EN
TÜRKÇE
Poster - 82
Outcomes of Mesh Repair in Neonates with Congenital Diaphragmatic Hernia: A Single-Center Experience
Osman Nuri İş, Süleyman Arif Bostancı, Vildan Selin Çayhan, Elif Emel Erten, Aslı ABAY, Ahmet Ertürk, Can İhsan Öztorun, Müjdem Nur Azılı, Emrah Şenel
Ankara Bilkent City Hospital Department of Pediatric Surgery
Purpose:
To evaluate the outcomes and efficacy of synthetic composite mesh in the surgical repair of congenital diaphragmatic hernia (CDH), focusing on survival rates, postoperative complications, duration of mechanical ventilation, and hospital stay.
Method:
A retrospective analysis was conducted on 18 neonates who underwent synthetic composite mesh repair for CDH at our center. Patient data included gestational age, birth weight, CDH type according to the Congenital Diaphragmatic Hernia Study Group (CDHSG) classification, surgical timing, postoperative ventilatory support duration, postoperative abdominal monitoring period, complications, recurrence rates, and total length of hospital stay.
Results:
Of the 18 neonates, 17 had left-sided CDH (13 type D, 4 type C), and 1 had right-sided type D CDH. Gestational age varied between 32 and 38 weeks, with birth weights ranging from 1470 to 3200 grams. Surgical intervention occurred at a median of postnatal day 5 (range: 2–23 days). The duration of postoperative mechanical ventilation ranged from 3 to 43 days, with a median of 18.5 days. Abdominal examinations post-surgery ranged from 4 to 14 days. Postoperative mortality occurred in three patients (16.7%), and one patient (5.5%) required reoperation due to recurrence. Median hospitalization duration among survivors was 45 days (range: 23–94 days). No other significant mesh-related postoperative complications were observed.
Conclusion:
The use of synthetic composite mesh repair in neonates with severe CDH yields acceptable clinical outcomes, although significant challenges remain, including prolonged ventilation and hospitalization periods. Although recurrence was uncommon, the overall mortality rate highlights the ongoing complexity of managing severe CDH cases.
Konjenital Diyafram Hernisi Olan Yenidoğanlarda Mesh ile Onarım Sonuçları: Tek Merkez Deneyimi
Osman Nuri İş, Süleyman Arif Bostancı, Vildan Selin Çayhan, Elif Emel Erten, Aslı ABAY, Ahmet Ertürk, Can İhsan Öztorun, Müjdem Nur Azılı, Emrah Şenel
Ankara Bilkent Şehir Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği
Amaç:
Bu çalışmada, konjenital diyafram hernisi (KDH) nedeniyle cerrahi onarımda kullanılan sentetik kompozit mesh'in etkinliğinin; sağkalım oranları, cerrahi sonrası komplikasyonlar, mekanik ventilasyon süresi ve hastanede yatış süreleri açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem:
Merkezimizde KDH tanısıyla sentetik kompozit mesh kullanılarak cerrahi onarım yapılan 18 yenidoğan hastanın retrospektif analizi gerçekleştirildi. Değerlendirmede gebelik haftası, doğum ağırlığı, diyafram hernisi tipi (Konjenital Diyafram Hernisi Çalışma Grubu [CDHSG] sınıflamasına göre), cerrahi girişim zamanı, postoperatif ventilasyon süresi, postoperatif batın muayene takip süresi, komplikasyonlar, nüks oranları ve toplam hastanede kalış süresi verileri incelendi.
Bulgular:
Toplam 18 yenidoğanın 17’sinde sol tarafta (13 Tip D, 4 Tip C) ve 1’inde sağ tarafta (Tip D) KDH mevcuttu. Gebelik haftası 32–38 hafta arasında değişirken, doğum ağırlıkları 1470–3200 gram arasındaydı. Cerrahi girişim ortanca postnatal 5. gün (2–23 gün) gerçekleştirildi. Cerrahi sonrası mekanik ventilasyon süresi 3–43 gün arasında değişmekle birlikte, ortanca 18.5 gün idi. Cerrahi sonrası abdominal takip süreleri 4–14 gün arasında değişti. Postoperatif dönemde üç hastada (%16.7) mortalite gerçekleşti ve bir hastada (%5.5) nüks nedeniyle tekrar cerrahi girişim gerekti. Hayatta kalan hastalarda hastanede kalış süresi ortanca 45 gün (23–94 gün) olarak tespit edildi. Mesh ile ilişkili başka ciddi postoperatif komplikasyon gözlenmedi.
Sonuç:
Ağır konjenital diyafram hernisi bulunan yenidoğanlarda sentetik kompozit mesh kullanımı kabul edilebilir klinik sonuçlar sağlamaktadır; ancak uzamış ventilasyon ve uzun hastanede yatış süreleri gibi ciddi klinik sorunlar devam etmektedir. Nüks oranları düşük olsa da genel mortalite oranları ağır KDH vakalarının yönetimindeki karmaşıklığın sürdüğünü göstermektedir.