EN
TÜRKÇE
Poster - 93
Tapering duodenoplasty in the treatment of megaduodenum
Nezrin İsmayilzade, Fatih Çelik, Javidan Baghirov, Ayşe Parlak, İrfan Kırıştıoğlu
Bursa Uludag University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery
Aim: We aimed to present a patient who underwent tapering duodenoplasty for megaduodenum.
Case Presentation : A 15-year-old girl who was operated for duodenal atresia in the neonatal period and hiatal hernia at the age of 6 months presented to us with vomiting, growth retardation, malnutrition, inability to feed, abdominal distension and abdominal pain that became more pronounced after meals for the last 4 years. Height and weight development were below 3P and endoscopies performed at an external center were normal. Esophageal gastroduodenal radiography (EGD) was performed in the patient who had a large gas shadow in the left upper quadrant of the abdomen on standing direct abdominal radiography. It was observed that the stomach was quite large and had a ptotic appearance, mega-duodenum appearance, almost no passage to the distal part of the duodenum and reflux to the stomach. There was no gastroesophageal reflux. Surgical decision was made for the patient.
When the abdomen was entered through the umbilical median incision, there were prominent intra-abdominal adhesions. After all adhesions were separated, it was observed that the duodenum reached a width of approximately 20 cm and the duodenal wall thickness increased significantly. The duodenum continued in normal caliber from the 3rd stanza. The duodenum showed a course extending superiorly and left laterally, not in the classical C formation continuing inferiorly in the right upper quadrant. However, no obvious pathology causing megaduodenum was observed.
Antoduodenal resection was performed with a linear stapler under the guidance of suspension sutures placed on the antimesenteric duodenal side, leaving sufficient duodenal lumen patency. The stapler line was supported with second layer sutures.
Passage radiography was performed on postoperative day 4, the patient with uneventful passage to the duodenum and distal part was fed orally and discharged on postoperative day 7. During 2.5 years of follow-up, the patient has been followed up without any problems.
Conclusion: Tapering duodenoplasty in patients with megaduodenum is an effective technique that preserves the normal anatomic and physiologic structure and has satisfactory results.
Megaduodenum tedavisinde tapering duodenoplasti
Nezrin İsmayilzade, Fatih Çelik, Javidan Baghirov, Ayşe Parlak, İrfan Kırıştıoğlu
Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD
AMAÇ: Megaduodenum nedeniyle tapering duodenoplasti yapılan hastanın sunulması amaçlandı.
Olgu Sunumu : Yenidoğan döneminde duodenal atrezi ve 6 aylıkken hiatal herni nedeniyle opere edilen 15 yaşında kız hasta tarafımıza son 4 yıldır belirginleşen kusma, büyüme gelişme geriliği, malnutrisyon, beslenememe, yemek sonrası belirginleşen batın distansiyonu ve karın ağrısı yakınması ile başvurdu. Boy ve kilo gelişim geriliği olan hastanın dış merkezde yapılan endoskopileri normaldi. Ayakta direk karın grafisinde batın sol üst kadranda oldukça büyük gaz gölgesi görülen hastaya özofagus mide duodenum grafisi (ÖMD) çekildi. Midenin oldukça büyük ve pitotik görünümde olduğu, mega-duodenum görünümünün olduğu ve duodenumun distaline geçişin neredeyse olmadığı, mideye reflü olduğu görüldü. Gastroözofageal reflü yoktu. Hastaya cerrahi kararı verildi.
Göbek üstü median insizyonla batına girildiğinde belirgin batın içi yapışıklıklar mevcuttu. Tüm yapışıklıklar ayrıldıktan sonra yapılan değerlendirmede duodenumun yaklaşık 20 cm genişliğe ulaştığı, duodenal duvar kalınlığının belirgin olarak arttığı görüldü. Duodenum 3.kıtadan itibaren normal kalibrasyonda devam ediyordu. Duodenum beklendiği gibi sağ üst kadrandaki C formasyonunda değil, süperiora ve sol lateral uzanan bir seyir gösteriyor idi. Bununla birlikte megaduodenuma neden olacak belirgin bir patoloji görülemedi.
Antimezenterik duodenal yüze konulan askı sütürlerinin kılavuzluğunda yeterli duodenal lümen açıklığı bırakılarak, lineer stapler ile antroduodenal rezeksiyon yapıldı. Stapler hattı ikinci kat sütürlerle desteklendi.
Postoperatif 4.günde pasaj grafisi çekildi, duodenum ve distaline sorunsuz geçiş olan hasta oral beslendi ve 7.gün taburcu edildi. 2.5 yıllık takip sürecinde sorunsuz izlenmektedir.
Sonuç: Megaduodenum tespit edilen hastalarda tapering duodenoplasti etkin, anatomik ve fizyolojik yapıyı koruyucu, tatminkar sonuçları olan bir tekniktir.