araç dışı trafik kazası, 1 hasta bisikletten düşme, 4 hasta ise aynı seviyeden düşme sırasında batına darbe alma öyküsüyle başvurmuştur.
Bulgular
Başvuru anında yapılan USG’de yalnızca serbest sıvı saptanırken, bilgisayarlı tomografi ile pankreas laserasyonu tanısı konmuştur. Yaralanmalar; 2 olguda Grade 2 (%33), 3 olguda Grade 3 (%50), 1 olguda Grade 4 (%17) olarak sınıflanmıştır.
● 3 hasta konservatif olarak izlenmiştir.
● 1 hastada gelişen psödokist perkütan drenaj ile tedavi edilmiştir.
● 1 hastaya robotik kistogastrostomi uygulanmıştır.
● 1 hastada ERCP ile kanal kanülize edilemediği ve psödokist oluşumu beklenemediği için parsiyel pankreatektomi gerçekleştirilmiştir.
Sonuç
Çocukluk çağında nadir görülen pankreas yaralanmalarında cerrahi girişime genellikle ihtiyaç duyulmaz. Ancak yüksek dereceli hasarlarda hasta özelinde karar verilmelidir. Klinik şüphe durumunda tekrar görüntüleme ihmal edilmemelidir.