Poster - 97
Non-Operative Management of Pediatric Acute Appendicitis: Clinical Outcomes
Meryem Anayurt, Serpil Sancar, Esra Kava, Sabriye Dayı
University of Health Sciences, Bursa Medical Faculty, Bursa City Hospital, Department of Pediatric Surgery, Bursa, Turkey
Introduction
Acute appendicitis is one of the most common emergency surgical conditions in childhood. In recent years, especially in uncomplicated cases, non-surgical (nonoperative) treatment approaches have become increasingly preferred. This antibiotic-based method offers advantages such as reducing surgical complications, shortening hospital stay, and accelerating recovery. Although studies reporting high short-term success rates have increased, long-term outcomes, recurrence, and conversion to surgery remain unclear. Moreover, which patients are suitable for nonoperative treatment and what factors affect success have not been clearly defined. This study evaluated the clinical outcomes of pediatric patients with acute appendicitis who were managed with antibiotic therapy alone.
Methods
Between January 2020 and December 2024, data from pediatric patients aged 0–18 years who were diagnosed with uncomplicated acute appendicitis and received only intravenous antibiotics in our institution were retrospectively reviewed. Diagnosis was confirmed based on clinical findings (right lower quadrant pain, tenderness, fever), laboratory values (leukocytosis, elevated CRP), and imaging (USG ± CT). Patients who showed clinical and laboratory improvement with initial treatment were included; those with no response or clinical deterioration were excluded. Re-admission, surgery conversion, and related variables were recorded during follow-up.
Results
A total of 135 patients were evaluated. The mean age was 11.1 ± 3.7 years, and 61.5% were male. All were discharged without surgery. During follow-up, 35.1% (n=47) were re-admitted; 25.5% (n=12) of them underwent surgery. Most of the operated patients were male (83.3% vs. 51.4%; p=0.087). There were no significant differences between the groups in terms of WBC, CRP, appendix diameter, or presence of appendicolith (p>0.05).
Conclusion
Nonoperative treatment is an effective alternative in selected patients. However, predictors of surgery conversion are still undefined. Patient-based management and close follow-up are essential for treatment success.
Çocukluk çağı akut apandisit olgularında non-operatif yönetim: Klinik sonuçlar
Meryem Anayurt, Serpil Sancar, Esra Kava, Sabriye Dayı
Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bursa Tıp Fakültesi, Bursa Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği, Bursa, Türkiye
Akut apandisit, çocukluk çağında en sık karşılaşılan acil cerrahi patolojilerden biridir. Son yıllarda, özellikle komplike olmayan olgularda cerrahi dışı (nonoperatif) tedavi yaklaşımları giderek daha fazla benimsenmektedir. Antibiyotik temelli bu yaklaşım; cerrahi komplikasyon riskini azaltma, hastanede kalış süresini kısaltma ve iyileşmeyi hızlandırma gibi avantajlar sunmaktadır. Kısa dönem başarı oranlarının yüksek olduğunu bildiren çalışmalar artmakla birlikte, uzun vadeli etkiler, rekürrens ve cerrahiye geçiş oranları halen tartışmalıdır. Ayrıca, hangi hastaların nonoperatif tedaviye uygun olduğu ve başarısını etkileyen faktörler net olarak tanımlanmamıştır. Bu çalışmada, yalnızca antibiyotik tedavisi ile izlenen akut apandisitli çocuk hastaların klinik sonuçları incelenmiştir.
Yöntem
Ocak 2020 – Aralık 2024 tarihleri arasında kurumumuzda komplike olmayan akut apandisit tanısı alıp yalnızca intravenöz antibiyotik tedavisi uygulanan 0–18 yaş arası çocuk hastaların verileri retrospektif olarak analiz edildi. Tanı; klinik bulgular (sağ alt kadran ağrısı, hassasiyet, ateş), laboratuvar değerleri (lökositoz, CRP yüksekliği) ve görüntüleme (USG ± BT) ile doğrulandı. Başlangıç tedavisine klinik ve laboratuvar yanıt veren olgular çalışmaya dahil edildi. Tedaviye yanıt vermeyen veya klinik kötüleşme gösteren hastalar dışlandı. Takipte yeniden başvuru, cerrahiye geçiş ve ilişkili değişkenler kaydedildi.
Bulgular
Toplam 135 hasta incelendi. Ortalama yaş 11.1 ± 3.7 yıl olup, %61.5’i erkekti. Tüm hastalar cerrahi uygulanmadan taburcu edildi. İzlemde %35.1’i (n=47) tekrar başvurdu; bunların %25.5’i (n=12) cerrahiye alındı. Cerrahiye alınan hastaların çoğunluğu erkekti (%83.3 vs. %51.4; p=0.087). WBC, CRP, apendiks çapı ve apendikolit varlığı açısından gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0.05).
Sonuç
Nonoperatif tedavi, uygun hastalarda etkili bir alternatif olabilir. Ancak cerrahiye geçişi öngörecek belirteçler henüz netleşmemiştir. Bu nedenle, hasta bazlı değerlendirme ve dikkatli klinik takip, tedavi başarısı açısından büyük önem taşımaktadır.