EN
TÜRKÇE
Poster - 73
AUTOAMPUTATION IN A TRUE HUMAN TAIL: A RARE CASE REPORT
Beril dinçer 1, Amjad Khalid Abdullah Ali 1, Zekeriya Tayyib Akbaş 1, Hatice Hatun Tanrıöver 1, Leyla ahmedova 2, Doğukan özler 3, Secil Yuksel 1, Osman Hakan Kocaman 1, Başak Erginel 1
1 Istanbul University Istanbul Medical Faculty Department of Pediatric Surgery
2 Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Department of Pediatrics
3 Istanbul university Istanbul medical faculty department of neurosurgery
Introduction:Caudal dermal appendages detected in prenatal or postnatal periods in infants are called human tails. These rare structures may vary in type depending on their spinal extension or associated anomalies. Generally, excision is decided after imaging. In this case, we present a previously unreported human tail that underwent spontaneous amputation.
Case Report:A male infant, born at 37+3 weeks of gestation, weighing 3160 grams via cesarean section from a G4P4 mother, was followed in the neonatal intensive care unit with a preliminary diagnosis of transient tachypnea of the newborn (TTN). The general condition was good, with no cyanosis or pallor observed. The abdomen was soft, and there was no distention. Neurological examination was normal. A tail-like structure was noted in the sacral region, starting as a thin stalk, thickening, and tapering, measuring approximately 0.7 cm in length. It had good vascularity with no ulceration. A superficial tissue ultrasound on the first postnatal day showed a lesion approximately 3x6 mm in size, extending from the skin with no significant connection to the spinal cord. The pediatric surgery team planned excision. On the fourth postnatal day, ecchymotic discoloration and mild edema developed in the tail-like structure. MRI confirmed no connection between the tail and the spinal canal. Instead of early surgical excision, clinical follow-up was chosen. On the seventh postnatal day, significant color change and reduction in size were observed in the lesion. Lab tests revealed no increase in acute phase reactants. On the eighth postnatal day, the tail detached spontaneously from the skin without the need for surgical intervention. The specimen was sent for pathology.
Conclusion:True human tails are a rare occurrence in infants, and surgical excision is commonly performed. However, when necrosis develops in the tissue during follow-up, spontaneous amputation can be considered as an alternative treatment option.
GERÇEK İNSAN KUYRUĞUNDA OTOAMPUTASYON: NADİR BİR OLGU SUNUMU
Beril dinçer 1, Amjad Khalid Abdullah Ali 1, Zekeriya Tayyib Akbaş 1, Hatice Hatun Tanrıöver 1, Leyla ahmedova 2, Doğukan özler 3, Secil Yuksel 1, Osman Hakan Kocaman 1, Başak Erginel 1
1 İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD
2 Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Department of Pediatrics
3 Istanbul university Istanbul medical faculty department of neurosurgery
GİRİŞ: Bebeklerde prenatal ya da doğum sonrası dönemde tespit edilen kaudal yerleşimli deri uzantıları, insan kuyruğu olarak adlandırılmaktadır. Nadir görülen bu yapılar; içerdikleri spinal uzanım ya da eşlik eden diğer anomalilere göre farklı tiplerde olabilir. Genellikle görüntüleme sonrası eksizyon kararı. Olgumuzda ise, literatürde daha önce bildirilmemiş, otoamputasyona gidiş gözlenen bir gerçek insan kuyruğu vakası sunulmaktadır.
OLGU: G4P4 (gravida 4, parite 4) olan anneden, 37+3 gestasyonel haftada, 3160 gram ağırlığında, sezaryen ile doğan erkek bebek, yenidoğanda geçici taşipne (TTN) ön tanısıyla yenidoğan yoğun bakım ünitesinde takip edildi. Genel durumu iyi olan hastada siyanoz ve solukluk izlenmedi. Batın rahat olup distansiyon saptanmadı. Nörolojik muayene olağandı. Sakral bölgede, ciltten ince bir sapla başlayıp kalınlaştıktan sonra tekrar incelenerek sonlanan, yaklaşık 0,7 cm uzunluğunda, kanlanması iyi, ülserasyonu olmayan, kuyruk benzeri bir yapı mevcuttu. Postnatal 1. günde yüzeyel doku ultrasonografisinde; Ciltten papiler uzanımlı, transvers planda yaklaşık 3x6 mm boyutlarında, cilt altında yerleşimi de olan bir lezyon saptandı. Ancak medulla spinalis ile belirgin bir bağlantı izlenmedi. Çocuk cerrahisi tarafından eksizyon planlanan hasta için preoperatif hazırlık önerildi. Postnatal 4. günde kuyruk benzeri yapıda dışarıdan net şekilde fark edilebilen ekimotik renk değişiklikleri başladı ve doku bir miktar ödemlendi. MR görüntüleme yapıldı; kuyruk yapısının spinal kanal ile bağlantısı olmadığı doğrulandı. Erken dönem cerrahi eksizyon yerine klinik takip kararı alındı. Postnatal 7. günde lezyonda belirgin renk değişikliği ve küçülme izlendi. Bu süreçte yapılan kan tetkiklerinde akut faz reaktanlarında herhangi bir artış saptanmadı. Postnatal 8. günde kuyruk uzantısı, cilde tutunduğu noktadan bir bütün halinde kendiliğinden (otoamputasyon) ayrıldı. Lezyonun bulunduğu alanda cerrahi müdahaleye ihtiyaç duyulmadı. Örnek patolojiye gönderildi.
SONUÇ:Gerçek insan kuyruğu, bebeklerde nadir görülen bir durumdur ve bu olgularda genellikle cerrahi eksizyon uygulanmaktadır. Ancak takip sürecinde dokuda nekroz geliştiği durumlarda, cerrahi müdahale gerekmeksizin kuyruğun kendiliğinden otoampute olması da bir tedavi seçeneği olarak değerlendirilebilir.