EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 11
Innovating with Simplicity: Low-Cost, Handmade Models for Pediatric Thoracoscopic Skill Training
Ülgen Çeltik, Zafer Dökümcü
Ege University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery
Aim: Advanced thoracoscopic procedures such as esophageal atresia (EA) and congenital diaphragmatic hernia (CDH) require significant technical skill and experience. Simulation-based training plays a crucial role in helping surgeons acquire these competencies. However, most existing training models are produced using 3D printing or biological materials, which are often costly and not readily accessible. We developed low-cost, handmade, and easily reproducible models specifically designed for pediatric thoracoscopic training. This study aimed to evaluate educational impact of these models following a hands-on training course.
Methods: Three models—Type A EA, Type C EA, and CDH—were constructed. During the course, participants received practical training using each model. Afterwards, they completed a structured evaluation form based on a 5-point Likert scale, assessing anatomical accuracy, technical realism, and overall usefulness for training.
Results: 18 pediatric surgeons evaluated simulation models. The majority of participants (61%) had more than 5 years of surgical experience. The Type A EA model was rated positively for anatomical resemblance (4.14), understanding of surgical approach (4.43), and confidence building (4.14). Dissection (3.86), anastomosis similarity (3.71), and proportional accuracy (3.71) received moderate scores. The Type C EA model scored high in anatomical accuracy (4.50), fistula localization (4.38), and end-to-end anastomosis practice (4.63). Fistula dissection (3.88) and ligation (3.38) were also rated as satisfactory. The model significantly improved technical understanding of fistula management (5.00). The CDH model received the highest overall scores for anatomical realism (4.64) and suitability for thoracoscopic repair (4.82). Participants agreed that all three models increased their confidence, improved surgical planning, and provided clinically transferable skills.
Conclusion: These handmade models offer a simple, low-cost, and effective option for pediatric thoracoscopic training. They were positively received, and further evaluation with larger participant groups is planned to better assess their impact and support ongoing model development.
Basit ama Etkili: Torakoskopi Eğitimine Yönelik Düşük Maliyetli, El Yapımı Modeller
Ülgen Çeltik, Zafer Dökümcü
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD
Amaç: Özofagus atrezisi (ÖA) ve konjenital diyafragma hernisi (KDH) gibi torakoskopik cerrahi girişimler, ciddi teknik beceri ve deneyim gerektirir. Bu nedenle, cerrahların bu becerileri kazanmasında simülasyon tabanlı eğitim büyük önem taşımaktadır. Mevcut eğitim modellerinin çoğu üçboyutlu yazıcılarla üretilmekte veya biyolojik materyaller kullanmakta olup, bu yöntemle, maliyetli ve her zaman erişilebilir değildir. Bu soruna çözüm olarak, düşük maliyetli, el yapımı ve kolay üretilebilir modeller geliştirdik. Bu çalışmada, bu modellerin kullanıldığı kurs sonrasında katılımcılar tarafından eğitimsel etkileri değerlendirildi.
Yöntem: Tip A ve C ÖA, KDH olmak üzere üç model geliştirildi. Bir kurs kapsamında katılımcılar her bir model üzerinde uygulamalı eğitildi. Ardından, anatomik doğruluk, teknik gerçeklik ve eğitimde kullanılabilirlik gibi başlıklarda, 5 dereceli Likert ölçeği ile yapılandırılmış bir değerlendirme formu doldurdular.
Bulgular: Toplam 18 çocuk cerrahı, Tip A ve C ÖA ile KDH simülasyon modellerini değerlendirdi. Katılımcıların çoğu (%61) 5 yılın üzerinde cerrahi deneyime sahipti. Katılımcılar, Tip A ÖA modelini anatomik benzerlik açısından yüksek(4,14), cerrahi yaklaşımı anlama(4,43) ve özgüven kazandırma(4,14) yönünden etkili bulmuş; diseksiyon (3,86), anastomoz benzerliği(3,71) ve genel boyut-oran uygunluğu(3,71) konularında tatmin edici değerlendirmeler yapmıştır. Tip C ÖA modelini anatomik doğruluk (4,50), trakeoözofageal fistülün konum ve ilişkilerini anlama(4,38) ve uç-uca anastomoz pratiği(4,63) açısından oldukça başarılı bulmuş; fistül diseksiyonu (3.88) ve ligasyonu (3.38) gibi teknik uygulamalarda genel olarak tatmin edici puanlar vermiştir. Simülasyonun, fistülün diseksiyonu ve yönetimine dair teknik anlayışı belirgin şekilde artırdığı (5.00) belirtilmiştir. KDH modeli, tüm modeller arasında en yüksek puanları alarak, anatomik yapı(4.64) ve torakoskopik onarım pratiği için uygunluk (4.82) açısından başarılı bulunmuştur. Katılımcılar, üç modelin de özgüvenlerini artırdığını, cerrahi planlamaya katkı sağladığını ve gerçek vaka yönetimine aktarılabilir nitelikte olduğunu belirtmiştir.
Sonuç: Modeller, torakoskopi eğitiminde basit, düşük maliyetli ve etkili bir yöntem sunmaktadır. Etkinliğinin daha net ortaya konulması ve modellerin geliştirilmesine katkı sağlanması amacıyla, daha geniş katılımcı gruplarıyla ileri değerlendirme çalışmaları planlanmaktadır.