EN
TÜRKÇE
Case Report - 2
A case of complete tracheal disruption following trauma: diagnosis and treatment management
Nazlı Sütçüoğlu 1, Oktay Ulusoy 1, Oğuz Ateş 1, Volkan Karaçam 2, Onur Küçük 3, Gülce Hakgüder 1, Mustafa Olguner 1, Feza Miraç Akgür 1
1 Dept. of Pediatric Surgery, Dokuz Eylül University, Medical School, Izmir, Turkey
2 Department of Thoracic Surgery, Dokuz Eylül University, Faculty of Medicine
3 Department of Anesthesiology, Dokuz Eylul University, Faculty of Medicine
Introduction: Complete and/or incomplete tracheal injuries are extremely rare but life-threatening traumas in all age groups. Management strategies range from conservative treatment to complex surgical interventions. In this study, we aim to present the diagnostic and therapeutic management of a complete tracheal disruption case involving the carina region.
Case Presentation: A 17-year-old male patient was brought to the emergency department by 112 emergency medical services following a motor vehicle accident. Chest computed tomography revealed a tracheal injury. Flexible bronchoscopy performed in the emergency room showed areas of hematoma within the trachea. As no complete injury was initially identified, a conservative follow-up approach was adopted. The patient was monitored with bilateral tube thoracostomies. During follow-up, persistent air leakage from the thoracostomy tubes and increasing subcutaneous emphysema were noted, prompting repeat flexible bronchoscopy. A complete tracheal transection was identified, and thoracotomy was planned. Preoperative planning was conducted in collaboration with relevant departments to ensure adequate ventilation and perfusion during surgery. A catheter was inserted into the right main bronchus for transtracheal jet ventilation, and an extracorporeal membrane oxygenation (ECMO) cannula was placed in the right femoral vein. A right posterolateral thoracotomy was performed through the 5th intercostal space. An intercostal muscle flap was prepared first. A tracheal defect was identified approximately 1 cm superior to the carina. The left main bronchus was selectively and sterilely intubated. Adequate oxygen saturation was achieved, and the defect was primarily repaired using 2/0 Prolene and 2/0 PDS sutures. The intercostal muscle flap was wrapped 360 degrees around the tracheal repair line. On postoperative day 7, flexible bronchoscopy was used to assess the repair site, and no air leak was observed. The procedure was concluded successfully.
Conclusion: In cases of tracheal and bronchial injuries, flexible bronchoscopic evaluation provides valuable information for diagnosis, clinical monitoring, and postoperative follow-up. When surgical intervention is required, the appropriate selection of ECMO and ventilation techniques is crucial.
Travma sonrası komplet trakeal yaralanma olgusu: tanı ve tedavi yönetimi
Nazlı Sütçüoğlu 1, Oktay Ulusoy 1, Oğuz Ateş 1, Volkan Karaçam 2, Onur Küçük 3, Gülce Hakgüder 1, Mustafa Olguner 1, Feza Miraç Akgür 1
1 Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, İzmir
2 Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı
3 Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji Anabilim Dalı
Amaç: Komplet ve/veya inkomplet trakea yaralanmaları tüm yaş gruplarında oldukça nadir görülen mortalite riski yüksek travmalardır. Tedavi yaklaşımı konservatif yaklaşımdan kompleks cerrahi girişimlere kadar birçok tedavi seçeneğini içermektedir. Çalışmamızda karina bölgesini içeren komplet bir trakeal yaralanma olgusunun tanı ve tedavi yönetimini sunmayı amaçladık.
Olgu: 17 yaşında erkek hasta; motor kazası sonrası 112 acil servis ile acile serrvise getirildi. Toraks tomografisinde trakeal yaralanma saptandı. Acil serviste yapılan fleksible bronkoskopide trakeada hematom alanları mevcuttu. Komplet yaralanma saptanmaması nedeni ile konservatif izlem kararı alındı. Bilateral tüp torakostomi ile izleme alındı. İzlemde tüp torakostomiden sürekli hava çıkışı ve cilt altı amfizemde artma olması nedeni ile fleksible bronkoskopi tekrarlandı. Trakeada komplet trakeal yaralanma olduğu görülmesi üzerine torakotomi kararı alındı. Torakotomi esnasında yeterli ventilasyon ve perfüzyonun sağlanabilmesi için ilgili Anabilim Dalları ile planlama yapıldı. Sağ ana bronşa transtrakeal jet akımlı ventilasyon amacıyla kateter yerleştirildi. Sağ femoral vene ECMO (ekstrakorporeal membran oksijenizasyonu) kanülü yerleştirildi. Torakotomiye geçildi. Sağ 5. interkostal aralıktan posterolateral torakotomi yapıldı. Öncelikle interkostal kas flebi hazırlandı. Karinanın 1 cm superiorunda trakeal defekt alanı görüldü. Sol ana bronş bulunarak selektif ve steril olarak entübe edildi. Yeterli oksijen satürasyonu elde edildi ve defekt 2/0 prolen ve 2/0 PDS ile primer onarıldı. İnterkostal kas flebi 360 derece trakea onarım hattına sarıldı. Postoperatif 7. günde fleksibl bronkoskop ile onarım alanı kontrol edildi. Kaçak saptanmadı. İşlem sonlandırıldı.
Sonuç: Trakeal ve bronş yaralanmalarında hastanın tanısı, klinik gidişatı ve ameliyat sonrası izleminde fleksible bronkoskopik değerlendirme değerli bilgiler vermektedir. Cerrahi tedavi gerekli olduğu durumlarda ECMO ve uygun ventilasyon yöntemlerinin seçilmesi elzemdir.