Poster - 11
Hyperbaric Oxygen Therapy In Prevention of Ishemia-Reperfusion Injury After Testicular Detortion Surgery
AHMET ENES KARTAL 1, münire kübra özgök kangal 2, Sevim Ecem Ünlü Ballı 1, Taylan Zaman 2, Gökhan Berktuğ Bahadır 1, Recep Özkan 2, Osman Türkmen 2, İlhami Sürer 1
1 Gulhane Training and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery
2 Underwater and Hyperbaric Medicine, SBU- Gulhane Research and Training Hospital
Introduction
Hyperbaric oxygen therapy(HBOT), however, has shown promising results in animal models of ischemia-reperfusion injury in testicular torsion-detorsion. There are no clinical studies reported except for a single case report. We aimed to evaluate the outcomes of patients with testicular torsion who underwent HBOT after surgery.
Materials&Methods
This preliminary study was conducted retrospectively between 2017-2025. Patients(n=24) who underwent successful detorsion surgery within 24 hours of diagnosis were included.
The median time from symptom onset to surgery was 4.75-hours (range 1–14hours). Postoperatively, twelve-patients received HBOT, while the other 12-patients did not receive HBOT due to treatment refusal by the parents, HBOT intolerance or contraindications. Follow-up was available for 18-patients(mean duration 10.1±5.7months), and testicular atrophy was observed in only three patients(14.3%)
There were no statistically significant differences between the groups in terms of the duration of torsion(p = 0.446). The presence of testicular atrophy in the long-term was similar(p = 0.214). The Doppler-ultrasonography with elastography was performed in 14-patients but the comparison of Doppler-elastography parameters between HBOT and non-HBOT groups revealed no significant differences in testicular volume (p=0.686), shear wave elastography(SWE)(p=0.170), or microvascular imaging (MVI)(p=0.208).
Discussion
Our clinical data did not reveal any statistically significant differences in testicular atrophy rate or Doppler parameters between groups during long-term follow-up period. Although not statistically significant, there was a tendency for lower SWE values—indicating reduced testicular stiffness—and higher MVI values—indicating enhanced microvascularity—in the HBOT group. The limited number of patients(n=14), no standardization in the torsion degrees in patients at the time of hospital admission and not enough long term follow-up period may have contributed to the lack of statistical significance and proper evaluation.
Testis Torsiyonu Cerrahisi Sonrası İskemi-Reperfüzyon Hasarının Önlenmesinde Hiperbarik Oksijen Tedavisi
AHMET ENES KARTAL 1, münire kübra özgök kangal 2, Sevim Ecem Ünlü Ballı 1, Taylan Zaman 2, Gökhan Berktuğ Bahadır 1, Recep Özkan 2, Osman Türkmen 2, İlhami Sürer 1
1 Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği
2 Gülhane eğitim ve araştırma hastanesi,su altı ve hiperbarik tıp
Giriş
Hiperbarik oksijen tedavisi (HBOT), testis torsiyonu-dönüşünde iskemi-reperfüzyon hasarının hayvan modellerinde umut verici sonuçlar göstermiştir. Tek bir vaka raporu dışında klinik çalışma bildirilmemiştir. Amacımız, ameliyat sonrası HBOT uygulanan testis torsiyonu hastalarının sonuçlarını değerlendirmekti.
Gereç ve Yöntem
Bu ön çalışma, 2017-2025 yılları arasında retrospektif olarak gerçekleştirilmiştir. Tanı konulduktan sonra 24 saat içinde başarılı bir detorsiyon ameliyatı geçiren hastalar (n=24) çalışmaya dahil edilmiştir.
Semptomların başlamasından ameliyata kadar geçen ortalama süre 4,75 saat (1-14 saat aralığı) idi. Ameliyat sonrası, 12 hasta HBOT tedavisi alırken, diğer 12 hasta ebeveynlerin tedaviyi reddetmesi, HBOT intoleransı veya kontrendikasyonlar nedeniyle HBOT tedavisi almadı. 18 hasta için takip mevcuttu (ortalama süre 10,1±5,7 ay) ve sadece üç hastada (14,3%) testis atrofisi gözlendi.
Torsiyon süresi açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p = 0,446). Uzun vadede testis atrofisi varlığı benzerdi (p = 0,214). Elastografi ile Doppler ultrasonografi 14 hastada uygulandı, ancak HBOT ve HBOT uygulanmayan gruplar arasında Doppler elastografi parametrelerinin karşılaştırılması, testis hacmi (p=0,686), kesme dalgası elastografisi (SWE) (p=0,170) veya mikrovasküler görüntüleme (MVI) (p=0,208) açısından anlamlı bir fark göstermedi.
Tartışma
Klinik verilerimiz, uzun süreli takip döneminde gruplar arasında testis atrofisi oranı veya Doppler parametreleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark ortaya koymamıştır. İstatistiksel olarak anlamlı olmasa da, HBOT grubunda testis sertliğinin azaldığını gösteren daha düşük SWE değerleri ve mikrovaskülerliğin arttığını gösteren daha yüksek MVI değerleri eğilimi vardı. Sınırlı hasta sayısı (n=14), hastaların hastaneye yatış sırasında torsiyon derecelerinde standardizasyon olmaması ve uzun süreli takip süresinin yetersizliği, istatistiksel anlamlılık ve uygun değerlendirmenin eksikliğine katkıda bulunmuş olabilir.